Moonlight

chapter 18

❝You pull me close and there's no way I can describe what your love make me feel like❞

Kiana

Καθώς πίνω λίγο από το τσάι μου, σκέφτομαι την χθεσινή βραδιά. Τον τρόπο που με κράταγε μες το δενδρόσπιτο.

Τον τρόπο που ήρεμα κοιμηθήκαμε αγκαλιά και οι δύο εκεί. Δίχως τίποτε να είχε συμβεί, δίχως τίποτα να μη μας απασχολεί.

Το κινητό μου κουδουνίζει μπροστά μου στον πάγκο και καθώς κάθομαι στο ψηλό σκαμπό, το ξεκλειδώνω για να δω από ποιον έχω μήνυμα.

Βασικά, έχω και δύο αναπάντητα από χθες το βράδυ, από τον καλό μου τον Ben, όπου πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσω μα πρώτα ανοίγω το πιο πρόσφατο πριν λίγο, από τον Harry.

*Τι κάνεις;* με ρωτά.

*Καλά είμαι. Εσύ;*  Νιώθω πως πρέπει να του πω περισσότερα, γιατί όλο αυτό είναι άβολο, άλλα τέλος πάντων, το αφήνω για τώρα.

*Προσπαθώ. Είσαι σίγουρα εντάξει, έτσι;* μου γράφει στο επόμενο μήνυμα.

*Ναι. Βασικά ξέρεις όμως, έχουμε πολλά να πούμε.* παίρνω την πρωτοβουλία και του λέω εγώ πρώτη.

*Ναι. Θέλεις να έρθεις από εδώ;* μου προτείνει.

*Δε θα πας στο bonfire απόψε;* τον ρωτάω.

*Όχι. Θέλω να έρθεις εσύ εδώ.* μου απαντά.

*Εντάξει τότε. Θα έρθω αργά το απόγευμα.* του λέω.

*Εντάξει.* γράφει μόνο στο επόμενο μήνυμα του. Το διαβάζω και δεν του απαντάω κάτι εγώ.

Πάω να ανοίξω τα μηνύματα του Ben, μα άλλη μία ειδοποίηση από τον Harry με σταματάει από το να το κάνω, και κοιτάζω τι ακόμη μου έχει στείλει.

*Kiana;* μου γράφει.

*Ναι;* του απαντάω γρήγορα.

*Δε θέλω να σε χάσω.*

Διαβάζω το μήνυμα του και το αφήνω και αυτό όπως είναι.

Με πονάει η καρδιά μου, μα εξαιτίας του είναι ακόμη ραγισμένη και το πόσο τον αγαπάω ίσως δεν φτάνει αυτήν την φορά αν δεν προσπαθήσει, αν δεν παλέψει για εμάς.

Καθώς περπατάω από το σπίτι μου προς το σπίτι του Harry, τώρα λίγο πριν πέσει ο ήλιος, μπορώ να διακρίνω μερικά σπίτια που έχουν ήδη στολίσει για τα Χριστούγεννα, ελάχιστα όμως.

Αποφασίζω να ανοίξω τα μηνύματα του Ben και να διαβάσω τι μου έχει στείλει αν και πάρα μα πάρα πολύ αργοπορημένη.