Tehlikeli Çocuk

25.Bölüm|"İDDİA"

Damla'dan

Sonunda ardanın beni öpmeye çalışmasının şaşkınlığından çıkarak sinirle dişlerimi sıkarak ayağımı kaldırıp kasıklarına geçirdim. Beklemediği için biraz gerileyip inlerken boş durmayıp suratına yumruğumu geçirdim.

"Niyetin ne lan senin? Allahın cezası pislik!" Diyerek bağırdım bütün gücümle.

Yumruk attığım gözünü tutarken "Damla benim ol. Görkemin değil benim." Dedi bana yaklaşarak. "Seni ona bırakmam. Onun sürtüğü olacağına benimle ol. Severim ben seni. Değer veririm. Görkem'e değil, bana sarıl. Görkemi değil, Beni öp. Görkemle değil, benimle yat.
Görkeme değil bana güven."

"Yarış mı lan bu? Anlamıyorsun değil mi?! Benim hayatımda bir tek görkem var! Kabul et artık bunu. Ben onunlayım." Diyerek bağırdığımda sinirle yanıma ulaşıp kolumu tuttu.

"Ya kendi isteğinle benimle olursun, yada zorla! Sende bunu kabul et. Benimle olacaksın!" Dedikten sonra bir an duraksayıp devam etti. "Anlamıyorum neden benimle olmak istemiyorsun. Bütün kızları istesem elde edebilirim. Ama sen benim değil, görkemin kızısın. Bunu değiştireceğim. Benimsin."

Söyledikleri üzerine sinirle kolumu kurtarıp sırıttım. Ama Keyiften uzak bir sırıtıştı. Ve evet artık kendime engel olamıyordum. Birazdan çok iyi bir dayak yiyecek olan Ardaya keyifle baktım. Damarıma basmıştı.

Sonrası ben ardayı tekmelerken o da benden kaçmaya çalışıyordu.

"Ne sandın lan? Görkemin kızıyım ben oğlum. Beni diğer kızlarla karıştırmıyacaktın. Gel buraya kıracağım kafanı!"

"Damla." Dedi inleyerek. "Çok zor bir kızsın."

Tam ağzımı açmış konuşacakken ardanın arkasında duran görkemi görmemle öylece kaldım.

Ardada neden öyle şaşkınca baktığımı anlamak için arkasını döner dönmez görkemden yediği yumrukla yere yığıldı. Görkem ardayı dövüp küfür ederken güney de onları gülerek izliyordu.

Arda artık perti çıkmış bir şekilde yerde yatarken görkem güneye dönüp bağırmaya başladı.

"Güney bu piçi ne yapacağını biliyorsun. Bundan sonra Damlanın yüz metre yanına bile yaklaşamayacak bu pezevenk! Götür şunu."

Ardaya ne yapacaklardı ki? Umarım öldürmek gibi birşey düşünmüyordur. Yinede korkuyorum kimseyi öldürmesini istemiyordum.

"Görkem!" Dedim panikle. Bana dönüp bıkkınca baktı.

"Korkma öldürmeyeceğim. Ebesini sikeceğim sadece. Bir Daha senin adını bile söylemeye cesaret edemeyecek." Dedi bütün soğukkanlılığyla.

Gözlerim Ardaya kaydığında o da gözlerini gözlerimle buluşturdu.

"Seni bırakmayacağım Damla. Seni alana kadar durmayacağım."

Cümlesini bitirir bitirmez görkemden yediği sert darbeyle bayıldı arda. Korkuyla geriledim.
Görkem ardayı bırakıp yanıma gelince kollarını göğsünde birleştirip keyifli bir şekilde sırıttı.

"Görkemin kızıyım. ha?" Diye sordu. " benim olduğunu kabullendin demek."

Sırıtışı genişlerken ona doğru bir adım attım. Utançtan kızaran yanaklarımı umursamadan konuşmaya başladım.

"Ben bunu senin hayatına girdiğim gün kabul etmiştim zaten görkem. Senin hayatında ben, benim hayatımda sen varsın. Başkası olamaz. Ve birbirimizi iyileştirecegiz. Böyle anlaşmıştık."