Έρωτας Τύραννος

~ Αν ~

"Αν...μια στιγμή μπορεί να τα αλλάξει ολα με βλέμμα, με ένα φιλί."

Έτρεχα σαν τρελή στην δρόμο. Δεν πρόλαβα να ειδοποιήσω κανέναν άλλον εκτός από την Αγάπη που έπρεπε να προσέχει την μικρή.

Τα πόδια μου δεν με βαστούσαν οταν έφτασα στην πόρτα νοσοκομείου. Αλλά έφτασα ως εκεί και δεν θα τα έβαζα κάτω. Ότι και αν γινόταν έπρεπε να φανώ δυνατή.

Πλησίασα στην μόνη νοσοκόμα που βρισκόταν εκεί."Η Σοφία;"πως ξέρει το όνομα μου;
"Η ίδια, πως ξες το όνομα μου; και ο Γιαννης που είναι; Πως είναι;"

"Ξέρω το όνομα σου διότι ήταν το μόνο που έλεγε πριν τον βάλουν στο χειρουργείο. Είναι κρίσιμη η κατάσταση του. Έχει υποστεί σοβαρή ρίξη η σπονδυλική του στήλη."

Κρύος ιδρώτας με έλουσε. "Και τι γίνεται;"
"Περιμένουμε. Μπορείτε να καθίσετε και να περιμένετε, λογικά το χειρουργείο θα διαρκέσει αρκετά.

Και οι τα λεπτά...οι ώρες, περνούσαν. Και στα μάτια μου πρόβαλε ο γιατρός φανερά εξουθενωμένος. Ήρθε κοντά μου και έβγαλε το μπλε του σκουφάκι.

"Όλα πήγαν καλα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον ανταποκρίνεται σε όλα. Εκτός από το χτύπημα στην σπονδυλική στήλη δεν έχει κανένα άλλο εσωτερικό τραύμα. Μόνο επιφανειακά."προσπάθησε να με καθησυχάσει. Δεν άκουσα ότι άλλο είπε, σωριάστηκα στην καρέκλα φοβισμένη αλλα παράλληλα ανακουφισμένη που δεν τον έχασα.

"Θα μπορείτε να τον δείτε σε λίγο, μέχρι τότε υπομονή."είπε και έφυγε και από πίσω του ο Μιχάλης με κοιτούσε φανερά σοκαρισμένος και φοβισμένος παράλληλα.

"Άκουσα. Σε εμένα ερχόταν. Δεν ήταν καλά μετά από ότι έγινε μεταξύ σας."μου έπιασε τα χέρια και με κοίταξε με βουρκωμένα μάτια.
"Εγώ φταίω Μιχάλη, εγώ. Του είπα να εξαφανιστεί από την ζωή και προσπάθησε να το κάνει. Εγώ φταίω..."Δεν μπορούσα να πάρω αέρα, ασφυκτιούσα εκεί μέσα.

"Μην λες ασυναρτησίες. Ήταν να γίνει και έγινε. Δεν φταις σε τίποτα."με μάλωσε

"Εγώ φταίω σου λέω. Μαλώσαμε οταν ξαναήρθε μετα απο λίγο σπίτι μας και του μίλησα άσχημα. Δεν θέλω να είναι οι τελευταίες λέξεις μας αυτές."τα δάκρυά μου έκαιγαν τα μάγουλα μου.

"Σταματά. Γαμω την τύχη μου και με τους δύο σας."με σήκωσε από την καρέκλα "Δεν σημαίνει ότι επειδή του μίλησες άσχημα φταίς εσυ για αυτό που έγινε."

Ο γιατρός μας σταμάτησε και μας ενημέρωσε ότι μπορούμε να δούμε τον Γιάννη. Όταν μπήκαμε μέσα και ήταν περικυκλωμένος με σωληνάκια και γάζες η καρδιά μου χτυπούσε ακανόνιστα.