20.BÖLÜM

334 24 3
                                    

AMY'DEN DEVAM

Sabah Louis'in kaslı kollarında uyanmıştım.Gözlerimi kırpıştırıp sol tarafımdaki meleğe baktım.O kadar masumdu ki...Pembe dudaklarını ortaya çıkaran pürüzsüz teni tam hayalimdeki prens gibiydi.Ona nasıl söylediğimi bilmiyorum ama Louis beni dün fazlasıyla şaşırtmıştı.Karşılıklı duygulara sahip olduğumuz için ortak noktamızı bulmuş oldum.Ellerimi saçlarına daldırdım ve elime dolayarak yavaşça oynamaya başladım.Parlak ve yumuşaktılar.Gülümseyerek onu seyretmeye devam ettim.Birkaç dakika sonra gözlerini kırpıştırdı ve gözlerini gözlerime dikerek gülümsedi."Günaydın." Dediğinde bende gülümsedim."Günaydın." Ellerini yanağıma koydu ve dudağıma küçük bir öpücük bıraktı.Sonra ellerini çekerek sırtını yatağa yasladı ve tavana baktı."Garip gelen ne biliyor musun?" Dediğinde kaşlarım kalktı."Neymiş?" Bana döndü ve mavilerini mavilerime dikti."Her sabah seni düşünüp yataktan kalkarken,artık senle kalkabileceğim." Tekrar tavana baktı."Ve bu o kadar kolay oldu ki,kötü birşey olacağından korkuyorum." Ellerimi beline sardım."Bana güvendiğin ve yalan söylemediğin sürece hiç kötü birşey olmayacak." Dediğimde gözlerime baktı.Ve devam ettim."Ve beni sevdiğin sürece." Dediğimde beni dahada sıkı sardı."Seni sonsuza kadar sevebilirim." Dediğinde dudağına bir öpücük kondurdum."Bende." Aşağıdan bağırma sesleri gelince birbirimize şaşkınca baktık."Ne oluyor?" Louis dudağını büzerek kafasını salladı."Bilmiyorum,Jade'le Dean olmalı." Dediğimde yatakta dikleştim ve bağırışları dinledim."Sana güvenmiştim Dean!" Jade'in sesinde o kadar çok öfke vardı ki ben bile korkmuştum."Ama yanlış anladın!" Diye bağıran Dean'dan da.İkiside öfkeli ve inatçıydı.Neyi yanlış anlamıştı Jade? Louis'in elinden tutarak aşağı sürükledim.Merdivende Dean'la Jade'i dinlemeye başladık."Hey! Çocuklar siz iyi misiniz? Sabah sabah neyi tartışıyorsunuz?" Dediğimde Jade bana baktıktan sonra Dean'a dönüp sinirle koltuğa oturdu.Dean bize baktıktan sonra Jade'in yanına oturdu."Dean'dan öğrenebilirsiniz!" Diye Jade bağırdığında Dean'a döndük.Dean çaresiz bakışlarla bize bakınca kaşımı kaldırdım."Dean?" Bu soruma çaresizce cevap verdi."Ama o bana mesaj attı." Dediğinde kafam daha da karıştı.Hangi kız mesaj atınca Jade'i ilgilendirir ki? Bu garibime gidince Jade bağırdı."Benle çıkarken hiç bir kızla aynı ortamda bulunmayacaksın! Ben yoksam hele hiç!" Dediğinde Louis'le aynı anda soru sorduk."Siz çıkıyor musunuz?" Dediğimizde Jade ayağa kalktı ve ne yapacağını bilmiyormuş gibi yerinde kıpırdanarak konuştu."Ya bilmiyorum,evet.Yaptım bir yanlışlık!" Dediğinde ayağa kalkıp gözleri dolmuş Dean'a baktım."Yanlışlık mı?Ne dedin?" Dediğinde tam Dean'ın yanına gidecektim ki el işaretiyle beni durdurdu.İşler karışıyordu.Tanrım! Jade bir kerede sinirlenince kendine hâkim olsan! "Sen benimle çıktıktan sonra pişmanlık mı duyuyorsun!" Diye bağıran Dean'a baktım.Hızla dış kapıya ulaşıp sertçe kapıyı kapattığını görünce sıçradım."Ben Dean'ı yalnız bırakmayım." Dediğinde Jade Louis'e bakıyordu.Louis dudaklarıma küçük bir öpücük bırakıp Dean'nın peşinden giderken Jade gözlerini büyüttü."Az önce ne oldu öyle?" Diye sorarken Ağlayan Jade'in yanına gittim."Oldu birşeyler,anlatırım sonra." Deyince Jade'e sarıldım.

*******

Çok kısa biliyorum ama Yeni bölüm gelicek.Merak etmeyin.Yorumlarınız ve votelarınız lütfen eksik olmasın! Sizi seviyorum! Byee!

SNAPCHAT || LOUİS TOMLİNSONWhere stories live. Discover now