CORDELIA

Yüzleşme

~~~

ELA'NIN AĞZINDAN:

Caner'in İpek'e attığı tokatla Sena ile eş zamanlı kısa bir çığlık attık. Duyduklarıma inanamıyordum. Caner? Beni? Seviyor?

Şaşkınca yerde yanağını tutan İpek'e baktım. Bir insanın içinde nasıl bu kadar kötülük bulunabilirdi? Sarhoş da olsa, şimdiki yaptığını ayıkkende yapabilecek kapasitede olduğunu biliyordum.

Yerdeki İpek, birden kahkaha atmaya başladı. Ve bana döndü.

"Ne o?! Çok mu şaşırdın!" Sendeleyerek ayağa kalktı. "Gerçekleri duymak ağır mı geldi Ela'cık?! Arkadaşının seni sevdiğini bilmek nasıl bir-"

"YETER! İpek hemen burayı terk et! Yoksa yemin ederim kendimi tutamayabilirim!" Caner'in kesin sesiyle İpek ona döndü. Caner'i daha önce hiç böyle görmemiştim. Çok sinirliydi. Caner, İpek'in kendi kendine yürümesini bekleyemedi. Kolundan sıkıca kavradı ve dışarıya sürüklemeye başladı.

Bense ağzımın açık olduğunu yeni fark ediyordum. Kapattım.

"Şaka mı bu?"diye fısıldadı Sena.

"Lütfen şaka olsun."dedim. Korkarak Bora'ya döndüm. Ama beklediğim gibi değildi. Daha sinirli olması gerekmiyor muydu? Emir'i öldüresiye döven Bora, şu an sakin miydi?

Kaşlarımı çattım. Bana alttan bir bakış atıp, bakışlarını kaçırdı. Sinirle nefesini dışarı verdi. Bora'ya bir adım attım. Gözlerimi hala üstünden çekmemiştim.

"Imm. Şey, ben bir Tuna'ya bakayım."diyip sessizce gitti Sena. Başımla onayladım.

Bora bir adım geri attı. Takmayıp iyice yaklaştım ona. "Bora bana bak."

Gözlerini nihayet benimle buluşturdu.
"Biliyordun."diye fısıldadım. Tepki vermedi. Daha yüksek sesle söyledim. "Biliyordun."

Zorla da olsa başını aşağı yukarı hareket ettirerek onayladı. Gözlerimi yumdum. Mindere kendimi attım.

Ellerimle başımı mengene gibi sıkmaya başladım. Caner..? Nasıl ya?! Ben.. Ona Bora'yla ilgili hislerimi anlatmıştım. O da bunları dinlemişti! Canı yanmıştı! Bora da bunu biliyordu.. Ve bana söylemedi...

Ama ne değişti ve onlar arkadaş oldu?!

"Ela.. Bana bak." Bora eliyle çeneme destek verip ona bakmamı sağladı.

"Bu.. İpek'in söyledikleri çok önce olan şeylerdi. Caner bunu geride bıraktı. Kendini yıpratma."

"Nasıl. Aklım almıyor. Bora sen bilmiyorsun, anlayamazsın. Ben.. Ben Caner'e anlattım..."

Kaşlarını çattı. "Neyi anlattın?"

Ellerimle alnımı ovaladım. "Seni sevdiğimi. Ve daha bir çok şeyi."

"İnan bana o bunları geride bıraktı. İpek sarhoştu ve her zamanki gibi canını yakmak istedi. Ama bu söyledikleri baya bayattı."

"Caner'in yüzüne nasıl bakıcam?"

Bora tam cevap vermek için ağzını açmıştı ki tekrar kapattı.

"Ela, ben.." Caner'in sesini duyduğumda yüzümü eğdim. Gözlerimi kapattım.

"Ela, bak çok üzgünüm. Ama bunlar inan çok zaman önce olan şeylerdi."

Yalvaran ses tonu içimi acıtmıştı. "Bora, bizi yalnız bırakabilir misin?"diyebildim. Bora'nın yanında Caner'le konuşabileceğimden emin değildim.