KARANLIK SIRLAR

3.Bölüm《Arkadaş》

Dalgaların kıyıya vurmasını izlerken huzurla gözlerimi kapattım.Saçlarımı dalgalandıran rüzgar yavaşça tenimi okşayarak esiyordu.Üzerimdeki yükler bir bir kalkmış gibi hissediyordum.Gözlerimi açmadan kıyıya vuran dalgaların sesini ve rüzgarın sessiz çıkan esintisini dinledim.

Bardan çıktığımda kendimi deniz kenarındaki kayalıklara atmıştım.Burasının verdiği huzuru tüm iliklerimde hissettim.Gözlerimi yavaşça açtığımda batmaya başlayan güneşi gördüm.

Aklıma biran da Doğunun düşmesiyle telefonu alıp numarasını tuşladım.

"Neredesin lan sen!"

İlk çalışta açılan telefona şaşkınca bakıp özlemle tebessüm ettim.Kızmasını bile özlemiştim.

"Sana da merhaba kıvırcık, görüşmeyeli nasılsın"dedim işi dalgaya vurarak.

"Seni pataklamamam için bir sebep söyle bana Buğlem!"

"Bana kıyamassın sen"

"Çok emin konuşma derim"

"Uf tamam ya,daha erken arayacaktım ama bir sürü şey oldu aklımdan çıkmış"

"Ne oldu, size bir şey olmadı değil mi?"

Tereddütle sorduğu soruyu onaylayıp geldiğimizden beri başımıza gelen şeyleri anlattım.Susarak vereceği tepkiyi bekledim.Bir süre ses gelmedi telefondan.Kapandı mı diye telefona baktım ama hala hattaydı.Bir nefes veriş sesi duydum ardından sesi geldi.

"Şu yanında çalışmaya başladığın kişinin soyadı ne?"

Tereddütle sorduğu soruya kaşlarımı çattım.

"Savaş Demirkan, neden ki tanıyor musun onu?"

"İsmi tanıdık geldi de o yüzden, neyse şu konuya gelirsek çok sorumsuzca davrandınız Buğlem, Sefaya da sana da bir şey olabilirdi.Ne olduğunu bilmeden nasıl dalarsınız öylece ortaya!!"

Konuyu değiştirmesine göz yumarken beni azarlamasını dinledim.

"Kendimizi koruyabildiğimizi biliyorsun Doğu"

"Ne kadar kendinizi koruyabilseniz de 4 adam vardı Buğlem,ya daha fazla olsaydı ne yapacaktınız.Kendini buradan kurtardın ama orada da beladan uzak durmuyorsun!"

Sıkıntıyla nefes alıp adımlarımı eve doğru yönelttim.

"Evet tamam düşüncesizlik yaptık oldu mu!"

"Neyse ne olan oldu bir kere,bir daha böyle bir şeye kalkıştığını duymayacağım."

"Tamam Doğu kaptan tamam"

Bir süre cevap vermeden sustu.Ben de bir şey demeden diyeceklerini beklemeye başladım

"Buğlem?"

"Efendim kıvırcık, noldu yine"

"O barda çalışmakta kararlımısın yani başka bir yer bulamazmıydın"

Tekrar tekrar tereddüt ederek sorduğu sorular artık huzursuz etmeye başlamıştı.Sanki bişey biliyor da bana demiyor gibiydi.

"Anlattım sana Doğu ,iyi maaşlı iş önüme gelmişken niye tepeyim ki bu fırsatı.Hem senin bana söylemediğin bişey yok değil mi?"

Tek kaşımı kaldırarak sorumu ilettim.Bu davranışlar hiç Doğuya göre değildi .O herşeyi lafı dolandırmadan söyleyen bir adamdı.Şimdi böyle yapması haklı olarak beni huzursuz ediyordu.