This Is Us (Voltooid)

8

Als ik de volgende dag onder de douche vandaan kom kijk ik naar de tijd. Half 12. ik had om 12 uurbij Jill afgesproken. Ik maak me klaar en stap om 10 voor 12 op mijn fiets.

Als ik bij Jill aankom staat ze al in de deuropening. "Hey diaan, ik zag je al aankomen" zeg ze. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. We lopen naar binnen. In de woonkamer zit haar moeder. "Hallo mevrouw" zeg ik. Ze glimlacht naar me. "Hey Diana." "Wij gaan naar boven" vertelt Jill.

"Heb je het al aan je ouders vertelt?" fluister ik terwijl we naar boven lopen. Als Jill de deur achter zich heeft dichtgedaan zegt ze: "nee natuurlijk niet je weet toch hoe ze zijn." Ja ik weet hoe ze zijn. Over beschermend. Ik zucht en knik. "Vertel nou over Sam" zeg ik. "Nou, we gingen dus naar de bios en het was heel gezellig dus we gingen nog een keer afspreken en toen vroeg hij me." Ik lach en kijk haar aan. "En natuurlijk zei jij ja." Ze lacht en knikt. "Zullen we picknicken?" vraagt ze. "Ja is goed" antwoord ik.

We pakken alle spullen en lopen naar het parkje. Daar leggen we alles neer. Opeens hoor ik een stem. Ik kijk om me heen maar er is niemand behalve Jill. *Diana?* hoor ik het nog een keer. Dan kom ik erachter dat het in mijn hoofd zit. Net als wanneer Lilly, Jayden of Milo naar me denken. *ja?* denk ik terug. Maar het kunnen mijn vrienden niet zijn, want ze zijn niet hier.

"Diana, luister je wel?" hoor ik Jill vragen. "Nee, sorry ik was even aan het denken." Ze geeft me lachend een duw. "Aan Jayden zeker" lacht ze. "Jij ook al" zucht ik lachend. "Was het Jayden?" vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. "Misschien." *pas op voor Melinda* hoor ik de stem zeggen. *Wie is Melinda?*vraag ik aan de stem. *Vraag maar aan de koningin van Mermadia*krijg ik als antwoord. "Wat wil je als eerst?" vraagt Jill. Ik wijs een broodje aan. De rest van de middag verloopt zonder rare stemmen, maar ik blijf er wel de de hele tijd aan denken.

Om 5 uur zeg ik tegen Jill dat ik naar huis moet. Ze knikt en geeft me een knuffel. Ik ren zo snel als ik kan naar huis. Thuis besluit ik om Jayden te bellen, want Milo is met Maaike en ik weet dat Lilly een verjaardag heeft. Ik tik zijn nummer in en de telefoon gaat over.

Hey
Hey diana
Kan ik naar je toe komen?
Ja hoor. Is er iets?
Ik vertel het je zo, oke?
Is goed. Tot zo.
Tot zo

Daarna open ik de deur en ren het huis uit. Naar Jayden. Als ik bij Jayden ben bel ik aan. Vrijwel meteen doet hij open. "Kom binnen" zegt hij. Ik hang mijn jas op en ga op de bank zitten. "Wil je wat drinken?" Ik knik en Jayden loopt naar de keuken.

Hij komt terug met twee glazen cola. "Waar zijn je ouders?" vraag ik. "Niet thuis" krijg ik als antwoord. Er valt een stilte, maar het is niet ongemakkelijk. "Jayden?" daarmee verbreek ik de stilte. Hij kijkt me aan. "Ja?" "Ik hoorde vandaag een stem." "Wat voor stem?" vraagt hij. "Een stem in mijn hoofd net als wanneer we onder water zijn." Als ik dit tegen andere mensen zou zeggen zouden ze me voor gek verklaren. "En je weet zeker dat het niet een van ons was?" Ik knik. Jayden lijkt na te denken.

"Wat zei de stem?" vraagt hij uiteindelijk. "Dat we moesten oppassen voor Melinda en dat we aan de koningin van Mermadia moesten vragen wie dat was." Hij is vastbesloten wanneer hij zegt: "laten we morgen dan met z'n allen terug gaan." Ik knik voorzichtig. Ik zie dat Jayden zijn telefoon pakt en even later krijg ik een appje.

Jayden: zullen we morgen terug naar Mermadia gaan?
Diana: om half 2?

Jayden kijkt me aan en knikt. "Half 2 is goed" ik glimlach. "Ik moet maar is naar huis gaan." Jayden loopt met me mee naar de deur en geeft me een knuffel. "Tot morgen" zegt hij. "Tot morgen" en met die woorden loop ik naar huis.