CORDELIA

Hayat Devam Ediyor

Merhaba :D her gün yeni bölüm yayınlamak zor olsada harika bir duyguymuş :D ama bu hafta sonu planlarım var yani yeni bölüm haftaya sarkabilir :/ yeni bölüm her fırsatta yazıyorum ama hemen paylaşamıyorum :(

Neyse bu bölümü geçiş bölümü olarak kabul edin.. :D Emir, Bora ve Caner'in ağzından anlatımlar var :D

Multimedya: Tuna

Hepinize iyi okumalar sizleri seviyorum <3 :D

Gitmeyi bende istemiyordum. Hele de Bora önümde bu kadar çırpınırken... Arkama dönüp son bir kez daha baktım. Babam annemin omuzuna elini atmış, gözlerindeki hüzüne rağmen gülümseyerek bana el sallıyorlardı.

Bora ise onlardan daha uzakta, bitmiş tükenmiş bir halde, hala bir umut bana bakıyordu. Ama yapamazdım. Gitmem gerekiyordu.

Önüme döndüm ve uçağın içine uzanan uzun koridorda koltuk değneğimle yürümeye başladım.

(...)

BORA'NIN AĞZINDAN

1Hafta Sonra:

Ela ile konuşalı 2 saat 17 dakika 34 saniye olmuştu. Onu her saniye özlüyordum. Ama yapacak birşey yoktu. Onun yanına gitmeyi denemiştim. Ama nasıl olduysa İpek beni babama ispiyonlamıştı. Ve babam da yanlarından ayrılamayacağımı net bir şekilde ifade etti.

Derse odaklanmaya çalıştım. Ama bu çok zordu. Ela Antalya'da arkadaşlıklar kurmaya başlamıştı. Be bu beni kıskançlık krizlerine sokuyordu.

Zil çaldığında direk kendimi bahçeye attım. "Bora! Bora! Dur be abi!" Tuna arkamdan koşarak yetişti.

"Ne var?"

"Off ne sıkıcısınız. Sena da böyle senin gibi. Oğlum, kız dünyanın öbür ucuna gitmedi. Gelecek. Sadece biraz zaman. Sen de aramıza dön artık."

"Deniyorum işte. Sen ne anlarsın lan! Çok biliyomuş gibi konuşuyorsun."

"Niye anlamıcakmışım. Anlarım... Anlamaya çalışıyorum. Ama mantıklı ol. Sen böyle karaları bağlayınca geri gelmiyor. LYS'den sonra gelecek. LYS'ye hazır mısın Bora?"

"Tuna var ya moralimi düzeltmeye çalıştın ama yerle bir ettin abi."

"Hehe. Amacım moral düzeltmek değildi ki. Başka şeylere odaklanmanı sağlamaktı."

Yüzüne öylece baktım. Tuna iyi bir arkadaştı ama bazen böyle saçmalıklar yapıyordu. Kafamı sağa sola salladım. Seviyorum bu çocuğu.

3 Hafta Sonra

Nedenini bilmiyorum ama Ela ile konuşmalarımız azalıyor. Ben konuşmak için çabalarken o arkadaş çevresi onu benden uzaklaştırıyor.

Şeytan diyor ki git kaydını Antalya'ya aldır. Sonra o arkadaşlarını bir güzel sıradan geçir, Ela'yı kap gel.

Eve gidiş yolumu değiştiriyorum. Tıpkı 3 hafta önce olduğu gibi Ela'ların evinin istikametinden gitmek için sola dönüyorum.

Onu eve bırakmalarım aklıma geliyor. Ne kadar güzel günlerdi. Tam evlerinin önünden geçecekken duraksadım. Ayaklarım beni kapılarının önüne getirdi.

Kalbim yönetimi ele geçirmişti galiba. Keşke kapıyı çalınca arkasından Ela'nın çıkacağını bilseydim. Gözlerim dolmaya başlamıştı. Ben ilk defa bir kız için ağlıyordum. Eski Bora olsa bu halime gülerdi.

Telefonum çaldı. Arayan Tuna'ydı.

"Bora? Abi bu akşam bir kaçamak yapalım mı?"

Düşündüm. "Tamam olur. Akşam her zamanki yere gidelim."