CHAPTER XXIX

1.3K 97 45
                                    

Magkatabi na naman kaming natulog ni Ed ngayon. Ganon pa rin mahimbing kaming nakahiga sa kama. Walang kaba. Walang masamang intensyon. Malaya.

Siguro nga lang ay nauna na naman akong matulog sa kanya nang magising ako sa kalagitnaan ng gabi at makapa kong wala na siya sa tabi ko.

"Nasaan kaya siya?", tanong ko sa sarili ko na parang naalimpungatan sa pagka wala ni Ed sa aking tabi.

Bumangon ako bigla. Nataranta ako. Baka kasi napano si Ed. Paano kung natumba siya, sinumpong o di kaya ay nawalan na naman nang malay.

Agad akong humiwalay sa kama. Dali dali kong hinanap si Ed.

Wala siya sa CR. Wala rin siya sa walk in closet niya. Nasaan kaya yun?!

Umalis ako sa kwarto niya. Nung palabas na ako ay may napansin akong may ilaw sa kasunod na kwarto. Sa tabi ng kwarto ni Ed ay ang malaki niyang theatre room.

Mas kinabahan pa ako nung marinig kong may umuungol na parang nasasaktan at umiiyak.

Sa sobrang kaba ko ay nagmadali akong buksan ang pinto at di mapigilang mabigla sa aking nakita.

"Ahhh!!!!"

"Shit! Morgan? Wh-what are you doing here??!"

Tumili talaga ako ng napakalakas. Nataranta ako. Di ko matignan ang hubad na Ed na tumambad sa akin.

"What the hell Morgan?! Why did you barge in like that?!"

Nataranta rin si Ed. Di siya magkamayaw sa pagsasalita at di niya alam kung anong unang gagawin: Pupulutin ba ang mga damit niya? O bibitawan ang lotion at tissue sa kamay niya??

Grabe. Ang talented niya. Old school. Hanep.

Wala na. Finish na. Goodbye innocence!

*****

Tahimik pa rin kaming dalawa sa loob ng kwarto niya.

Walang gustong magpaliwanag.

Walang gustong maunang magsalita.

Pero di na siya nakapagtiis.

"May..nakita ka ba?"

Duhhhh?? Caught in the act nga diba?!

"Wala", may tensyon sa boses ko. Di ko siya matignan ng diretso. Nahihiya ako.

"Bakit ka kasi pumasok ng di man lang kumakatok Morgan?!", lumalaki ang butas niya sa ilong.

"Malay ko bang nag ja-jamming kayo ng alaga mo?? Eh nag alala ako sayo eh! Akala ko kung napano ka na!", nahihiya kong paliwanag sabay takip ko sa mukha.

"Di mo man lang naiisip na minsan pag nawawala ang lalaki ay gusto nilang mag.."

Napigilan siya.

"Ano?? Magpaka manyak??!"

"Mag masturbate! Morgan naman you're making me look like a rapist!"

"Eh sa nahuli kitang sarap na sarap sa porn mo eh! Tapos lage mo pang hinihiling na tabi tayong matulog!", I feel so violated.

Biglang natawa si Ed. Sobrang tuwa niya sa reaksyon ko. Nilapitan niya ako at umupo sa harap ko.

"Nakaka turn on ka..grabe.."

Nabigla ako sa sinabi niya. I was shooting daggers at him.

"You know, eventually, we have to do that sooner or later naman diba?", he revealed a devilish smirk right in front of me.

"Ang bastos mo talaga!", pinitik ko siya sa ulo.

Natawa lang siya. Tuwang tuwa pa rin siya sa akin at tumayo.

"So? Nag enjoy ka ba nung makita mo akong naked kanina?", nakangisi niyang tanong sa akin. Hi cringes his nose like a little naughty boy.

"Ha? Ako? Nag enjoy?!",di ko masagot ng straight. Nyetiks!

"Oh my god Morgan! Ikaw yung manyak! Nakikita kong nagustuhan mo rin hahah"

"Hindi no!"

"Hahah, you are so cute! Nakakagigil!"

"Ewan ko sayo. Matutulog na ako!", sabay takip ko sa aking buong katawan sa ilalim ng kumot na nahihiya sa inasal ko. I looked guilty.

"You know, aaminin ko sayo.."

Dahan dahan siyang umakyat sa kama.

"Kahit paminsan minsan ay hinuhubaran kita sa isip ko, di ko magagawang bastusin ka Morgan. Alam mo yan", nakangisi niyang sabi na humimlay na rin sa kama.

"Kaya wag kang assuming. Di kita aanuhin. At tsaka paminsan minsan nalang kita gagawing inspirasyon sa mga jamming ko, promise yun haha"

Di ko alam kung sasapakin ko ba siya o bibilib ako sa pagka prangka niya sa mga bagay na ganito.

"Malay mo, isang araw diba? Haha, goodnight Morgan"

"Ewan ko sayo"

"Next time kumatok ka"

"Tse!"

"I love you too!"

Relentless (A MayWard FanFic Story) COMPLETED #Wattys2019Where stories live. Discover now