De Klasspelen (a Hunger Games fanfic)

Hoofdstuk 6

'Gwendolyn en Jason, komen jullie eten?' Riep Fleur terwijl ze plaats nam aan tafel.

Ik stond op en en ging ook aan tafel zitten. Fleur en Willem gingen van de ene verdieping van het grote gebouw, naar de andere.

Luke, Alicia en Dakota moesten natuurlijk ook begeleid worden! In de tijd dat ze allebei niet op de tiende verdieping waren, (die van mij en... Jason) waren altijd Collin en Ilze -de stylisten- er nog. Zij hadden ook ervaring met het begeleiden van de tributen wanneer het nodig was. Op dit moment was Fleur bij ons. Het eten zag er zoals altijd heerlijk uit, maar ik kreeg geen hap door mijn keel.

Mijn gedachten bleven maar haken op de "ik vermoord je" gebaren van Elena. Hoe kon ze?! Ik had toch niks verkeerds gedaan!

Er zullen waarschijnlijk nog meer klasgenoten zo over me denken. Gelijk Caroline en Nathan, die voor haar stonden op de parade.

Ik wil me niet inbeelden wat ze zouden doen in de arena...

Na lang eten zonder een woord te zeggen begon Fleur uitleg te geven voor morgen. 'Om tien uur in de voormiddag begint de training. Je kan dan kiezen wat voor wapens je wilt uitproberen. Ik moest van Willem zeggen dat je moet proberen zo weinig mogelijk het ding te trainen waar je in bent. Als je tenminste al eens bent om gegaan met een wapen...' Zei ze.

'Dat maakt toch niet veel uit Fleur, we kennen elkaar al sinds de kleuterklas, we kennen elkaar dus!' Zei ik geïrriteerd. Waarna ze 'ja dat weet ik ook wel...' Mompelde.

De avond ging snel voorbij. De volgende morgen was ik vroeg op en om half negen al gereed om te gaan trainen.

De trainingszaal was enorm groot en op een aantal muren kon je naar omhoog klimmen. Helemaal vanachter links, kon je speerwerpen, daarnaast met messen gooien. Rechts van me waren Renee en Lukas (de twee genieën van de klas) al bezig met vallen te maken. Jane was achter hen aan het proberen een vuurtje te maken. Logan, Caroline en Nathan waren aan het discussiëren wie er het eerst van hen ging beginnen met boogschieten.

Phoebe was druk bezig met tegen Nick te praten, maar toen ze me zag wuifde ze en dat ik er bij komen staan.

'Hoi Gwen!' Zei ze. 'Ik had gehoord dat je op de parade zo mooi was. Met Jason.' Ik lachte.

'Haha, dankje, dat zal wel zo zijn. Zullen we iets doen?' Zei ik. 'Ja goed idee Gwenny!' Riep Dakota achter me. 'Oke, ik ga eens speerwerpen met Nick, ik zie jullie zo!' Antwoordde Phoebe en ze liep naar de speren, met Nick. Die twee waren sinds vorig jaar een stel.

Ik moet toegeven, Phoebe heeft een goede smaak in jongens (en omgekeerd!)!

Sinds dat ze te weten zijn gekomen dat we mee moeten doen aan De Klasspelen, zijn ze altijd samen. Ze hebben er zelfs voor kunnen zorgen dat ze samen een verdieping delen!

Alexander, Elena en Luke kwamen binnen. Nadat Elena met een dodelijke blik me aankeek, ging Alexander naar de zwaarden, Elena naar de messen en Luke naar het speerwerpen.

Dakota keek me aan. We dachten zo te zien hetzelfde. Zo snel mogelijk liepen we naar de messenafdeling, waar Elena ondertussen Vici en Arnaud voorstak en begon te gooien.

Ik had nooit gedacht dat ze zo getalenteerd zou zijn! Ze stond in het midden van de ruimte waar langs alle kanten hologrammen op haar afliepen, maar ze raakte hen telkens weer recht in het hart. Dakota en ik keken haar met open mond aan. Toen de hologrammen allemaal weg waren en op een bord 10/10 stond, keek ze opscheppend naar ons. 'Wat is er?!' Vroeg ze spottend aan ons. Ik hoop dat ik haar niet veel zal zien in De Spelen! 'He hallo? Horen jullie me?' Zei Elena. 'Ja.' Antwoordde ik droog. 'Ik moet toegeven, je bent erg goed.' Zei Dakota. Waarna Elena tevreden lachte. 'Ik wil wel eens zien wat jullie er van kunnen.' Zei ze. Elena had het duidelijk tegen mij. Ze keek me uitdagend aan. Ondertussen was Arnaud aan het gooien, die er niet zo veel van kon. 'Wel dat moet je niet aan mij vragen! Ik heb nog nooit een wapen vast gehad!' Zei Dakota. Dat had ze beter niet gezegd! 'En jij, Gwendolyn?' De manier waarop Elena het zei deed me huiveren. 'Niet nu Elena...' Antwoordde ik.

Bij het boogschieten waren Logan, Caroline en Nathan nog altijd aan het discussiëren. Ze hadden het amper door dat ik de boog vast pakte en de de pijlen meenam. Eerst deed ik een aantal pijlen om te oefenen. Ik raakte meestal best goed. Niet perfect, maar best goed.

Toen tikte ik op het knopje zodat de hologrammen kwamen. Links een! Daarboven! Huh? Oh, achter me! Soms hadden de hologrammen zelf ook een wapen, dus moest je je extra concentreren.

Op het einde stond op het scherm: 8,5/10 (die halve was die eerste die achter me stond, hij had een zwaard en had me bijna kunnen raken). 'Goed zo Gwenny!' Phoebe stond achter me. Ik lachte en bedankte haar. 'Ja, je bent goed!' Jason kwam aangelopen en lachte naar me. 'Ik zou dat ook wel willen kunnen.' Hij knipoogde naar me.

Opeens voelde ik een een ademhaling in mijn nek. 'Ja, Gwendolyn, erg goed.' Het was Elena.