Ocean of Feathers

35 - Сruiser Aurora

The short story is dedicated Charlene Abrea. Thank you for helping me during the muting days!  

Chapter 35

"Charlene! Hindi mo ba aayusin ang sarili mo? Ibang-iba ka sa mga kapatid mo." Sita sa akin ng aming tiyahin.

I rolled my eyes. Walo kaming magkakapatid na babae at tama ang tiyahin ko, ako lamang ang tanging naiiba sa kanila. Dahil hindi ako katulad ng mga ito na sobrang ayos sa sarili.

Kung tutuusin ay mas gugustuhin ko pang magsuot ng kasuotan ng mga lalaki kumpara sa mga kasuotan ng mga babaeng sobrang bigat at kapal.

"Tiya, hanggang kailan mo ba 'yan sasabihin sa akin? Matagal ko nang alam." Agad kong iniharang ang aking mga braso sa aking harapan ng akma akong hahampasin ng akong tiya nito.

"Mga kapatid, lalabas lang ako." Eksaherada akong yumuko at hinawakan ang aking saya na parang isang mahinhin na dalaga.

They giggled. Dahil alam nilang sarkastiko ang ginawa kong ito.

May itinago akong supot ng salapi sa ilalim ng aking saya. Nais ko sanang sumakay sa kilalang barko na Santisima Trinidad, pero itong Aurora lamang ang nakayanan ng aking pamilya. I could buy a ticket for myself, pero hindi ko naman maaaring iwanan ang mga kapatid ko.

Kilala ang Santisima Trinidad sa legal na sugalan nito, pero narinig kong mayroon din ang barkong ito. Isa sa namana ko sa aking yumaong ama ay ang galing nito sa pagbabaraha.

Not just the skills, but the trick. Poor gentlemen, mukhang dadami na naman ang ipon ko. Bago kami sumakay sa barkong ito, apat na binata ang nagawa kong itumba sa larangan ng baraha.

Hanggang ngayon ay nagpapakasaya ako sa kanilang mga salapi. Nang mapadaan ako sa salamin, muntik ko nang makalimutan na nakasuot ako ng saya. Sa tuwing nagsusugal ako ay nagkukunwari akong lalaki sa kasuotan ng aming lalaking tagasunod.

Ngunit hindi ba at legal din sa barkong ito sa mga kababaihan ang paghalubilo sa mga kalalakihan kung nais ng mga itong magbaraha?

Ngumisi ako at pinagkiskis ang aking dalawang palad. Ano kaya ang gagawin ko sa magiging pera ko ngayon?

Should I buy a new carriage? Or a horse? Or a new estate! Hihiwalay na kaya ako sa kanila?

I giggled with excitement.

Madali akong nahanap ang silid ng sugalan at tulad nga ng inaasahan ko may iilang kababaihan na kasali rin sa bawat laro. Kaya nang may makita akong libreng pwesto ay agad akong umupo. Ibinagsak ko ang supot ng aking salapi.

"Gentlemen?" kinuha ko ang aking pamaypay at eksaheradang pinaypayan ang aking sarili.

At nang saglit ko itong ilapat sa kalahati ng aking mukha, eksaktong tumama ang aking mga mata sa ikaapat na lalaking mariing nakatitig sa akin.

Shit! He's the guy from the other day. Fuck! Nakikilala niya kaya ako? Siya ang sumigaw sa apat na pinatumba ko na dinadaya ko sila.

Huminga ako nang malalim at nangangatal kong ibinaba ang pamaypay habang pinabalasa ang baraha. Sumandal sa kanyang upuan ang lalaki at pinagkrus ang kanyang braso habang mariin pa rin nakatitig sa akin.

"Makapaminsala ang higit na pagtitig." Sabi ko sa lalaking nakatitig sa akin.

Tumaas ang kilay nito. "I think I've seen you before..."

Pagak akong tumawa. "Maraming nagsasabing may kahawig ako."

Nagpatuloy sa pagbibigay ng baraha ang bangka.

"Officer Lastimossa, buong akala ko'y hindi mo nais pumansin ng isang dalaga." Nanlaki ang mata ko.

He's an Officer?

Lumipad ang mata ko sa badge na nasa dibdib niya. Shit. Gusto kong sabunutan ang sarili ko, sa dami ng pwede kong maloko sa isang legal na sugal, isa pang alagad ng batas.

Nagsimula na akong pawisan. At narinig kong sumipol ang officer.

"Depende, alam mo naman ako, batas ang higit kong pinapansin."

"Kung ganoon, paano kung isang magandang dilag ang nadawit sa isang krimen?" gusto kong saksakin ng pamaypay ang madaldal na bangka.

"Hahabulin ko."

"At ikukulong?"

"Sa kwarto ko."

At nagtawanan silang lahat.

"But you need to find a proof first, bago mo siya ikulong sa kwarto mo."

Nagtanguhan ang mga kasama naming lalaki sa lamesa.

"Paano kung siya ang nais magpakulong?"

"Hindi mangyayari." Matapang na sabi ko.

Bago ko pa man mahawakan ang barahan ay narinig ko ang boses ng aking tiyahin.

"There you are my beautiful niece! Good evening, gentlemen!" tumango ang mga ito kay Tiya.

"Oh, nagkita na pala kayo." Ngiting sabi nito kay Officer.

"W-What's going on?"

"Charlene, please meet your fiancé Officer Liscon Lastimossa."

Natulala ako sa Officer na kaharap ako, mabilis nitong nakuha ang aking kamay at dinala ito sa kanyang mga labi.

"Good evening, future wife. Sana'y ito na ang huling beses na dadalhin mo sa sugal ang ating kayamanan."