Chelsea’s POV
Lumapit sakin si Maddy kanina, may binigay siyang dalawang invitation, isang blue at isang red, sabi niya wag ko muna daw bubuksan tapos yung blue ibigay ko daw kay Patrick tapos yung red daw para sakin, siguro ngayon kami mag-uusap tungkol dun sa pagpapanggap namin ni Patrick
Pagkapasok ni Patrick syempre binigay ko agad yung invitation nagtatanong pa nga kung para san syempre nginitian ko lang, pagkabigay ko kay Patrick nung blue binuksan ko naman yung red na invitation
[Meet me today at ********* at exacty 7 pm]
Pagkatapos ng klase umuwi agad ako para mag prepare ang aga kasi nung nakalagay na oras, pagkatapos ko dumeretso na ko sa meeting place, actually sa isang greenhouse na may mini garden yung meeting place namin
Pagpasok ko may mga red petals na nakakalat along the way tapos sa di kalayuan may table for 2 dun, ang ganda, para siyang candlelight dinner pero bakit for 2 lang?
Lumapit ako dun sa may table, ang sweet tignan, for sure pinaghirapan to ni Maddy, may isang wine sa gilid tapos may mga may parang flower na ornament sa gitna, pagkaupo ko dun sa chair narinig ko naman ang strum ng isang gitara
♪♪You're insecure
Don't know what for
You're turning heads when you walk through the door
Don't need make up
To cover up
Being the way that you are is enough ♪♪
Tumingin ako sa buong paligid para Makita yung tumutugtog pero wala akong nakita
♪♪ Everyone else in the room can see it
Everyone else but you
Baby you light up my world like nobody else
The way that you flip your hair gets me overwhelmed
But when you smile at the ground it aint hard to tell
You don't know Oh Oh
You don't know you're beautiful ♪♪
May nakita akong lalaking nakatago dun sa isa sa mga matataas na halaman, nung una akala ko guniguni ko lang pero tumayo siya at humarap sakin
♪♪ If only you saw what I can see
You'll understand why I want you so desperately
Right now I'm looking at you and I can't believe
You don't know
Oh oh
You don't know you're beautiful
Oh oh
That what makes you beautiful ♪♪
Napatakip ako ng bibig ko at unti-unting tumulo ang mga luha ko
Palapit na siya ng palapit sakin at kitang kita yung ngiti sa mga muka niya, namiss ko to, namiss ko ng sobra sobra yung feeling na para sakin yung mga ngiting yan
Binaba niya yung gitara niya sa gilid at tumayo ako para nilapitan siya, hindi ko na napigilan pero niyakap ko siya, ang tagal ko tong gustong gawin, sa tuwing makikita ko siya sa school pinipigilan ko na lang yung sarili ko na yakapin siya
“I miss you…you don’t know how much I miss you”
Hindi ako umiimik pero patuloy pa rin ako sa pagiyak ko
YOU ARE READING
Her Secret Boyfriend
Teen FictionIsa lang akong ordinaryong babae pero bakit ako pa ang napiling paglaruan ng tadhana? hindi ba pwedeng isang simpleng relasyon na lang ang samin? yung pwedeng ipagsabi sa buong mundo na KAMI.