İnsanların keyif alarak izledikleri tiyatronun acı çeken başrolleriydik. Oyunun sonunda ya alkış alacaktık ya da diğerleri gibi unutulup tarihin tozlu sayfalarında kaybolacaktık.
Asel Nur Demir
Yiğit Han Yücel
Başlangıç: 05/02/2017
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Gife bayıldım. Bu arada aşağıdaki duyuru kısmını okuyun lütfen. Yeni bölüm tarihini ve birkaçönemlişeyiyazdım. Keyifli okumalar.
"Bir oyun oynayacağız."
Bir oyun oynayacağız mı? Nerden çıkmıştı ki şimdi oyun falan. Cidden yani bir bardak şarapla bu hale geldiysem ilerisini düşünemiyordum. Resmen özgüven patlaması yaşıyordum.
"Ne oyunu?"
"Birbirimize sorular soracağız. Cevaplayamadığın her soruda bir kadeh şarabı bitireceksin."
Yiğit iyice arkasına yaslanıp tek kaşını kaldırdı ve meydan okurcasına bakmaya başladı.
"Hadi başlayalım o zaman."
Onun bu özgüvenli hali içimde geri adım atma isteği uyandırsa da geri adım atmayıp koltukta tam karşısına oturdum. Elimdeki kadehlerden birini ona verip şarabı kucağıma aldım.
"İlk sen sor."
İlk topu ona atıp soracağı soruyu bekledim. Yigit bir bana bir elindeki kadeh bakıp durdu. Dudakları araladığında içimdeki heyecan fırtınasını bastırıp soracağı soruyu bekledim.
"Beni ilk gördüğünde ne düşündün?"
Sandığım kadar zor bir soru da olmamıştı bu. Kolaylıkla cevaplayabilecegim türdendi.
"Ne kadar kaba , bencil ve hödük bir adam diye düşünmüştüm."
Dürüst bir şekilde cevapladıktan sonra rahatlamıştım. Yiğit 'in dudakları kıvrılmış ardından muzipçe sırtımıştı.
"Hala öyle mi düşünüyorsun?
"Bir soru hakkın vardı. Sıra bende."
"Bekliyorum."
"Benimle evlenme fikrini ilk duyduğunda nasıl bir tepki verdin?"
"Gerçekten bilmek ister misin?"
"Evet."
"Senin daha çocuk olduğunu düşünmüştüm. Evliliğe uygun olmadığını söylemiştim babama."
Fotoğrafımı gördüğünde verdiği tepkinin bu olduğunu anlamıştım. Biraz canımı yakmıştı bu sözler. Ne birazı basbaya kül etmişti kalbimi.
