Flight Of The Stars

32) Durum Değerlendirmesi

Merhaba 👋🏻

İyi okumalar diliyorum 💛

**Kate'in Ağzından**

Karanlık bir yerdeydim. Öylesine karanlıktı ki gözlerimi kırpmama rağmen önümü göremiyordum. Birkaç kez daha gözlerimi kırpıp kendimi bir şeyler görmek konusunda zorladım. Fakat durum değişmiyordu.

Cesaretimi toplayıp elimi karanlıkta ileriye doğru uzattığımda ise, sıcaklıktan anladığım kadarıyla birine temas etmiştim. Emin olmak için elimi yukarıdan aşağıya doğru indirmek istemiştim fakat bir el kolumdan yakalamış, iyice kendine doğru çekmişti.

İyice yaklaşıp dudakları dudaklarıma kapandığında boynuna sarılmıştım. Elleri iyice arsızlaşıp kalçalarımdan tutarak beni kucağına aldığındaysa, dudaklarım mutlulukla kıvrılıp alt dudağını dişleyip emerek, onu iyice cesaretlendirmiştim. Yavaşça adımlar atıyordu, attığı her adımda tutuşu daha da kuvvetleniyordu ve bense arzu içinde daha fazlasını istiyordum.

Sırtım yumuşak zeminle buluştuğunda, beline dolanmış olan bacaklarımdan destek alarak onu iyice kendime bastırmıştım. Hissettiklerimse her saniye daha fazlasını yapmaya teşvik ediyordu.

Boş durmuyordu. Üzerimdekini sıyırıp eli çıplak tenime değdiğinde dudaklarımdan minik bir inleme kaçmıştı.

Sanırım ortam aydınlanmaya başlamıştı ve gözlerini görebilmiştim. Parlak, yeşile çalan, ELA!

Yatağımdan ter içinde kalkmıştım. Hepsi bir rüyaydı.

Ellerimi vücudumda gezdirdiğimde, aslında hepsinin gerçek olmasını ne kadar istediğimi düşünüyordum. İnsan sevdiğinden uzak kalmamalıydı. Teni, dokunuşu sadece rüyalarda ulaşabileceğin kadar uzak olmamalıydı...

Kıyafetlerimi yatağın içinde çıkarıp ayağa kalktım, banyoya doğru hızlıca ilerledim.

***

"Kate, solgun görünüyorsun!" Niall yanağıma dokunmuştu.

Mekanında diğerlerini bekliyorduk. Bugün şu video konusunda ne yapmamız gerektiğini konuşacaktık.

Yanağımdaki eline uzandım. "İyiyim dostum. Yalnız..." dedim elini bırakarak Aşağıyı işaret ettim. "Bebek yüzünden saçma sapan rüyalar görüyorum."

Niall bara doğru ilerledi. "Sanırım şimdiden seni uykusuz bırakıyor ufaklık!"

"Sorma!" dedim ben de önümdeki bardağı alıp ilerlediğimde. "Fasulye kadar ama şimdiden bütün düzenimi altüst etti!"

Bu cümleyi kurduğumda gece gördüğüm rüyadan beri aklımdan bir türlü çıkmayan Zayn gelmişti. Babasına benziyordu işte. Benim bütün düzenimi kaçırıyordu. Babasının genleri...

Bardağı barın arkasına bıraktığımda derince bir nefes aldım. Niall endişeyle bana bakıyordu. Büyük ihtimalle midemin kötü olduğunu filan düşünmüştü. Bedenen iyi durumdaydım hatta son olaydan beri bulantılarım sabahla sınırlı kalmaya başlamıştı. Ruhen yorgundum ve bunu belli etmemek için sürekli bir çaba halinde olmak beni daha çok yoruyordu.

Arkadaşıma bakıp gülümsediğimde kapı açılmıştı.

Gelen Louis ve Harry'di.

"Biz geldik!" Harry'nin melodik sesi mekanda yankılandığında koşar adım onlara doğru ilerlemiştim.

"Kate yavaş!" Louis hızlı adımlarla yanıma gelip beni uyarmıştı. "Bir anne adayı kendine dikkat etmeli." sarılmıştık. "Bebek doğsun, söz seninle maça gideceğiz!"