SNAPCHAT || LOUİS TOMLİNSON

2. BÖLÜM

Dean'a Louis'i sormuştum.Tanımıyor sanmıştım.Ancak tanıyormuş.Üstelik çocukluk arkadaşıymış. (!) Bugün Dean,ben ve Jade ile sahilde küçük bir akşam yemeği yiyeceğiz.Jade benim en yakın kız arkadaşım olur.Bütün sırlarımı ondan başka kimseye anlatmamışımdır.Anneme dahil.
Telefonumdan bildirim sesi geldiğini duyunca kilidi açtım.Snapchat'tendi.Louis *herzamanki* gibi mesaj atmıştı.

"Hey bu sabah seni zorladığım için üzgünüm.Hala aramız bozuk mu?"

Bu yazıyı görünce istemsizce sırıttım.

"Belki birileri kendini affettirebilir?"

"Hmm.Hiç düşünmedim."

Odun.Parmağımla ekranı silip cevap vermemeye karar verdim.Odunluğunu anlasın.

"Tamam tamam,şakaydı.Aslında benim gibi biri nasıl sana kendini affettirebilir diye düşünüyordum."

"Küçük bir özür?"

"Pekâla.Bayan Amy,bugün verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim?"

"Bay Tommo,özürünüz kabul edilmemiştir.İyi geceler."

"Ne?"

"Sadece şakaydı.Seni nasıl sinir edebilirim diye düşünüyordum ;)."

"Ah Amy..."

Evet biraz saçmalamış olabilirdim.Biraz değil çok saçmalamış olabilirdim.

"Bugün arkadaşlarımla dışarı çıkacağım.Kendine iyi bakarsan iyi edersin Tommo."

"Arkadaşlarında kim?Ve nereye gidiyorsun?"

"Bunun seni ilgilendireceğini sanmıyorum Tommo."

"Bu konu ayrı bana 'Tommo' dememi seviyorum."

"Şimarmadan git başımdan Louis.Seninle uğraşacak kadar vaktim yok.Seni görmedim,tanımıyorum.Kim olduğundan bile haberim yok.Bence benim seninle konuşmam çok yanlış.Bir daha bana yazmanı istemiyorum."

Dedim ve telefonumun SnapChat bildirimini kapattım.Ya bu akşam öyle olacaktı.Belki yarın sabah açardım ancak bugün arkadaşlarımla gezecektim.Telefonla değil.

*********

Köşede oturmuş Dean ve Jade'i bekliyordum.Sahilin hafif estiğini tahmin ederek hırka getirmiştim. Ama rüzgar diye birşey yok. (!)
"Amy!" Adımı duyunca Jade'in bana seslendiğini fark ettim."Jade!" Diyerek ona doğru koştum ve boynuna atladım.Onu 2 gün görmesemde çok özlüyorum.New York'te okuması işimi daha da zorlaştırıyor."Dean nerede?" Boynundan kollarımı çektim."Geliyorlar." Geliyorlar mı? Ben sadece 3'ümüzün gezeceğini sanıyordum."Geliyorlar derken? Dean ve kim?" Eliyle orayı işaret etti.Gözlerimi kim olduğunu anlamak için kırpıştırdım.Dean ve yanında kahverengi saçlı bir çocuk vardı.Buğday teni pembe dudaklarını çekici gösteriyordu.Mavi gözlerine sarı sahil ışıkları vurunca daha da açık bir renk oluyordu.Bize doğru yaklaştıklarında gülümsedim.Kim olduğunu bilmiyorum ancak tanışabiliriz öyle değil mi? "Dean!" Diyerek yine boynuna atladım."Nasılsın bayan gıcık?"
"İyiyim bay uyuz." Gülümsedim ve onunda gülümsemesi daha da büyüdü.Kahverengi saçlı çocuğa döndüğümde -kendini tanıtmayacak mısın?- bakışı gönderdi."Tanıtmama gerek yok güzelim.Bende Louis."

*********
3.BÖLÜM YUKARLARDA SİLİNMİŞTİ,ORADAN BULUN!!!
Heyyo! Nabersiniz? Hergün çokca bölüm yazmak istiyorum!! Ama bilemiyorum ! :D öptüm sizi! Görüşürüz!