Το φώς του ήλιου με ξύπνησε. Όχι ότι κοιμήθηκα και πολύ. Ένιωσα κάτι δίπλα μου. Ο Γιάννης κοιμήθηκε στο πλευρό μου. Όλο το βράδυ. Μου κρατούσε το χέρι σφιχτά. Σηκώθηκα χωρίς να τον ξυπνήσω. Κοιμόταν τόσο ήρεμα και το πρόσωπό του ήταν τόσο γαλήνιο.
Το είχα πάρει απόφασή. Θα έφευγα μακρυά του για το καλό και των δύο.
Ετοίμασα την βαλίτσα μου. Δεν είχα πάρει και πολλά ρούχα μαζί μου. Του έγραψα ένα γράμμα. Τόσο δειλή. Ούτε την δύναμη να του το πω πρόσωπο με πρόσωπο αυτό που ήθελα δεν είχα. Τα δάκρυά μου υπέγραφαν ότι είχα γράψει στο χαρτί.
"Ξέρω ότι με αυτό που κάνω σε απογοητεύω. Αλλά είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω για εσένα. Δεν θέλω να σε βλέπω στεναχωρημένο. Θέλω να φτιάξεις την ζωή σου με χαρά. Θα σ'αγαπώ. Αντίο!"
Πήρα την βαλίτσα μου και μέσα στα δάκρυά βγήκα από το δωμάτιο. Ήμουν αδύναμη, αλλά έπρεπε να φύγω, για εμένα, γι αυτόν. Για εμάς.
Πήρα τηλέφωνο την Αγάπη. Το σήκωσε ο Μιχάλης.
"Μιχάλη η Σοφία είμαι. Πως είσαι;"
"Καλά είμαι Σοφία μου εσύ πως είσαι; Η Αγάπη έχει ανησυχήσει και σε ψάχνει."
"Θα σας τα εξηγήσω όλα. Σπίτι σου είστε;"
"Ναι έλα από εδώ."
"Εντάξει ταλεμε σε λίγο." Είπα και έκλεισα το κινητό μου.
Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα αν ήθελα να τους πω το ποσό δειλή είμαι και τον άφησα. Ήμουν σίγουρη ότι η Αγάπη θα τα έβαζε μαζί μου χωρίς να σκεφτεί σε πόσο δύσκολη θέση είμαι.
Το κινητό μου δεν είχε σταματήσει να χτυπάει. Συνέχεια, κάθε 5 λεπτά χτυπούσε. Ήταν ο Γιάννης και σίγουρα με έψαχνε.
Είχα δρόμο ακόμα για το σπίτι του Μιχάλη. Ξαφνικά στο κινητό μου έφθασε ενα μήνυμα.
"Σε παρακαλώ μωρό μου πες μου που είσαι να έρθω να σε βρώ. Δεν έχεις αρκετές δυνάμεις. Οι γονείς σου μου είπαν ότι δεν είσαι σπίτι. Θα τρελαθώ απαντησέ μου."
Μπήκα στο δίλημμα να του απαντήσω. Αλλά όχι...έπρεπε να φανώ δυνατή.
Μετά απο 1 ώρα έφθασα. Το σπίτι κανονικά με τα πόδια ήταν μισή ώρα αλλά με την βαλίτσα και όλο αυτό τον πόνο που ένιωθα απορώ πως έφτασα κι ολας.
Ανέβηκα γρήγορα. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε η Αγάπη. Πριν πω το οτιδήποτε, με σταμάτησε στην πόρτα και μου είπε "πριν πεις κάτι να σε ενημερώσω ότι μέσα είναι κάποιος που μάλλον δεν θα ήθελες να τον δεις τωρα"
"Ποιος ρε Αγάπη;"
"Εεε...Να...με πήρε τηλέφωνο ο Γιάννης...Και να.." έλεγε με τα μάτια καρφωμένα στο πάτωμα.
"Θα πεθάνεις αλήθεια σου λέω Αγάπη."
YOU ARE READING
Έρωτας Τύραννος
Romantik"Κοιμήσου εδώ, αλλού μην πας Θέλω να δω ποιον θες, ποιόν αγαπάς." Υπήρχαν πολλά πράγματα που η Σοφία Δημητριάδου δεν περίμενε το καλοκαίρι μετά τις εξετάσεις των Πανελλήνιων. Ένα από αυτά, ήταν να της στείλει μήνυμα ο γοητευτικός Γιάννης Αποστόλου...
