En büyük sessizliktedir en güçlü çığlıklar. Sesinin alabildiğince susarsın. Çığlık atsan bile fark edilmeyecek sesin, sessizliğin ile farkedilir.
Saçmalarsın acılarının arasında ezilmemek için.
Ve susarsın. Kocaman karanlık bir boşluk gibi susarsı...
Taehyung elinki silahı Jimin'e doğru savurarak bağırıyordu. Jimin kaskatı kesilmiş bir halde onu izliyordu. Neyse ki Taehyung beni görmemişti. Bu çocuğun derdi neydi? Beni korumaya çalıştığını söylüyordu sürekli. Neden evimizde silahla Jimin'i tutuyordu?
Düşüncelerime ağzıma kapanan bir el ile son verdim. Beni mutfağa sürükleyen bedene karşı gelmeye çalışıyordum ama kesinlikle başaramıyordum. Önüme doğru gelince Yoongi olduğunu anlamamla derin bir nefes aldım.
-Sakın buradan ayrılma tamam mı ufaklığım? Şimdi geleceğim.
Kafamı sallamak ile yetinmiştim. Yoongi belindeki silahı çıkartırken ağzım açık kaldı. Ona bişey olmasından deli gibi korkarak beklemeye başladım.
~YOONGİ~
Arka taraftan salona ilerlerken Jimin'in sesini duymamla dudaklarım yukarı kıvrıldı.
-Bunun bedelini sana çok ağır ödeteceğim Kim Taehyung.
Taehyung'un öfkeden hiçbir şey görmemesi işime gelmişti. Arkadan geldiğimi duymamıştı bile. Bileğini kavramamla elindeki silahı düşürmesi bir olmuştu. Jimin koşarak yerdeki silahı aldı ve Taehyung savunmasız kaldı.
-Elis, gel ufaklığım.
Elis'in odaya girmesiyle Taehyung bakışlarını yere kaçırdı.
Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
-Elis, sana zarar gelmemesi için yaptım, lanet olsun yemin ederim bunun içindi. Benimle gelmen gerek ve bu 2 fazlalık buna izin vermeyecekti.
Çok haklıydı, ben buradayken Elis hiç bir yere gidemezdi.
Korkmuş gözlerle Taehyung'a bakan Elis benim sesimle kendine gelmişti.
-Ufaklık şimdi birlikte sınava gideceğiz. Biz geri gelene kadar bu çocuk burda kalacak. Geri geldiğimizde öğreneceğiz herşeyi tamam mı? Korkma ben yanında olacağım sınava gidip geri gelene kadar.
-Lanet olsun bu herifi burda bırakamayız ya kaçarsa?
-Kaçamayacak.
Jimin anlamsız bakışlarla ne demek istediğimi çözmeye çalışıyordu. Adımlarımı yavaşça balkona doğru attım. Halat alarak geri döndüğümde demek istediğimi hepsi anlamıştı. O lanet herifi bir güzel bağlayarak salonun ortasında bıraktım ve hep birlikte evden çıktık.
~ELİS~
O gece, gözümde bir bebekten bile masum olan kişi, şuan gözümün önünde silah ile durmuş Jimin'e bağırıyordu. Benim sarılıp avuttuğum kişi, benim ailemi tehlike altına almıştı. Ben onun ailesi için onunla sabaha kadar oturmuş, başında beklemişken benim ailemi hiçe saymıştı. Bu hiç adil değildi. Ben ona söylemiştim. "Onlar benim ailem" demiştim. Bunu bile bile elinde silahla salonumuzun içinde bir o yana bir bu yana yürüyerek elindeki silahı benim aileme doğrultmuştu. Her ne olursa olsun. Tek bir gece bile olsa onu önemsemiş, yanında olmuştum. Hayatında ilk defa yalnız olmadığını hissettirmiştim. Bunu kendi söylemişti.
