Έρωτας Τύραννος

~ Καθημερινότητα ~

Ευχαριστώ πολύ την έντιτορ και κολλητή μου για την βοηθειά της.

"Σ'αγαπώ!" της ειπε.

"Να φάτε σκατά." είπα και έκλεισα με δύναμη την τηλεόραση. "Έχω εδώ και πόσο καιρό, που κάθομαι μόνη μου και βλέπω απαίσιες αισθηματικές ταινίες. Τίποτα όμως, δεν με κάνει ξεχάσω την κατάσταση με τον Γιάννη. Όσο και αν προσπάθησα,τίποτα δεν με βοήθησε. Ούτε η Αγάπη και τα ραντεβού της με τον Μιχάλη. Με πήγαν σε πολλά μέρη τον τελευταίο μήνα στην νέα μας πόλη, την Θεσσαλονίκη.

Η νέα μου πόλη ή αλλιώς η νέα μας πόλη είναι εκπληκτική, αν έχεις κάποιον ιδιαίτερο να την απολαύσεις. Οπότε για μένα η μέχρι τώρα εμπειρία δεν είναι η καλύτερη. Η Αγάπη μαζί με τον Μιχάλη κάνουν τα πάνταγια να μην μου θυμίζουν την όλη κατάσταση που επικρατεί. Μέχρι στιγμής ευτυχώς κανένας απο τους δύο δεν έχει αναφέρει το ονομά του.

Ούτε καν εγώ, στον ίδιο μου τον εαυτό.

Οι πρώτες μέρες ήταν σαφώς οι πιο δύσκολες. Η απώλεια της καθημερινοτητάς μου με τον Γιάννη, ακόμα και οι καβγάδες μας, ήταν απο τα πολλά πράγματα που μου έλειπαν. Ένα απο τα καλά πράγματα όμως ήταν η νέα μου ζωή στην πιο όμορφη πόλη.Το πρωινό ξύπνημα είναι δυσκολο χωρις τον προαπαιτουμενο υπνο.

Αφού έβαλα την μεγάλη μου φόρμα και έκανα τα μαλλιά μου έναν απλό κότσο, πήγα στο μπάνιο. Κάθισα μπροστά απο τον μεγάλο καθρέφτη του νέου μου σπιτιού και αντίκρισα την σχεδόν αρρωστή μου μορφή. Έπλυνα το προσωπό μου, πήρα τα κλειδιά μου και κοίταξα το ακατάστατο σαλόνι.

Το καινούριο μου σπίτι είναι κεντρικό και αρκετά μεγάλο. Ο αγαπημένος μου χώρος είναι το δωματιό μου καθώς εκεί έχω περάσει τις πιο πολλές ώρες.  Η κωλόφαρδη Αγάπη μένει στο ίδιο σπίτι με τον Μιχάλη μετά απο δικιά του πρόσκληση.  Έρχεται βέβαια, σε εμένα σε καθημερινή βάση μαζί του. 

Έβαλα τα αθλητικά μου και κλείδωσα την πόρτα. Ευτυχώς, τα σπίτια μας δεν είναι πολύ μακριά.

Μετά απο δέκα λεπτά έφτασα στο συγκρότημα πολυκατοικιών που μένει η Αγάπη με τον Μιχάλη. Χτύπησα το κουδούνι και μπήκα στο ασανσέρ. Αφού πάτησα τον αριθμό του ορόφου έφτασα μπροστά απο την πόρτα στην οποία με περίμενε η Αγάπη. 

Αφού με αγκάλιασε και με καλωσόρισε, μπήκα μέσα.

"τι κάνεις ;" με ρώτησε  

"ας τα λέμε καλά Αγάπη. Ο Μιχάλης που είναι ;" 

"Πήγε να ψωνίσει."