*3RD PERSON POV
"TANTANAN MO AKO DYAN SA KAKATAWAG MO SA'KIN NG ANAK! ANO BANG KARAPATAN MO PARA TAWAGIN AKONG GANYAN AH!? BAKIT!? NAGING INA KA BA SA'KIN!? HINDI NAMAN DIBA!? NASAN KA NUNG KINAILANGAN KO NG ISANG KAIBIGAN NUNG PINAGTULUNGAN AKO NG MGA NAMBUBULLY SA'KIN NOONG BATA AKO!? NASAAN KA NUNG MGA PANAHONG KAILANGAN KO NG PAYO NUNG NALAMAN KONG 'YUNG TAONG MAHAL NA MAHAL KO GINAGAGO LANG AKO!? NASAAN KA NUNG MGA PANAHONG NAMUNTIKAN NA KONG MAMATAY!? NASAAN KA NUNG MGA PANAHONG HINANG HINA NAKO AT KAILANGAN KO NG ISANG INANG MASASANDALAN!? HA!? NASAAN KA!!? WALA KA DIBA!!? NGAYON BABALIK KA AT SASABIHIN MONG YOU'RE STAY HERE FOR GOOD COZ YOU'RE STILL MY MOTHER!!? I DON'T NEED YOU ANYMORE!! GET LOST!!!"
'Yan ang mga salitang tuluyang pumunit sa puso nya. Napakasakit para sakanya bilang isang Ina ang ginawang pagsagot sakanya ng sarili nyang anak. Pero hindi nya ito masisisi kung bakit ganun na lamang sya kamuhian ng kanyang anak. Iniwan nya ito noon ng nag iisa. Tama nga ang kanyang anak na wala itong kaparapatang maging ina.
Iyak lamang sya ng iyak ngayon habang paulit ulit na nagrereplay sakanyang utak ang lahat ng sinabi ng kanyang anak. Ibang iba na ito. Para na syang ibang tao kung magsalita sya ngayon. Labis syang nalulungkot sa mga panunumbat ng kanyang anak at lalo na pa sa mga sandaling kailangan ng kanyang ng isang inang masasandalan noong mga panahong kailangan nito ng karamay at nung unti unti itong nalilihis sa tamang landas. Kung nandoon lamang sya noong mga panahong iyon edi sana hindi mapapariwala ng landas ang kanyang anak. Labis labis ang kanyang pagsisisi.
Sa kabilang banda naman ay si Xander na ngayon ay lihim na sumusunod kay Trixie. Hindi nya maintindihan ang sarili kung bakit sya sumusunod sa dalaga pero nung bumukas ang elevator at nakita nya ang ito ay para bang tuluyan na syang nawalan ng control sa kanyang emosyon. Naipakita nyang naaawa ito dahil sa unang pagkakataon ay nakita nyang luhaan ang babaeng binansagan ng lahat 'player' 'cassanova' at kung ano ano pa. ng makita nyang luhaan ang dalaga ay kitang kita nya kung sino ba talaga ang babaeng kaharap nya. 'STRONG OUTSIDE BUT ROTTEN INSIDE'. Kitang kita nya sa mga mata ng dalaga na labis labis ang sakit na nararamdaman at dama din nya ang sakit sa bawat paghikbi nito.
"Wala akong pakialam sainyo! Kung husgahan nya ko bakit!! May alam ba kayo sa pinagdaan ko ha!!? Wala!! Kaya wala kayong karapatang pagsalitaan ako ng kung ano ano na para bang alam nyo lahat lahat sa'kin!! Ngayon lumabas kana sa elevator na yan!!" Naisip nyang tama ang kanyang sinabi. Wala nga naman alam ang kahit na sino sa kanyang mga pinagdadaanan pero hinuhusgahan na sya lahat ng tao. At ang kinaiinis nya, isa sya sa mga mapanghusgang iyon.
*Trixie's POV
"Hi miss beautiful."
"Leave me alone."
"Ang taray mo naman ang sexy mo pa naman."
"Wala akong pakialam. Get lost asshole!" salamat naman at umalis na to. Nyeta hindi ko na alam kung pang ilan na yan sa mga sinupladahan ko.
HINDI BA NILA NARARAMDAMAN NA GUSTO KONG MAPAG ISA!!?
Kanina pa ko inom ng inom dito pero wala pa ding epekto. Letche naman bat kasi hindi ko magawang malasing eh! Nahihilo lang ako pero hindi umaabot sa puntong nakakalimot ako! Tungga lang ako ng tungga hanggang sa napagpasyahan ko nalang na umuwi. Nakakaboring nalang dito wala ako sa mood makipag flirt o magpaka party girl tonight kaya uuwi nalang ako.
