1.Bölüm《Kaçış》

Start from the beginning
                                    

Aklıma gelen anılarla içime bir ürperti girdi.Hayır düşünme Buğlem düşünme..Oradan kaçarken çetenin başı olan kudretin sağ kolu ve sol kolu olan Mete ve Tugaya yakalanmıştım .Onlarda en az kudret kadar şerefsizin tekiydiler.Mete eğlencesine düşkün abaza bir herifti .İşi hırsızlık gibi görünse de gerçek işi gizliden kadın ticareti yapmasıydı.Tugay ise sadist herifin tekidir.Genelde bizi eğiten odur ama kadın ticareti yapmada meteye yardım ettiğini de görmüştüm.Kudretse tüm bunların başı olan pislik bir herifti.Ondan gizli hiç bir iş yapılmazdı buralar da.Sefayla da bu çeteye geldiğimde tanışmıştım zaten o zamandan beri yakın arkadaşım olmuştu .Buradan kaçacağımıza yemin etmiştik ve o günde bugündü.Artık 19 yaşındaydım.Sefa benden 1 sene küçük olduğu için onun reşit olmasını beklemiştim .Bir ay önce oda reşit olunca artık bu bataklıkta kalmamız için bir sebep yoktu.

Derin nefes alıp gözlerimi Doğunun sert bakışlarına diktim.23 yaşındaydı, lüks ve işlek bir kafede garsonluk yapıyordu .Ne kadar umursamaz gibi baksa da bana değer verdiğini biliyordum.Olmamış abim gibiydi. Benim orada kalmamam için beni kaç kere uyarıp yanına almak istesede Sefayı orada tek bırakamadığım için kabul etmemiştim.Kudretin çetesi büyük ve kötü işlere bulaşan biriydilerEğer Doğuyla gidersem ona da zarar verebilirlerdi.Doğuda artık alışmıştı bu durumuma ama beni her yaralar içinde gördüğü zaman ilk defa görür gibi tepki verip sinirleniyordu.

"Al bunu"

Elime tutuşturduğu zarfa şaşkınlıkla bakıp içindeki paraları gördüm.Kaşlarımı çatıp geri eline tutuşturdum zarfı

"Saçmalama Doğu paranı alacak değilim .Elimizdeki parayla iş bulana kadar idare edebiliriz."

Gözlerini devirip bu sefer daha sert biçimde bileğimi tutup elime tutuşturdu zarfı.

"Lafımı tekrar ettirme bana Buğlem! Sendeki para sizi sadece 1 2 hafta idare eder."deyip cebine uzandı.Eski bir telefon çıkarıp bana uzattı

"Bu eski telefonum bunu yanından ayırma, aradığımda o telefon açılacak .Açmazsan ilk otobüse atlar soluğu yanınızda alırım biliyorsun bunu."

Bana söz hakkı sunmadan parayı elimden alıp sırt çantamın içine koydu ,telefonu da eskimiş hırkamın cebine koydu.Yaptıklarını izlerken gözlerim hafiften doldu.Ondan uzaklaşacaktım.Öz abim gibi gördüğüm bu soğuk adamdan uzaklaşmak istemiyordum ama mecburdum.Burada kalamazdım.Onunsa burada bir düzeni vardı.

Sol dizim de bir acı hissederken hafiften inledim. Doğu bacağımı dizine koyup ne zaman aldığını bilmediğim kremi morarmış yere sürmeye başladı.Sürmeyi bitirince tenimde gözüken toprak ve kirleri bir bezle sildi.O buydu işte soğuk nevale ,buz kütlesi ama içi sıcak bir abiydi.

Gözlerine bakıp mutluluk ve acıyla gülümsedim.Gözleri yüzüme kayınca bakışlarındaki perdeyi ilk defa indirişini izledim.Bana sevgi ve şefkatle bakıp kollarını açtı

"Gel buraya deli kız "

Bir an bile tereddüt etmeden kollarımı boynuna dolayıp kafamı boynuna gömdüm.Ellini belime ve sırtıma sarıp beni kendine daha çok çekti.İnsanın hayatı ne kadar berbat geçerse geçsin sığınabildiğin birisi veya düştüğünde seni kaldıracak birisi varsa gerisi önemli değildi.

Gözümden bir damla burnumun ucundan süzülüp boynuna düştü.Beni sıkıca sararken bir eliyle de saçlarımla oynadı.Saçlarımla oynamayı çok severdi.Bir keresinde kestirmeye kalktığımda benimle baya bir tartışmıştı.

"Şhh... Güzelim yapma böyle.Ben elimden geldiğince yine yanında olmaya çalışacağım.Her zaman gelemesem de arada gelirim yanınıza."

KARANLIK SIRLARWhere stories live. Discover now