❝Then you smiled over your shoulder for a minute I was stone cold sober❞
Kiana
«Και έφυγες;» με ρωτάει ο Ben από τη θέση του οδηγού.
«Ναι, βασικά έτρεξε πίσω μου και φώναζε, βασικά ούρλιαζε, βγήκε και έξω από το σπίτι, αλλά δε γύρισα πίσω. Δε του έστειλα μήνυμα ούτε τίποτε άλλο.» του εξηγώ.
«Το ήξερα. Το ήξερα από την αρχή ότι ένιωθε παραπάνω πράγματα. Ζηλεύει πάρα πολύ όμως νομίζω.» μου λέει και γνέφω στα λόγια του. «Γι αυτό εχθές μου το έκλεισες έτσι απότομα δηλαδή; Ήσουν μαζί του;» με ρωτάει.
«Εμ ναι..ναι..»
Δε μπορώ να του πω περαιτέρω.
Δε θέλω να τον κάνω να νιώσει άβολα λέγοντας του όλες εκείνες τις θεωρίες του Harry, σχετικά με το ότι ο Ben με θέλει, που δεν ισχύει καθόλου αυτό βέβαια, γιατί βγαίνει με κάποια κοπέλα κιόλας εκείνος.
«Δηλαδή είναι το κορίτσι σου, η Cry-Crystilia όπως μου είπες;» τον ρωτάω.
«Έχουμε βγει ραντεβού, τρία, όχι όμως ακόμη, μα θα γίνει.» μου χαμογελάει περήφανα και του ανταποδίδω ένα ίδιο πλατύ χαμόγελο.
«Χαίρομαι τόσο για εσένα, Ben.» του λέω.
«Και εγώ, ελπίζω να σου πάνε όλα καλά με εκείνον, γιατί έχω καταλάβει πόσο τον αγαπάς.» μου τονίζει.
Γνέφω ελαφρά κοιτώντας το δρόμο μπροστά μας αντί για εκείνον.
«Φτάσαμε.» μετά από λίγα λεπτά σιωπής σταματάει έξω από το καφέ που θα ξεκινήσω να εργάζομαι.
Βγάζω μια βαθιά ανάσα και γυρίζω να τον κοιτάξω.
«Σε ευχαριστώ πολύ, Ben. Θέλω να βγούμε κιόλας να μου πεις περισσότερες λεπτομέρειες.» του κλείνω το μάτι.
Γελάει και γνέφει θετικά στα λόγια μου.
«Καλή δουλειά.» μου κάνει ένα νεύμα.
«Καλό μάθημα.» του λέω και εγώ με τη σειρά μου, πριν ανοίξω την πόρτα του συνοδηγού και βγω έξω από το αυτοκίνητο.
Σηκώνω το χέρι μου και τον χαιρετάω και εκείνος φεύγει αμέσως μετά.
Ήταν τόσο γλυκό που προσφέρθηκε να με πάει εκείνος στη δουλειά την πρώτη μέρα, σήμερα Δευτέρα, για να με δει κιόλας αφού δε μπόρεσε χθες.
Το βλέμμα μου πέφτει στον απέναντι δρόμο και ξέρω πολύ καλά αυτό το αυτοκίνητο, πρέπει να είναι του Harry, αλλά όχι ίσως κάνω και λάθος γιατί εκείνος πρέπει να πηγαίνει στο πανεπιστήμιο τέτοια ώρα αν όχι να ετοιμάζεται τέλος πάντων γι'αυτό.
Έχουμε να μιλήσουμε από προχθές που έφυγα από το σπίτι του. Μου έστειλε κάποια μηνύματα αλλά δεν του απάντησα.
Γυρίζω να μπω μέσα στο καφέ μα ξανά κοιτάω πίσω μου το παρκαρισμένο αυτό αυτοκίνητο. Μπα.