"WHAT THE HECK?!! BAKIT AYAW?!" kanina pa ako nag eenter ng passcode dito pero ayaw parin! Shemay naman! Bakit ba hindi namimili ng pagkakataon tong pagiging makakalimutin ko! hindi ko na naman maalala kung anong nilagay kong passcode! T_T
"OPEN NA! LETCHE NAMAN EH! DALI NA!!!!" bigla namang bumakas 'yung pinto. "AY? Kailangan pa palang sigawan kang pinto ka para bumukas? Ibang klase ah? Ang galing hahaha!" parang timang lang ako no? kinakausap tong pinto. Sana nga lang walang makakita sa'kin dahil kung hindi for sure mapagkakamalan akong baliw nito.
"Bubukas talaga 'tong pinto hindi dahil alam sinagawan mo, kundi dahil binuksan ko." aba?! Anong ginagawa nito dito?!
"HOOYY! Anong ginagawa mo sa pamamahay ko?!"
"FYI, PAMAMAHAY KO TO."
"Sinungaling! If I know may bina balak kang masama ano?! Sige lang! kayang kaya ko yan! Ako pa?! Bata palang ako hirap at sakit na ang dinanas ko sa mga taong katulad nyo! Kaya kahit ano pang gawin at sabihin mo nyo sa'kin wala akong pake! Naiintindihan mo?! WALA AKONG PAKE!!"
"Lasing ka umuwi ka—"
"Whatever!" saka na ko pumasok. Nyemas 'to kala nya madadaan nya ko sa pacold cold nyang attitude ngayon. Sorry sya. Masyadong masakit ang nararamdaman ko ngayon..
SANA BUKAS MANHID NALANG AKO.. Para kahit na ano pamang klasing sakit yan, kayang kaya kong harapin.
I, Trixie Jaeis Min, I AM TRULY WRECKED AND SLOWLY DYING INSIDE..
*Xander's POV
Kung minamalas ka nga naman! Iniwan ko na nga sya sa bar kanina pero eto na naman sya naman ngayon 'yung sumunod sa'kin. Nagkamali sya ng unit na pinasukan. Lasing na lasing na sya kaya nung naramdaman kong gusto na nyang umuwi ay doon ko palang sya iniwan sa bar para makapagpahinga na. kaya na nyang umuwi, e nakaya nya ngang itaboy 'yung mga manyakis na 'yun sa bar eh. Nandon lang ako naghihintay ng signal kapag hinawakan na sya basag mukha. Hindi ako papayag na may makahawak sa mga ungas na yun sa makinis nyang balat. Fuck?! Did I just said?—psh! Forget it okay?! Dammit!
"It hurts.. it really hurts.." sabi nya. umiiyak na sya. Damn hindi ko akalaing ganito pala 'yung nasa likod ng playgirl image nya sa school.
"Who are you? Argh! Nevermind! Just stay beside me please? Don't leave me.. I really hate being left behind. Especially my love ones. I don't want them to leave me.. I want them to stay beside me forever. You know what? Everybody hates me because they know that I'm a bad person. But no! I'm good! But being too much good and kind is not right. People will use and take advantage of you. That's what they did to me in the past. They used me because they know that I won't be mad at them when they did bad things to me coz they knew that I will understand them. They see me as a simple, kind and naïve girl back then so they did whatever they want because they knew that I'm strong and I will understand and forgive them easily. That's the bad thing about being strong. Coz they will never ask you if you're still okay. Like now, my day is really bad since this morning, oh yeah I forgot I've never had a good day ever since. Hahaha. Bat this day is the worst." Umiiyak sya habang sinasabi 'yang mga 'yan. Hindi ko alam, by just listening on her right now, I can say that she's not bad. Well she turned into this kind of person all because of her painful past. I don't but I just find myself wiping her tears away.
"Please don't leave me. Kajima.. kajima.." sabi nya habang natutulog. Hinigpitan nya ang hawak nya sa kamay ko.
"I won't. Don't worry I won't." I don't know if what's happening to me right now but I really want to protect her.
Tch! THIS IS CRAZY!
BINABASA MO ANG
Ms.Playgirl and Mr.Ice Ice Beybe
General FictionDalawang taong magkaibang magkaiba ang mundo. Isang player At isang cold person. Pero magkaparehas sila na magkaparehas sa isang bagay. PAREHO NILANG KINALIMUTAN ANG PAKIRAMDAM AT ANG KAHULUGAN NG SALITANG PAGMAMAHAL.
