İnsanların keyif alarak izledikleri tiyatronun acı çeken başrolleriydik. Oyunun sonunda ya alkış alacaktık ya da diğerleri gibi unutulup tarihin tozlu sayfalarında kaybolacaktık.
Asel Nur Demir
Yiğit Han Yücel
Başlangıç: 05/02/2017
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Multimedya Asel. BölümşarkısıMavi Gri - Ben Sende Yandım. Kesinlikle dinleyin. 20k olma keyfisi😅😅😅 yanımda olan herkese sonsuz teşekkürler beybiler 😅💐💕😍
Cevabını bilmediğimiz ve öğrenmekten korktuğumuz sorular vardır. Normalde iyi bir kız olup bu soruları sormamak , cevabını öğrenmemek , öğrenip üzülmemek gerekiyordu. Peki ben iyi bir kız olabilmiş miydim? Hayır. Cevabı belki canımı acıtacaktı ama gerçekleri görmemi sağlayacaktı.
Bütün vücudumu Yiğit 'e çevirmiş cevap vermesini bekliyordum.
"Neden sordun?"
"Soruma soruyla karşılık verme."
"Peki."
Derin bir nefes alıp arabayı sağa çekti. Emniyet kemerini çıkarıp o da vücudunu tamamen bana çevirdi. Gözlerini gözlerime dikip biçimli ve öpülesi dudaklarını araladı. Sapık Asel iş başında.
"Bak Asel seninle ailemin zoruyla evlendim. Senin bir çocuk olduğunu ve beni taşıyamayacağını düşünüyordum ama sen beni yanılttın. Hayatımı bir düzene sokmamda çok yardımın oldu. Çoğu zaman yüzümdeki tebessümün sebebi oldun."
Kalbim bütün zillerini takmış ileri geri mutluluk dansını yaparken ritmini oldukça artırmıştı. Gözlerimi utançla gözlerinden çekip kucağımdaki ellerime baktım. Önüme dökülen saçların kulağımın arkasına sıkıştırılmasıyla kafamı kaldırıp Yiğit 'e baktım. Dokunduğu yerler alev alev yanıyordu. Ellerini saçlarımdan çekip burnumu sıktı.
Ufaklık? Gözlerimdeki mutluluk sonbaharın gelişiyle solan çiçekler gibi solmuştu. Her şey güzel giderken neden hep bir pürüz çıkıyordu ki? Neden mutlu olamıyordum. Mutluluğa giden yolda neden hep tepetaklak oluyordum. Kendimi attığı gol ofsayt olan futbolcu gibi hissediyordum. Ağlamak istiyordum. İçimdeki acıyı dışarı akıtarak ağlamak istiyordum. Hatta bazen de ölmek istiyordum. Dünya fazla acımasız değil miydi? Hah işte bu sefer oldu derken kaç kere daha yumruğu yiyip yere yapışacaktım. Önüme dönüp yola baktım. Yiğit arabayı sürerken ondan tarafa bakmayı istemiyordum. Ona baktığım an yumuşar ve sevmeye devam ederdim. Oysa ben unutmak istiyordum. Beni ufaklık olarak gören bir adama daha fazla duygu besleyezmedim.
*********************
Gözlerimi zorla da olsa açmayı başardığımda saate baktım.
"Allah kahretsin."
Dersi kaçırmıştım. Peki bu okula gideceğim diye evden çıkmama engel miydi? Hayır. Gamze'yle buluşup dertleşmek iyi gelirdi.
"Ne işin varsa bırak ve okulda beni bekle. Sana ihtiyacım var."
