This Annoying Guy Is My First Boyfriend (ON HOLD)

Chapter 2: Untitled

CASSANDRA's POV

Habang naglalakad kami papuntang cafeteria ay may biglang tumawag
sa 'kin.

“Shahara!”

Si Yohann lang pala. Nilingon ko lang siya sandali at dumeretso na ulit ako sa paglalakad.

Ano naman kayang trip ng isang 'yon?

Naramdaman ko na hinabol niya ako hanggang sa makasabay siya sa 'king mag-lakad.

“Nilingon mo 'ko kanina. Is that mean na papayag ka sa ita-tanong ko?” he asked.

“If you're talking to me just to ask about nonsense things, I guess it's better to just keep your mouth shut.”

“Tsh, ang sungit pala talaga ng babaeng 'to, eh.”

“Anong sinabi mo?” kunot noong baling ko sa kan'ya.

“Nothing. I am just asking you kung pwede ba kitang maging Kaibigan?”

“No.” agad na sagot ko.

“Why not? Is it a big deal para sa'yo ang makipag-kaibigan? Gano'n ka ba ka-allergic sa lalaki, Shahara?” narinig ko pa ang bahagyang pagtawa niya.

“How dare you? Inaasar mo ba 'ko? Huh? Hindi ako allergic sa lalaki! And one more thing, don't you ever dare call me using my third name, again. We're not close!” pagtataray ko.

Bwisit na lalaki 'to! Ang lakas ng loob niya para mang-asar eh, ilang oras pa nga lang ang nakakalipas since nagkakilala kami?

.

.

.

---------

Nandito na kami sa cafeteria.

Habang kumakain ay nagku-kwentuhan lang sila at ako naman ay nananahimik lang dito habang kumakain. Wala lang, ayokong magsalita, eh. Nakaka-bwisit kasi dahil kasabay pa namin ang mga lalaking 'to.

Lumipas pa ang ilang minuto at natapos na kaming kumain. Nagbayad na kami ng bills at saka umalis.

Habang naglalakad kami papunta sa room ay may tumawag na naman sa 'kin.

Si Yohann na naman.

Bakit ba ang kulit ng lalaking to?! Nakakagigil na siya, ah!

“What!?” inis na sambit ko habang masama ang tingin sa kan'ya.

“Chill man, I just want to talk to you.”

“A-Ano? Man? Siraulong 'to! Do I look like a man to you? Huh!?” halos pasigaw na'ng sambit ko.

“Sort of.” he shrugged and chuckled.

“Excuse me? Nananadya ka bang mang-inis?”

Umiling naman siya.

“Sorry. Anyways, bakit ba ayaw mong pumayag na makipag-kaibigan sa 'kin?”

“Eh, sa ayoko eh, anong magagawa mo?”

I rolled my eyes at him at pumasok na 'ko sa classroom. Makalipas pa ang ilang minuto ay pumasok na ang kasunod na subject teacher namin.

“Good afternoon.” bati niya.

Bumati rin naman kami pabalik.

Nag-simula na siyang mag-discuss at habang nagdi-discuss siya ay nagta-take notes naman kami.

Habang nagsusulat ako ay may biglang kumulbit sa 'kin.

“Uy, Cassandra, pumayag ka na kasi.”