Μπαίνω μέσα στο καφέ, το κουδουνάκι ακούγεται και μόλις βλέπω τον νεαρό αφεντικό μου Jamie να γυρίζει προς το μέρος μου, ένας Harry φανερώνεται αμέσως πίσω από αυτόν.
Τι στο καλό κάνει αυτός εδώ; Τον αγριοκοιτάζω και προχωράω προς το μέρος τους βιαστικά.
«Καλημέρα, Jamie.» χαμογελάω ευγενικά στο αφεντικό μου.
«Καλημέρα, Kiana. Καλή αρχή.» μου λέει γλυκά.
«Ευχαριστώ πολύ.»
Κοιτάζω αμήχανα γύρω μου δίχως να πω κάτι στον Harry αρχικά, και παρατηρώ πως ακόμη δεν έχει πολλούς πελάτες το καφέ.
«Πάω μέσα, πήγαινε άφησε τα πράγματα σου και φόρεσε την ποδιά και έπειτα έλα να με βρεις.» με ενημερώνει στη συνέχεια ο Jamie.
«Φυσικά, μπορώ όμως πρώτα να πω κάτι σε...εσένα;»
Στρέφομαι και κοιτάζω τον Harry έπειτα. Εκείνος λες και δε πίστευε ότι θα του μίλαγα ποτέ, γουρλώνει τα μάτια του και κουνάει το κεφάλι του καταφατικά έπειτα.
«Φυσικά.» μου λέει και τον τραβάω από το μανίκι λίγο πιο πέρα.
Ο Jamie έχει πάει μέσα και ευτυχώς οι ελάχιστοι πελάτες είναι αφοσιωμένοι στους εαυτούς τους και όχι σε εμάς.
«Τι στο διάβολο κάνεις εδώ;» τον ρωτάω ψιθυριστά καθώς τον φέρνω σε μια γωνιά.
«Ήρθα να πάρω καφέ.» μου χαμογελάει χαιρέκακα.
«Κόψε τις μαλακίες.» του πετάω.
«Έχεις τόσο βρώμικο στόμα, μα θέλω τόσο να το φιλήσω.» μου κλείνει το μάτι.
Αν και θέλω τόσο να γελάσω, δεν πρέπει, κρατιέμαι και συνεχίζω να τον κοιτάζω αυστηρά.
«Πες μου τι θες εδώ.» σταυρώνω τα χέρια μου.
«Ήρθα να πω δυο κουβέντες στον παλιόφιλο τον Jamie.» ανασηκώνει τους ώμους του.
«Τι κουβέντες;» σμίγω τα φρύδια μου μπερδεμένη.
«Να μη σου υψώσει ποτέ τον τόνο του. Να μη σε πιέζει. Να σου αυξήσει όμως το μισθό κατά τριάντα λίρες, βασικά εγώ πενήντα του είπε αλλά εκείνος-...» πάει να συνεχίσει μα τον σταματάω.
Η παλάμη μου καλύπτει το στόμα του και βγάζω ένα μικρό γρύλισμα. «Τι έκανες βρε κάθαρμα;!»
Απαντάει κάτι κάτω από την παλάμη μου μα δεν τον καταλαβαίνω.
Την τραβάει στην άκρη, φιλάει το εσωτερικό της και έπειτα την κρατάει προστατευτικά μες τη δική του.
«Τι είπες πριν;» τον ρωτάω σμίγοντας τα φρύδια μου.
«Ότι έκανα το καλύτερο, επειδή σε αγαπώ.»
Η καρδιά μου λιώνει, μα δεν πρέπει να του το δείξω.
«Χάσου.» του πετάω και γυρίζω να φύγω, μα με πιάνει από τον καρπό μου και με σταματά.
«Απόψε στις εννιά, στο δενδρόσπιτο.» μου χαμογελάει πλατιά.
«Ξέχασε το.» του λέω καθώς μπαίνω πίσω από τον πάγκο.
