WİTHİN DARKNESS #WATTYS2018

DİSSOCİATİVE İDENTİTY DİSORDER

Benim güvendiğim, inandığım,ailemin içine aldığım çocuk aslında güvenilir değildi. Aslında o tek bir insan değildi. Evet Kim Taehyung gerçekten iyi bir insandı, benim yanımdayken de, bensiz de iyi bir insandı. Bunu günlüğüne yazdığı şeylerden de anlayabiliyordum ama bir sorun vardı. Hatta bir kaç tane sorun vardı. Taehyung tek bir karakter değildi ve sahip olduğu diğer karakterlerin gerçekten özellikle benimle ilgili sorunları vardı. Adam öldürmekten, insanlara zarar vermekten hiç söz etmiyordum bile. Bu üç karakterin ortak paydası bendim. Taehyung'u bu eve almam ve onu benimsemem gerçekten berbat bir durum olmuştu onun hayatı için. Bu hastalığından ve diğer karakterlerinden korktuğum için değildi bu düşüncem, Taehyung kendi zaten bana takık bir haldeydi en başından beri ve ben bunu fark etmemiştim. Fark etmemi sağlayan şey bu günlük olmuştu. Günlüğüne bana takık veya saplantılı olmadığını sadece aşık olduğunu yazmış olsa da kendini kandırmaktı onun bu yaptığı. O, tamamen günlüğünde anlattığı şeylere dayanarak söylemek zorundayım ki, bana gerçekten saplantılı bir şekilde takmıştı. Beni küçüklüğünden beri izlemesi, aslında kötü niyetli olmasa bile sürekli benim etrafımda ve çevremde olarak beni uzaktan izlemesi bunu gösteriyordu. Bana zarar vermezdi evet, ama bana aşık olduğu için değildi bu halleri. Ya benimle olmak isteyip de olamadığı için hırs yapmıştı kendine ya da beni gerçekten ulaşılmaz gördüğü için duygularının esiri olmuştu. Belki zamanında benimle arkadaş olsa bu duygulara kapılmayacaktı bile. Belki bu duygularının en başında bana açılsa ve ben onu reddetsem sadece bir hoşlantı olduğunu anlayarak benimle arkadaş kalacaktı. Tek anladığım şey ise, beni o sahile götürdüğü gün , o değildi. V denen karakterdi. Evet bu bilgilerin hepsine sahiptim çünkü günlüğünü baştan sona okumuştum ve bir satır bile atlamamıştım. Yaşadığı ne varsa okuyarak onun durumunu anlamıştım. Şimdi tek yapmam gereken şey Jungkook'a günlüğü vererek Taehyung'a kötü bir şey yapmamasını söylemekti. Çünkü tüm bunların sorumlusu Taehyung değildi, onu buna yapmaya zorlayan V idi. Bu hastalık herkesin başına gelebilirdi. Şu an tek yapmam gereken şey V karakterine hiçbir şey çaktırmadan aynen devam etmekti. Aynı şekilde Taehyung ya da Taemin'e de bir şey belli etmemeliydim. Bunu yapmak zor olsa da başarmak zorundaydım ve Taehyung hastanede tedavi görerek oradan iyileşmeden çıkmamalıydı. Günlüğü odamdaki aynı çekmeceye koyarak kilitledim ve yavaşça ilerleyerek kapının kilidini açtım. Yatağıma geri döndüm ve oturdum. Telefonumu alarak Jungkook'a mesaj atmak adına rehberden onun ismini buldum.

Gönderen:Elis

-Bay Siyah. Günlüğümü bulduğumu söylesem bana çok kızar mısın?

Bay Siyah

-Ne yaptın ne yaptın!? Sen o gün günlüğü buldun ama bana vermedin değil mi? Seni küçük cadı.

Şu an ses tonunu ve bana kızgınlık derecesini ölçmek için aramam gerektiğini düşünerek aramaya başladım.

-Çok kızdın mı?

Herhangi bir şey söylemeden gülmesi beni gerçekten endişelendirmişti.' Acaba sinirden mi gülüyor?' diye düşünürken konuşmaya başladı.

-Bana gerçekten çok benziyorsun.

Gülerek konuştuğu için zorlukla anladığım şeylere yabancı kalmıştım. Ona benzemem neden bu kadar komikti?

-Ya ya. Tamam sana benziyorum. Bana günlükte yazılanları bildiğini söyleme lütfen. Bunları benden nasıl saklarsın?

-Saklamam gerekti. Aslında hala bilmiyor olman gerekti ama planı bozdun baş belası. Bilmen gereken tek bir şey kaldı. O zaman onu da günlüğü almaya geldiğimde öğreneceksin.

-Bundan daha büyük şok yaşamam değil mi?

-Yaşayacaksın Elis, bu kez hayatının şokunu yaşayacaksın. Tıpkı benim gibi.