SNAPCHAT || LOUİS TOMLİNSON

69.BÖLÜM

''Amy,hazırlanmalıyız.'' 

Sesin kime ait olduğu umrumda değildi,tek isteğim uyumaktı.

''Rahat bırak beni Tommo.''

yüksek sesle bir kahkaha işitince yerimden zıpladım.

''Hey bana Tommo dedin!'' 

Karşımda Dean'ı görünce somurtarak gözlerimi diktim.

''Kes sesini,sadece biz sarıldık.Öylede uyuyunca aklımda kalmış.''

Jade'in arkadan bağırmasını duyduğumda sağlığım açısından kulaklarımı tıkadım.

''Siz ne yaptık dedin?'' 

Dean,resmen yere yatmış gülüyordu.Ben ne demiştim ki ? 

''Siz sarılıp uyudunuz mu?Ah tanrım...''

sevgi dolu gözlerle bana bakarken ben bağırdım.

''Ş-şey, öyle değil o ya.'' 

tırnağımı ağzıma koyarak ne yapacağımı bilemez hale geldim.

''Sarıldık,ama o arkadaşça birşeydi,yani sadece öyle uykumuz gelmişti.''

korku dolu gözlerimi onlara dikerken arkadan kalabalık sesinin buraya bağırarak yaklaştığını farkettim.

''Tanrım,ne oluyor?''

''Amy,yalan söylemenin hiç lüzumu yok!Ahaha,şu fotoğraflara bak tanrım!''

Zayn'in elindeki telefonlara herkes bakıp gülerken gözlerimi kısmıştım.Fotoğrafları merak ediyordum açıkçası.Louis lavabodan çıktığında ortam bir anlığına sessizleşti.

''Günaydın yok mu?'' 

kafamı salladım.

''Günaydın.'' 

Gülümsedi ve çocuklara döndü.

''Siz neye gülüyorsunuz? Sayenizde kulaklarım gürültüden balon gibi oldu.

''Bilmiyormuş ayaklarına yatma dostum.''

Zayn gülerek yine 'telefonuyla' Louis'e birşeyler gösterirken Louis gülümsedi.Ne vardı o lanet olası telefonda?

hızla ayağa kalkarken örtü üzerimden düşerken Louis rahatsız olmuşcasına gözlerini bana dikti.Altımda sütyen yoktu,üstelik altımda sadece Louis'in rahatlıkla görebileceği bir şort vardı.

Örtüyü üzerime alırken Zayn anlamışcasına telefonu bana uzattı.Ah,bunlar lütfen fotomontaj olsun,lütfen! 

Louis ile birbirimize sıkıca sarılmış,kafa kafaya vermiş fotoğraflar vardı.Louis'in eli benim belimde,kendine çekmiş durumdaydı.Ancak burada ben romantikliğimi ortaya koymuş durumdaydım.BACAKLARIM LOUİS'NİN ÜZERİNDE,SARMIŞTIM.

Utancımdan Louis'e bakamadım,gülmekle yetindim.

''Yeniden bir aşk mı doğuyor?'' 

Harry'nin dediği şeye herkes 'Oo'lamaya başlamıştı.Louis ile birbirimize baktığımızda kafamı yere çevirdim.

''Her şey için özür dilerim Amy.O gün orada duyduklarının hiç bir önemi yoktu,ciddiyim.Sadece benim hayran kitlem için zorluyorlardı...Ki seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun.Gerçekten ben çok üzgünüm,sosyal medyada gördüğün o fotoğrafların hiç birine inanma.Hepsi koskoca büyük bir yalan...Amy,seni çok özledim bebeğim.Şu ayrılığa bir son verebilir miyiz artık?'' 

Ah tanrım,kalbim hızla çarparken gözlerim çocukları buldu.Louis önümde eğilmiş bana bakıyordu.Herkes bağırmaya başladı.

''ÖP!ÖP!ÖP!ÖP...''

Çocukların hatırına kimseyi kırmadan,Louis'nin elini tuttum ve ayağa kaldırdım.Gülümseyerek elini kavradım ve onun kalbinin üzerine koydum.Yüzlerimizin arasında fazla mesafe yoktu.

''İnsan sevdiğinden bir kerede vazgeçebilir mi? Sen bana yalan söylemediğin,bir şey saklamadığın, aldatmadığın sürece ben her zaman buradayım.''

Dudaklarımız birleştiğinde herkesin bize baktığını hissettim.Şuan sebepsizce heyecanlı ve iyi hissediyordum.Ellerimi istemsizce boynuna dolarken,o eliyle belimi sıkıca tutarak her zamanki gibi kendine çekti.

''Tommo...''

diye fısıldadıktan sonra çenemden tuttu ve gözlerime baktı.

''Sana söz veriyorum,seni hiç üzmeyeceğim.Seni çok seviyorum Amy.''

gülümseyip tekrar dudaklarıma yapıştı,gülmekten öpüşemiyorduk.Aksine çocuklarla beraber kahkahaya boğulmuştuk.

''Hey hey,tamam bu kadar romantiklik yeter değil mi?''

Harry'nin dediği şeye herkes gülmüştü.Kollarımı Louis'nin boynuna sarıp sıkıca sarıldım.Beni havaya kaldırarak döndürürken gülüyordum.Bu kadar mutlu hissetmemiştim.Onu çok özlemiştim,kokusunu ve o inanılmaz gözlerinin gülüşünü...Gerçekten sevdiğimizden ayrılınca Dünya'nın en yalnız insanı hissediyoruz.*İnkarYok* Onunla birlikte geçirdiğimiz vakitleri,gülüşünü,sarılışını,hatta belki de gözlerini özlüyoruz...Kızlar sevdiğinizi arayın,sorun.Daha ne kaybedebiliriz ki? O olmayınca zaten her şeyimizle kendimizi kaybetmiş gibi hissetmiyor muyuz? Elbette üzüleceğiz,ağlayacağız,bağıracağız,çağıracağız,özleyeceğiz...

Anlamıyorlar ki yokluklarında neler hissettiklerimizi,eski günleri özlediğimizi,her akşam oturup onları düşündüğümüzü...Anlamıyorlar.Özlediğinizi bana inkar etmeyin,kötü de olsa özleniyor be.Bırakılır mı hiç sevilen insan? Seven insan unutmaya çalışmaz.Ona buna koşmaz,aksine üstüne gider.Peşinden koşar,iki eli kanda dahi olsa bırakmaz onu.Kimileri olayı çok yanlış anlamış...Kızlar hadi arayın,en azından bir mesaj bırakın.Umarım her şey iyi olur.

Louis ellerini üzerimden çekerken düşüncelerimden sıyrıldım.Mutluydum,oldukça huzurlu hissediyordum.

*******

Kızlar,çok özür dilerim.Ben iyi değilim burada bitirmek istiyorum.O yazıyı Amy'nin ağzından,ufak biir mesaj verdim.Saygılarla,sevgilerle...

Yazarınız Zeynep :)