Έρωτας Τύραννος

~ Καταλύτης ~

"Σου είναι τόσο δύσκολο να μαζεύεις τα πράγματα σου;"η φωνη μου ακουγόταν σε ολο το δωμάτιο.
Είναι 9:00 το πρωί και τα νεύρα μου είναι ήδη τσιτωμένα. Την πρώτη μας μέρα την περάσαμε μέσα να τρώμε και να μιλάμε για πολλά πράγματα.

"Καλημέρα και εσένα μωρό μου."η αγουροξυπνημένη φωνή του Γιάννη με κάνει να σηκωθώ όρθια από το πάτωμα που καθαρίζω τόση ώρα.
"Άσε τα μωρό μου. Είπαμε να έρθουμε διακοπές και το μόνο που κάνω είναι να μαζεύω το χάος που έχεις κάνει."

"Τι με κοιτάς σαν χάνος παιδάκι μου;"τα μάτια μου ήταν μέσα στα νεύρα. "Ξέρεις ότι είσαι απίστευτα sexy όταν νευριαζεις;"ορεξούλες ο Γιαννάκης.
"Δεν έχω καμία όρεξη για τέτοια συζήτηση αυτή την στιγμή"ένα μικρό γελάκι έκανε την εμφάνιση του.
"Χθές το βράδυ όμως μια χαρά σου άρεσε."τα μάτια μου γουρλώσαν. Τι λέει αφού...
"Τι λες τι λες τι λες;;"πετάχτηκα πάνω στο κρεβάτι και τον χτυπούσα. "Αφού δεν κάναμε κάτι, είμαι σίγουρη για αυτό."
"Στην πραγματικότητα ναι άλλα στον ύπνο σου πρέπει να ήμουν πολύ καλός για να φωνάζεις έτσι."

Η έχεις ζέστη ή εγώ ζεστάθηκα απότομα. Τον βλέπω να γελάει και το αίμα μου ανεβαίνει στο κεφάλι.

"Καλά και δεν μπορούσες να με ξυπνήσεις. Ανώμαλε. Καθόσουν και το απολαμβάνες;."ένα μικρό χαστουκάκι έφτασε στο κεφάλι του. "Αφού δεν μπορούσα να το απολαύσω στο ξύπνιο μου είπα να το απολαύσω στο όνειρο σου."είπε ενώ μου έκλεισε πονηρά το μάτι μαζί με έναν μορφασμό πόνου από το χτύπημα μου.

Είχα κοκκινίσει. Πόση ντροπή. Τώρα ξέρει πόσο δύσκολο είναι για μένα να μένω μακρυά του. Αλλά όχι, θα τον κάνω να υποφέρει. Να θέλει και να μην μπορεί να με πλησιάσει. Έννοια σου Γιάννη μου και θα σε κάνω εγώ τούρμπο.

"Πάω για μπάνιο."είπα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου.

Μπαίνοντας στο μπάνιο κοιταχτήκα στον καθρέφτη. Πόσο ντροπή Θεέ μου.

Ωραία λοιπόν θα ηρεμήσω και θα κάνω σαν μην έγινε τίποτα. Ναι, αυτό θα κάνω.

Πήρα τον χρόνο μου στο μπάνιο κάνοντας οσο περισσότερο μπορούσα. Το καυτό νερό μου έδινε δύναμη.

"Αχ Σοφία τι κάνεις;"μονολόγησα και έκλεισα το νερό. Βγήκα και τυλίχτηκα με μια μικροσκοπική πετσέτα και άνοιξα την πόρτα για κακή μου τύχη.
"Τι λεει;"με αυτό το χαζό χαμόγελο ο Γιάννης στεκόταν μπροστά μου. "Όλα καλά;"

Με εκνευρίζει αυτός ο άνθρωπος. "Κάνε στην άκρη θέλω να ντυθώ."σκούντηξα το χέρι του για να περάσω.
"Τσ τσ τσ τέτοια μου κάνεις και μετά δεν μπορώ να κρατηθώ."το ποτέ έφθασε από πίσω μου δεν το κατάλαβα. Η ανάσα του έσκιζε το δέρμα μου και ρύγισα ολόκληρη.