SNAPCHAT || LOUİS TOMLİNSON

61.BÖLÜM

-Louis'nin Ağzından-

Gözlerimi açtığımda Amy sol yanımda uyuyordu.Yanağına öpücük koyun ve yataktan kalkarak onu geride bıraktım.Üzerimi hala giymemiş olmam beni şaşırtmamıştı açıkcası.Her zamanki halim diyerek geçiştirdim.Amy'nin benim için koltuğun üzerine koyduğu temiz kıyafetleri giyerek istemsizce fazla ses çıkardım.Amy'e döndüğümde hızlıca ayağa kalktı.Korkmuştu.

"Özür dilerim."

Diyerek ona yaklaşıyordum ki battaniyeyi üzerine tutarak geri kaçtı.

"Sende kimsin? Uzak dur benden!"

Diye bağırdığında anlık şok geçirdim.Şaşırdım ve korkmuştum.

"Amy iyi misin hayatım?"

Diye sorduğumda yere baktı ve birşey düşünüyormuş gibi bekledi.Bütün dikkatim ondaydı.Battaniyeyi yere bırakarak hızlıca bana koçtu ve boynuma sarıldı.

"Üzgünüm...Louis ben gerçekten üzgünüm."

Diye ağlarken belimi ona sardım.Amy son günlerde iyi değildi.Bu beni gerçekten üzüyordu,doktora gitmesini istemem, onu deli sandığım düşüncesine yöneliyordu.Tanrı aşkına! Amy'e neler oluyor?

Ellerini boynumdan çekerek bana baktı ve ellerimi tuttu.

"Özür dilerim.Böyle olmasını istemezdim."

Dediğinde kollarımı bedenine sardım.Bu olanlarda onu fazlasıyla üzdüğünü biliyordum.Sessizce kalıp saçlarını okşadım.

"Amy,iyi misin?"

Diye sorduğunda tekrar bedenimizi ayırdı ve gözlerimin içine bakarak kafasını evet şeklinde kafasını salladı.Bir süre bakışlarını izleyerek bekledim.Söylemekte zorlandığım kelimeleri dile getirmeden yatağın ucuna oturttum ve ellerini tuttum.Öksürerek sözlerime başladım.

"Amy,istersen bir doktora görünelim...Bak gerçekten bu böyle olmamalı.Bir randevu alalım,bir görün.Bak hasta olmadığını biliyorum ama içimiz rahat olsun."

Bakışlarını yere indirdi.Şüpheli ve korkmuş gözüküyordu.Bu haline dayanamadan alnından öptüm.

"Lütfen."

Diye fısıldadığımda ıslak gözlerini sildi ve kafasını 'tamam' şeklinde salladı.

"Pekala,söz veriyorum gözükeceğim...Senin için o lanet olası doktora gideceğim."

Diyerek gülümsemeye çalıştı.

"İşte benim kızım bu!"

Diyerek onu gıdıklamaya başladım.Onu mutlu görmek,beni ondan daha mutlu ediyordu.Onu gerçekten seviyordum.Son aşkım olacaktı.Amy benim sadece sevdiğim kadın değil.Hayat arkadaşım,can dostum,sırdaşım,üstelik annem gibiydi.Herşeyimi ona söyleyebiliyor,rahatlıyordum.Onu gerçekten seviyorum.

Kahkahalar içinde boğulurken sesinin yumuşaklığı kulağımda yankılanıyordu.

"Louis kes şunu!"

Diyerek gülmeye devam ediyordu.

Ellerimi bedeninden çektim ve boynuna burnumu gömerek bir iç çektim,öpücük kondurdum.

********

Kısa kısa geliyor :) Yorumlarınız beni çoook mutlu etti kızlar.İyi ki varsınız! Okulda kitap yazma yarışması var ancak fazla katılasım yok.Kafamda kurguda yok,yardımcı olur musunuz? Bir deneme,söyleşi,şiir veya roman...Hikaye.Herşey olabilir.Yeter ki kurgularda bana yardımcı olun! Merakla bekliyorum kızlar!