This Is Us (Voltooid)

11

Als ik thuis ben begin ik aan mijn huiswerk. Het is half 6 dus ik heb nog even de tijd. Ik probeer eerst wiskunde en daarna Frans te doen, maar iedereen en alles in mijn hoofd leid me af.

Na een tijdje hoor ik mijn moeder roepen dat ik moet komen eten. Ik heb alleen wiskunde af. Frans doe ik morgen wel in de pauze. Ik loop naar beneden en ga aan tafel zitten. Ik probeer een fatsoenlijk gesprek met m'n moeder te hebben, maar Jes en Kay praten er de hele tijd doorheen.

"Hoe was het op school vandaag?" vraagt mama. "Gewoon zoals altijd" antwoord ik kortaf. *Wij gaan winnen* zegt Jes. *Nee, echt niet* werpt Kay tegen. Ash en Joy zijn ondertussen ook in gesprek en mijn moeder praat ook tegen me. "Sorry, wat zei je?" vraag ik aan haar. "Of je nog contact heb met Lilly" zegt ze. "Ja, ik ga altijd met haar naar het strand" is mijn antwoord. Verder is het stil.

Na het eten loop ik naar boven om mijn huiswerk af te maken. Maar iedereen in mijn hoofd is nog steeds aan het praten en er is nóg een nieuwe stem bijgekomen. Joy merkt dat ik het hebt opgemerkt. *Dat is Mia, onze kant* vertelt ze. Ik rol met mijn ogen. Het maakt me niet meer uit hoe ze heten, straks kan ik ze toch niet meer uit elkaar halen. Ik ga verder met frans.

Als ik klaar ben start ik Netflix op. Het lukt niet om op te letten want in mijn hoofd gaat alles gewoon verder. Er is nog een stem bijgekomen, maar ik neem niet de moeite om zijn naam te vragen. Ik klap mijn laptop dicht en druk gefrustreerd mijn handen op mijn oren.

Met een zucht haal ik ze weer weg en val ik achterover op mijn bed. Ik probeer geen aandacht te besteden aan het lawaai. Ik kijk op mijn wekker. Het is 8 uur. Ik heb genoeg van de dag en ik wil dat hij voorbij is. Ik sta op en loop naar de badkamer.

Als ik in de badkamer ben zet ik de douche aan. Wanneer de douche warm is stap ik eronder en sluit genietend mijn ogen. Ik probeer alle stemmen buiten te sluiten en nergens aan te denken. Niet dat het lukt, maar toch.

Na een tijdje kom ik de douche uit en doe mijn pyjama aan. Daarna loop ik naar mijn kamer en ik trek de gordijnen dicht. Als ik in bed lig val ik meteen als een blok in slaap.

*****
"Hey" zegt Sander als we de volgende dag samen bij economie zitten. Meneer Vermeer heeft ons naast elkaar gezet zodat hij me kan helpen. Natuurlijk was ik het daar niet mee eens, maar het was al besloten. Ik besluit om Sander te negeren en ik maak mijn boek open.

Als de les een tijdje bezig is fluistert Sander: "ik weet wat je bent, zeemeermin." Ik kijk hem aan. Natuurlijk weet hij dat. Hij heeft vast met Melinda gepraat. Of met Ash. Misschien hoort hij ze ook wel. "Ssssst, niet zo hard praten" sis ik naar hem. "Ik weet trouwens ook wat jij bent" vertel ik fluisterend. "Wij gaan winnen" grijnst hij. Ik schud mijn hoofd. "Je lijkt net Ash" zeg ik. "Je hoort ze ook" concludeert hij. "Ja, jij ook dan?" hij knikt. "Dus we zijn vijanden" fluister ik. Hij draait zich naar me om. "Ja, maar we moeten nog wel samen economie doen." Oja, shit. Ik haal mijn schouders op en kijk uit het raam.

De rest van de les negeer ik zijn sarcastische opmerkingen. Gelukkig gaat de bel en is het pauze. Ik loop naar ons tafeltje toe en wacht op Jill en Emma.

Als ze er zijn vraag ik aan Jill: "hoe gaat het tussen jou en Sam?" Emma knikt als teken dat ze het ook wil weten. "Heel goed, we zijn gisteren naar een pretpark geweest" is haar antwoord. "Is hij wel een beetje lief voor je?" vraagt Emma. Ze knikt hevig. Ik ben echt blij voor haar. *Het gaat toch wel weer uit* hoor ik de nieuwe stem. Ik mag hem nu al niet. *Heb een beetje vertrouwen* denkt Joy. Ik glimlach. Ik mag Joy, ook al vind ik het vervelend dat ze altijd in mijn hoofd zit. De discussie barst weer los tussen de 6 stemmen. Ik probeer het niet te laten merken aan Emma en Jill. Ik kijk naar ze. Ze lijken druk in gesprek. Ik zucht opgelucht. Als de bel gaat staan we op en lopen naar onze lessen.

De rest van de dag verloopt zonder rare opmerkingen van Sander, maar ze zijn alle 6 nog niet 1 seconde opgehouden met praten. Volgens mij zijn er alweer twee nieuwe stemmen bijgekomen. Als het zo doorgaat hoor ik er straks honderd. Ik kan het nou al niet meer bijhouden. Ik fiets samen met Jill naar huis. Ze vertelt uitgebreid over haar dag met Sam. Ik knik alleen maar op de juiste momenten. Als ze afslaat spreken we af om morgen weer samen te fietsen. Daarna fiets ik alleen naar huis.