Somebody To Call Mine (Completed)

KABANATA XXII

Kabanata XXII: Angels and Demons

Napalunok ako nang makita ang pagtiim ng bagang ni Kuya habang nakatingin kay Angel na nabato na sa kinatatayuan nito. Muling umalingawngaw sa paligid ang malii na boses ni Tofer, "Mimi come come Dydy is here." tuwang-tuwa na sabi ng bata sa kaniyang Mommy na maluha-luha na.

Napangiwi ako ng mapagtantong tama ang iniisip kong kahibangan kanina. Iniisip ni Tofer na si Kuya Kyle ang Daddy niya na base naman sa kwento ni Ate Angel ay iniwan silang mag-ina. Siniko ko si Ken na naestatwa na rin sa kinauupuan niya.

"Do something." I whispered.

"What should I do? I'm also shocked." aniya.

"Ano hahayaan na lang natin umiyak Ate mo at atakihin sa puso ang kapatid ko?" I'm trying to knock some sense on his head.

I swallowed hard. Habang pinapanuod ko sila napagtanto ko ang resemblance nilang dalawa. They have the same pair of eyes and the curve of Tofer's lips is alike with my brother. Bahagyang inilayo ni Kuya si Tofer na ngiting-ngiti sakanya. "I'm not your Dad." gusto kong sapakin si Kuya sa sinabi niya. How can he say it straight to the kid? Tofer's eyes started to get misty.

Oh boy!

Biglang humiwalay si Tofer at tumayo sa harap niya, "Sorry Mister, you look like my Dydy." malungkot na wika nito. Hindi sumagot si Kuya at pinagmasdan lang niya ang kawawang si Tofer na yumakap sa beywang ni Ate Angel. I bet he's crying.

My brother stood up and went near them, "Little boy...." malambing na tawag niya.

Sumulyap naman si Tofer at tama ngang umiiyak siya. Para kaming nanunuod ni Ken ng isang palabas. Pareho kaming tahimik lang at nagmamasid.

"How old are you?"

Itinaas ni Tofer ang tatlong daliri, "Turning three po." swear I saw my brother's eyes got dark. Tumayo siya, "Mandy, Ken pwede bang pakikuha muna yung bata. Mag-uusap lang kami ni Angel."

Napatango ako. Hindi ko alam kung anong ugnayan ang meron silang dalawa pero minabuti namin ni Ken na iwan na lang sila sa park. Dinala namin si Tofer sa lake habang malungkot pa rin nitong kinakain ang ice cream niya.

Ken scooped him, "What's wrong Kristofer? Is anything bothering you?" kung kausapin ni Ken si Tofer ay parang hindi ito magtatatlong taon. Umiling siya at yumakap sa leeg ni Ken. "I bet you're just sleepy. Let's bring him to the car, dun na natin sila hintayin."

"Okay."

When we reached his car the kid is silently sleeping. Inihiga na lang muna namin siya sa likod ng kotse bago naupo sa damuhan. "Hindi ko alam na magkakilala ang mga kapatid natin." small world ika nga nila pero hindi naman ganito kasmall.

"Did your brother stayed in Canada?" tanong niya sakin.

"He's based in the States pero some years ago he stayed there for awhile." sabi ko sakanya.

Bumuntong hininga siya, "Is he managing an agency in the States?" kumunot na ang noo ko sa tanong niya. "Bakit parang nag-iimbestaga ka na Ken?" his eyes furrowed.

"Sabi kasi ni Ate ang lalaking nakabuntis sakanya noon ay nakilala niya sa States during her modelling stint in NYC. They spend some time together and eventually settled in Canada. Agency Manager daw na connected sa fashion line na Khryssos." nanlaki ang mga mata ko.