This Annoying Guy Is My First Boyfriend (ON HOLD)

Chapter 10: Untitled

"Ako ang unang nakakuha nito. Humanap ka nalang ng ibang libro d'yan."

"What? Bakit hindi nalang ikaw ang gumawa no'n?"

"Hindi pwede. Nagiisa na ang librong 'to and I've heard na matagal pa bago ulit mag-released nito ang author ng librong 'to."

"Pwes, 'yon din ang dahilan ko! Just give this to me!"

"No." sagot pa niya habang naghihilahan kami sa libro.

Tuloy lang kami sa pagtatalo at paghihilahan ng libro hanggang sa...

*SCRATCH*

do_ob

Napunit 'yong libro!

"Aish!! Nakakainis!"

"Just look what you've done!" inis na dugtong ko pa.

"Pwede ba, miss? Stop blaming me. Ikaw 'tong naunang manghila ng libro."

"at nakipag-hilahan ka naman! Now suit yourself. Ikaw ang mag-bayad n'yan. D'yan kana."  akma na sana akong aalis nang hawakan niya ang braso ko.

"Sandali, hindi naman yata tama 'to. Ikaw ang nauna 'di ba? Kaya ikaw ang magbayad."

"Ano? Matapos 'tong masira saka mo ibibigay at pababayaran sa'kin? Ang kapal mo, ah!"

"Ikaw rin naman ang may kasalanan."

"Ewan ko sa 'yo. Ikaw ang magbayad n'yan. Bahala ka sa buhay mo Mr. Who ever you are!"

Pilit kong inalis ang pagkakahawak niya sa 'kin at matapos 'yon ay lumabas na ako ng bookstore.

Nakakainis ang lalaking 'yon! Ang sarap niyang saktan!

"Hoy, miss! Sandali lang!" dinig kong habol niya sa 'kin.

Tumigil ako sa paglalakad at nilingon siya.

"What?!"

"Alam mo ba kung gaano kamahal ang librong 'yon? Tapos hinayaan mo lang na bayaran ko 'yon ng mag-isa?"

"So what? Ikaw naman ang dahilan kung bakit nasira 'yon, eh."

"Parehas tayo." sagot pa niya.

"Yeah, whatever. You know what? Kung tutuusin pangalawang atraso mo na 'to sa 'kin, eh."

"A-ano? At paano naman nangyari 'yon? We just met earlier."

"Ah, so hindi mo ako natatandaan? Ako lang naman yung babaeng inagawan mo ng taxi sa airport nitong nakaraan."

Bahagya pa siyang napaisip.

"Ah, Oo. I remember you."

Sarkastiko akong tumawa.

"Ha! At talagang parang natutuwa ka pa, ha?"

"No, it's not that. I'm sorry for what I did. May urgent meeting lang talaga ako that time."

I just rolled my eyes at him.

"I think we're now quits."

"And how come na nangyari 'yon?"

"It's because I paid the book that you also broke."

"Hoy! Dapat lang naman na bayaran mo 'yon ano? Kasi hindi naman masisira 'yon kung hindi mo inagaw sa 'kin. D'yan kana nga!" sambit ko at iniwan na siya do'n.

YOHANN's POV

"Should we just considered na talo na kayo sa dare?" sambit ni Brandon habang nagsasalin ng alak sa baso niya.

Nandito kami sa bar.

"Wag ka namang masyadong magmadali, pre. Konting panahon nalang, makukuha na namin ang loob nilang lahat." Liam

"Anong 'wag magmadali? Baka nakakalimutan niyong lampas isang buwan na simula nang mangyari ang dare?"

"Kasalanan mo rin 'yan. Ikaw ang nag-suggest ng dare, kaya matuto kang mag-hintay." sambit ko habang pinapaikot-ikot ang alak sa loob ng basong hawak ko.

"Hoy, Yohann. Wag mo sanang kalimutan na pumayag kayo sa gusto ko, kaya kung hindi niyo 'yon magagawa, alam mo na ang mangyayari."

"Just give us two more weeks, sinisigurado ko sa 'yo na magagawa namin 'yon and if not, feel free to take kung ano'ng nakataya sa dare." Ian

Napatingin naman sa 'kin si Brandon.

"Wag mo akong titigan ng gan'yan. Hindi ako magiging against sa ngayon, lalo na't gusto ko na ring matapos ang connection namin sa mga kagaya niyo."

"Ha! Mabuti na'ng nagkakaintindihan tayo. Siguraduhin niyo lang na tutupad kayo sa usapan kung ayaw niyong pati buhay ng mga kasamahan niyo, kunin ko."

"Well, let's see. Alam ko namang puro salita ka lang." I smirked.

To be Continued...