Έρωτας Τύραννος

~ Προδοσία ~

Το ξυπνητήρι μου με ξύπνησε από τον βαθύ μου ύπνο. Τα μάτια μου δεν μπορούσαν να ανοίξουν με τίποτα. Ανασηκώθηκα στο κρεβάτι μου και κοίταξα το κινητό μου. Ήταν 7:00 και εγώ στης 8:30 έπρεπε να είμαι στα λεωφορεία για να γυρίσω πίσω.

Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Έφαγα κάτι στο πόδι και τακτοποίησα το σπίτι μιας και θα έλειπα μια βδομάδα.
Αφού πια είχε πάει 8:00 σκέφτηκα να ξεκινήσω διότι θα είχα και δρόμο μπροστά αφού θα περπατούσα τόσο πολύ.
Πήρα την βαλίτσα μου και στάθηκα στην πόρτα, κοίταξα το σπίτι και βγήκα. Κλείδωσα καλά την πόρτα και κατέβηκα.

Περπατούσα πολύ ώρα. Στο τσακ έφτασα στην στάση των κτελ. Πήγα και γρήγορα έβγαλα το εισιτήριο μου.

Ανέβηκα με γρήγορες κινήσεις στο λεωφορείο και βρήκα μια θέση δίπλα στο παράθυρο. Δεν υπήρχαν πολλά άτομα. Εγώ και άλλα 2-3.

Ήταν μια ήσυχη διαδρομή. Αλλά το μυαλό μου έκανε πάλι τα δικά του. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ο Γιάννης είναι στο εξωτερικό και εγώ και δεν ήξερα αν είναι καλά. Αλλά με ηρεμούσε το θέμα πως δεν θα τον έβλεπα αυτό τον καιρό που θα καθόμουν στο πατρικό μου.

Ούτε κατάλαβα πότε έφτασα. Μέσα στις σκέψεις αφαιρέθηκα.  Κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες του λεωφορείου. Είδα τους γονείς μου να με περιμένουν με το πλατύ τους χαμόγελο. Ένιωσα μια ηρεμία. Τους αγκάλιασα τόσο σφιχτά. Αυτή η ζεστασιά τους μου είχε λείψει.

Πολλα μου είχαν λείψει βασικά.

"Διαμάντι μου είσαι καλα;" είπε η μαμά μου καθώς με έσφιγγε όλο και πιο πολύ.
"Καλά είμαι μαμά μου. Και τώρα που σας είδα είμαι καλύτερα."
"Αγάπη μου μην κάθεσαι όρθια πάμε σπίτι και θα τα πούμε εκεί." είπε ο γλυκός μου μπαμπας παίρνοντας την βαλίτσα μου απο τα χέρια και βάζοντας την στο πορτ-μπαγκάζ.

Η διαδρομή για το σπίτι ηταν περίεργη. Υπήρχαν απλές ερωτήσεις και ακόμα πιο απλές απαντήσεις του ναι και του οχι.

Ποτέ δεν πίστευα οτι θα φτάσω σε ενα τέτοιο σημείο. Να συζητώ με τους γονείς μου τα προβλήματα της σχέσης μου και γενικότερα.

"Πότε θα επιστρέψεις;"με ρώτησε η μαμά μου γυρνώντας να με κοιτάξει απο τη θέση του οδηγού.
"Λέω να φύγω την άλλη εβδομάδα. Να κάτσω λίγο..."
"Ωραία. Θα έχεις και χρόνο να ξεκουραστείς."

Φτάσαμε σπίτι. Είχα τόσο καιρό να μπω στο παλιό μου δωμάτιο. Μου έλειψε τόσο πολύ. Ξάπλωσα αμέσως στο κρεβάτι μου και έπαιξα λίγο με το κινητό μου.