Αφήνω τα πράγματα μου και το πανωφόρι μου στην άκρη και παίρνω γρήγορα την ποδιά για να τη βάλω.
Σηκώνω το βλέμμα μου στο ενδιάμεσο και βλέπω πως στέκεται ακόμη εκεί και με κοιτάζει τεταμένα, βασικά περίεργα.
«Τι; Γιατί με κοιτάς με αυτόν τον τρόπο; Με φρικάρεις.» του λέω.
«Τίποτα.» χαμογελάει σαν ηλίθιο και στερεώνει τους αγκώνες του πάνω στον ψηλό πάγκο μπροστά μου συνεχίζοντας να με κοιτάζει με το ίδιο βλέμμα.
«Σταμάτα το.» του πετάω πάλι καθώς προχωράω προς το μέρος του.
«Δες τη μία σφικτά και φύγε.» γυρίζω την πλάτη μου προς εκείνον και τον ακούω να χασκογελάει.
Δένει προσεκτικά την ποδιά γύρω μου και έπειτα λέει ψιθυριστά στο αυτί μου, «Το κορίτσι μου μεγάλωσε πολύ.»
Χαμογελάω καθώς δε με βλέπει και έπειτα σοβαρεύομαι καθώς γυρίζω να τον κοιτάξω.
«Αντίο.» του λέω πρόχειρα.
«Αντι- έι-έι, κάτσε, κάτσε, ποιος σε έφερε;» με ρωτάει.
«O Ben.» του λέω ευθέως την αλήθεια.
«O Ben;» αποκρίνεται πνιχτά.
«Πριν πεις το οτιδήποτε, να ξέρεις ότι βγαίνει ραντεβού με κάποια.» του λέω τοποθετώντας τα χέρια στη μέση μου.
«Βγαίνει με κάποια;» σκάει ένα μικρό χαμόγελο.
«Ναι, και θα της ζητήσει να γίνει κοπέλα του.» προσθέτω.
Νιώθω λες και κουτσομπολεύω για το φίλο μου. Όλα αυτά είναι τόσο προσωπικά και εγώ τα λέω στον ηλίθιο.
«Θα γίνει κοπέλα του. Μμμ...» του χαμόγελο του πλαταίνει.
«Αυτό είναι τέλειο.» ανασηκώνει τα φρύδια του παιχνιδιάρικα.
«Ω, άντε χάσου.» του λέω πάλι και χασκογελάει.
Γέρνει πάνω από τον πάγκο και το πρόσωπο του πλησιάζει το δικό μου.
«Πάμε να χαθούμε μαζί.» μου λέει βραχνά.
«Αντίο, Harry.» του λέω εγώ, προσπαθώντας...να συγκρατηθώ.
«Τα λέμε το βράδυ, Kiana.» μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο και φεύγει γρήγορα πριν προλάβω να αντιδράσω.
Αφήνω μια βαθιά ανάσα από μέσα μου και μετά από λίγο έρχεται ο Jamie δίπλα μου.
«Συγγνώμη γι'αυτόν, μην του δίνεις σημασία και μην κάνεις ότι σου πει. Είναι απλώς-πολύ-..» τελειώνει εκείνος την πρόταση μου αντί για εμένα.
«Υπερπροστατευτικός. Ξέρω. Σας ξέρω. Σημαίνεις πολλά για εκείνον, είστε φίλοι από μικρά παιδιά.» μου λέει πριν πάει να εξυπηρετήσει έναν πελάτη που μόλις ήρθε.
Φίλοι; Εμ. Ναι.
🌙 Ελπίζω να σας άρεσε. Όσοι/όσες από εσάς βλέπουν Teen Wolf, ποιος είναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας εκτός από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους; Εμένα ο Ντίτον, ο γλυκός μου. Παρακαλώ, μη ξεχνάτε λοιπόν να κάνετε favorite. Love. anna. x
YOU ARE READING
Moonlight
FanfictionΑκόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητε...
