DRAMEN (Tamamlandı)

33. BÖLÜM

BU BÖLÜMÜ DÜN DOĞUM GÜNÜ OLAN NURCAN BAŞHAN'A HEDİYE EDİYORUM.
İYİ Kİ DOĞDUN ABLACIM, UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENİRSİN :)

Kısa bir yolculuktan sonra Tremenas'a en yakın ülkeye gelip zaten boş olan bir köy restaurantını kapattırdık. İçerde birtek biz ve restaurant çalışanları vardık. Ejderhalarımız restaurantın yanında bekliyorlardı. Togun ve Sugan ise iki köpek şeklini almış, yanımızda duruyorlardı. Bir garson siparişlerimizi aldı ve yanımızdan ayrıldığında direkt konuyu girdik. Küçük bavulumdan çıkarttığım kalın ciltli kitabı masanın üzerine koyduğumda tüm gözler bana döndü.

"Ortalık yerde çıkarman doğru bir davranış mı?" Haglin'in sorusuna gözlerimi devirdim.

"Bizden başka kimse yok."

"Garsonun gözü üzerimizde."

"Onun anlamayacağı bir dilde konuşursak sorun olacağını sanmıyorum." Jeminu bana katıldığında gülümsedim.

"Hangi dili bilmediğini nereden anlayacağız?" Jeminu, Zei'nin sorusuna alayla gülümseyerek karşılık verdi ve ardından gözlerini garsona dikti. Kısa süre sonra Jeminu tekrar bize döndü.

"Bildiği tek dil Norveççe."

"Akıl okumaya gerek yoktu. Norveç'te olduğumuzdan tahmin edilebilirdi." Jeminu, Kazilo'ya omuz silkti.

Kazilo başını iki yana sallayıp önümdeki kitaba uzanıp kendi önüne sürükledi. Kitabın başlarına hızlıca göz atıp bir sayfada durdu.

"Burada Gamayan diye bir ırktan bahsediyor. Kendilerine Gamayun diyorlarmış. 'Bilginlik ve bilgeliğin sembolü olarak bilinmektedirler.' " Hepimize tek tek baktı. "Kadın başlı, büyük kuşlardan ibaretlermiş. Nasıl üredikleri bilinmiyor. Ya da ne kadar yaşadıkları..."

"Nerede yaşadıkları yazıyor mu?"

"En son Slovakya'nın topraklarına giren Karpat Dağları'nda görülmüş."

"Karpat Dağları mı?"

"Evet."

"Karpat Dağları'nı biliyorum." Hepimiz Bludrin'e döndük. "Dağın Slovakya tarafında maden ocakları var. Burada görülmüş olsalar da yaşadıkları yerin Batı Karpatlar olabileceğini düşünüyorum. Batı Karpatların büyük bir bölümü sık ormanlarla kaplıdır ve orman çok tehlikelidir! Vahşi hayvanlara ev sahipliği yapıyor. Gamayunları bulacaksak Batı Karpatlar'dan başlayalım derim."

"Tamamdır, oradan başlayalım öyleyse." Bu sırada siparişlerimiz geldi ve herkes yemeğe gömülürken Kazilo hala kitabı inceliyordu.

"Yine aynı dağda yaşayan bir uygarlık daha varmış; Kayberen, Dağ Ruhları..."

"Bunu duymuştum!" dedi Zie heyecanla. "Büyükannem masal anlattığında bahsederdi. Onların... bizim atalarımız olduğunu söylerdi."

"Evet, bende hatırlıyorum! Hatta bir şiir vardı..." Haglin ve Zei birbirlerine bakıp hatırlamaya çalıştılar.

"Evet, atalarınız olduğu burada da belirtilmiş. 'Dağlarda' taşlarda yaşayan ve hayvanları koruyan bu ruhlar aynı zamanda yaşadıkları yerin iyesidirler. Onun için, dağdayken bir tehlike ile karşılaşanlar Kayberenler'den yardım isterler.' "

Bu arada garson tekrar geldi ve başka bir şey isteyip istemediğimizi sordu. Genç garsonun gözleri kitabı bulduğunda kaşları kalktı. Kazilo'da bunu farketmiş olacak ki kitabı yavaşça benim önüme itti.

"Endişelenmeyin, sadece kitabın kapağı ilgisini çekti. " Jeminu garsonun omzuna vurup hiçbir şey istemediğimizi söyleyip teşekkür ederek onu yanımızdan gönderdi. Bende kitabı çantama geri koymuştum.