Έρωτας Τύραννος

~ Διάλεξε ~

"Και δηλαδή τώρα σου πάει κόντρα; "το γέλιο της Αγάπης με εκνεύριζε πιο πολύ.
"Ρε σου λέω θέλει να φέρει τον Γιάννης εναντίον μου. Κάθε μέρα μαλώνω μαζί του εξαιτίας της."τα δάχτυλα μου χτυπάνε νευρικά στα πόδια μου."Και το χειρότερο είναι ότι του ζήτησε να πάνε βόλτα με την μικρή χωρίς εμένα. Κατάλαβες; Χωρίς εμένα."

"Φιλενάδα έχεις θέμα. Κράτα ουδέτερη στάση."
"Εδώ και ένα μήνα που είναι Θεσσαλονίκη κάνω υπομονή και κρατάω ουδέτερη στάση. Δεν αντέχω άλλο."Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Γιάννης με την μαμα του."Σε κλείνω θα τα πούμε αργότερα"..."αν δεν έχω σκοτώσει κανέναν."ψιθύρισα.

Με γρήγορες δρασκελιές έφτασα κοντά του και πήρα την μπέμπα αγκαλιά. Μονο αυτη με ηρεμούσε."Γεια σας"είπα και έδωσα ενα πεταχτό φιλί στον Γιάννη.

"Εγώ γιόκα μου θα πάω στο ξενοδοχείο να βρω τον μπαμπά σου. Εσύ..."με κοίταξε από επάνω μέχρι κάτω."Βγες λίγο έξω να σε δει νέος κόσμος."εβγαλε το φαρμάκι από την γλώσσα και έφυγε ρίχνοντας μου μια ακομα υποτιμητική ματιά.

Κατευθύνθηκα γεμάτη νεύρα να κοιμήσω την μικρή."Τι έχεις;"ήρθε από πίσω μου"Τίποτα μωρό μου βγες έξω να γνωρίσεις καινούριο κόσμο όπως είπε η μαμακα. Τι κάθεσαι; άντε ξεκίνα να ετοιμάζεσαι. Γιατί και εγώ θα βγω."είπα αποφασιστικά.

"Τι λες τώρα; Τι πρόβλημα υπάρχει με την μαμα"
"Τι πρόβλημα; Από που να ξεκινήσω; Συνέχεια με κοιτάει με μισό μάτι, μου πετάει σπόντες για το ποσό λίγη είμαι για εσένα και για το ποσό χαζός είσαι που παράτησες την Σια. ΤΈΛΟΣ. Δεν αντέχω άλλο"βγήκα από το δωμάτιο ακόμα πιο νευριασμένη.

Με κράτησε σφιχτά από την λαβή του χεριού μου"Με πονάς"είπα μέσα από τα δόντια μου.
"Τι θες να πεις; Τι τέλος και
μαλακίες;"τίναξα το χέρι μου για να το αφήσω ελεύθερο. "Αυτο που άκουσες. Μέχρι να διαλέξεις τι θα κάνεις, το μεταξύ μας θα παγώσει. Διάλεξε μόνο αυτό σου λέω. Η εγώ με την μπέμπα ή η μαμά σου που πετάει το φαρμάκι της."

Πήρα το κινητό μου και κάλεσα αρχικά την κοπέλα που πρόσεχε την μικρή όταν εγώ είχα σχολή και της είπα να έρθει το βράδυ αν δεν της ήταν κόπος και έπειτα την Αγάπη λέγοντας την πως σήμερα ήθελα να πιω οσο πιο πολύ μπορούσα και δεν μπορούσα.

Θεατής μπροστά σε αυτές τις συνομιλίες ήταν ο Γιάννης και με κοιτούσε με μίσος; με απορία; Δεν ξέρω πια, δεν μπορούσα να τον ψυχολογίσω.

"Μετα απο όλο αυτό θα βγεις; "
"Θα βγω μωρό μου, θα βγω και θα γνωρίσω και εγώ καινούριο κόσμο." Δεν τον άφησα ούτε ανάσα να πάρει και μπήκα μέσα στο μπάνιο για ένα ζεστό και χαλαρωτικό αφρόλουτρο και στην συνέχεια θα ετοιμάζουν.