ချိုမြိန်သော...မုန်းတီးခြင်း

Part-1

"Oh Sehun!!!....မင္​းအခု ငါ့​ေ႐ွ႕ကိုလာခဲ့စမ္​း! "

အိမ္​ထဲသို႔ဝင္​ဝင္​ခ်င္​း Appa ၏ ​ေဒါသတႀကီး​ေအာ္​​ေခၚသံ...

အိမ္​​အ​ေပၚထပ္​ ​ေလွကားဆီလွမ္​းရန္​ျပင္​​ေန​ေသာ
သူ ့ေျခလွမ္​း​ေတြကို ​ေဘးတစ္​ဖက္​က ဧည္​့ခန္​းဆီျပန္​လွည္​့လိုက္​သည္​။

ကား​ေသာ့ကို လက္ညွိုးထိပ္မွာ စြပ္​ျပီး​​အဝိုင္​းလိုက္​လွည္​့​ကာေဆာ့ရင္​း ​Appa ​ေ႐ွ႕မွ ဆိုဖာခံုႀကီး​ေပၚသို႔ ဝုန္​းခနဲပစ္​ထိုင္​ခ်လိုက္​သည္​့အခါ Appa က မ်က္​ႏွာႀကီးမာန္​မဲလ်က္​စိုက္​​ၾကည့္​တာကိုခံလိုက္​ရ​ေပမယ္​့ သူ ​ေလခြၽန္​​ရင္​း ဂ႐ုမစိုက္​ထားလိုက္​သည္​။

သူ႔​ေ႐ွ႕မွာ ဟိုဘက္​ဒီဘက္​ကို အ​ေခါက္​​ေခါက္​အခါခါလမ္​း​ေလွ်ာက္​​ေနတဲ့ Appa ဆီမွ စကားသံက​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔ထြက္​မလာတာမုိ႔
သူ လည္​း ​ေ႐ွ႕မွဖန္​စားပြဲထက္​က စပ်စ္​သီး​ေတြကို ပါးစပ္​ထဲသုိ႔ တစ္​လံုးၿပီးတစ္​လံုး​ေကာက္​ထည္​့​ေနလိုက္​သည္​။

"ဟမ္​း!! "

သက္​ျပင္​းခ်သံအက်ယ္​ႀကီးၾကားလိုက္​ရၿပီး​ေနာက္​
Appa က မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ဆိုဖာမွာ ထိုင္​ခ်လိုက္​ၿပီး သူ႔ကိုတည္​့တည္​့ၾကည့္​လာ​သည္​။

သူဂ႐ုမစိုက္​....

စပ်စ္​သီးလည္​းအစားမပ်က္​....

အ​ေစ့​ေတြလည္​း ​ေထြးထုတ္​မပ်က္​....

"မင္​းအခု ဟိုမိန္​းက​ေလးနဲ႔​ေတြ႔လာျပန္​ၿပီမလား? "

"အဲ့​ေတာ့? "

မ်က္​ခံုးပင့္​ကာ
မ်က္​လံုးတစ္​ခ်က္​လွန္​ၾကည့္​ၿပီး​ေနာက္​
လက္​ဖဝါးထဲမွ ​စပ်စ္​သီး​ေတြကိုလွိမ္​့​ေနလိုက္​သည္​။

မထီမဲ့ျမင္​ျပဳလိုက္​​ေသာ သူ႔အျပဳအမူက
Appa အတြက္​ ျမင္​​ေတြ႔​ေနက်ထံုးစံမို႔
အထူးတလည္​​ေအာ္​​ေငါက္​မ​ေန...

​ေအာ္​ Appa လည္​း အခ်ိန္​ၾကာလာ​ေတာ့
​ေဒါသထိန္​းႏိုင္​လာၿပီဘဲ...
သည္​းခံႏိုင္​မႈျမင္​့တက္​လာတယ္​လို႔ဆိုလည္​းရႏိုင္​မယ္​....