Moonlight

chapter 23

❝Hold me, wrap me up, unfold me❞

Harry

«Τι ώρα είναι;» με ρωτάει η Kiana καθώς περπατάμε προς το αυτοκίνητο μου.

«Περίπου τέσσερις και μισή.» της απαντώ καθώς κοιτάζω το ρολόι χειρός μου. Γνέφει και έπειτα μου δίνει το πανωφόρι μου.

«Ορίστε, βάλτο, έχει πολύ κρύο.» μου λέει.

Χαμογελάω καθώς το παίρνω στα χέρια μου πιάνοντας τη να με κοιτάζει εξεταστικά. «Είμαι εντάξει. Δε θέλω να το φορέσω.»

«Φόρεσε το, ανόητε.»

Την πιάνω για μία ακόμη φορά να κοιτάζει εξεταστικά αυτό που φοράω.

«Γιατί με κοιτάς έτσι;» την ρωτάω.

«Δείχνεις τόσο γλυκός με αυτή την μπλούζα. Και αν και αγαπώ-βασικά αγαπούσα τα μακριά σου μαλλιά, και με αυτά δείχνεις φυσικά ωραίος. Βασικά, νεότερος.» μου εξηγεί αναλυτικά.

Της χαμογελάω. «Ευχαριστώ. Και εγώ ξέρεις, τα αγαπούσα, μα ήταν μια αλλαγή, τη χρειαζόμουν.» της λέω.

«Μμμ.» γνέφει στα λόγια μου.

«Ακριβώς όπως, χρειάζομαι...εσένα.» της λέω.

Την βλέπω να ταράζεται με δε λέει κάτι πάνω σε αυτό.

«Φο-φόρα το πανωφόρι σου. Έχει κρύο.» βάζει την κουκούλα του μπουφάν της και προχωράει πιο γρήγορα για το αυτοκίνητο.

«Η γιαγιά θα έρθει για το τριήμερο. Θέλεις να έρθεις απόψε για βραδινό; Να τη δεις επίσης κιόλας;» με ρωτά καθώς κάνει τον κύκλο γύρω από το αυτοκίνητο μόλις φτάνουμε.

«Η γιαγιά Williams; Μα φυσικά. Είναι η αγαπημένη μου Williams.» της αποκρίνομαι.

«Μα, νόμιζα πως η Kiana είναι η αγαπημένη σου Williams.» μου λέει από την άλλη μεριά του αυτοκινήτου, κατσουφιάζοντας ψεύτικα.

«Μπα, η γιαγιά και έπειτα ο Tom.» της λέω γελώντας.

«Ίου, όχι. Θα ξεκλειδώσεις τώρα το αυτοκίνητο;!» μου πετάει απότομα.

«Ναι, ναι.» ξεχάστηκα πραγματικά.

Ξεκλειδώνω και καθώς ανοίγω την πόρτα των πίσω θέσεων για να αφήσω το πανωφόρι μου, την βλέπω να μπαίνει και εκείνη στις πίσω θέσεις.

«Γιατί κάθεσαι πίσω;» την ρωτάω αμέσως, τα πρόσωπα μας ίσα που απέχουν λίγα εκατοστά.

Τη βλέπω να ξαφνιάζεται και έπειτα να κάνει πίσω.

Ξεροκαταπίνει και έπειτα μου απαντά, «Επειδή μιλάμε δε σημαίνει πως είμαστε καλά μεταξύ μας.» μου λέει αυστηρά.