- ŞARKIYI AÇIN -
-BİTERSE TEKRAR AÇIN-Gördüğüm kelimelerle elimi ağzıma götürdüm ve gözlerimden yaşlar döküldü.Ellerim ve ayaklarım titriyordu.Ne yapacağımı bilmeden aklıma annemi aramak geldi.Telefonumu alarak hızlıca annemi aradım.Ellerimle gözlerimden akan yaşları sildim ve anneme sesim çıkana kadar bağırdım."Sen nasıl bir insansın!" Bunları dediğimde gözlerimden yine yaşlar akıyordu."Sen nasıl yaparsın bunu babama!" Aralıksız ağlıyordum."Babamı bırak senin bir kızın var! Senin bir kız çocuğun var!" Gözlerimi kapattım ve cevap vermesini bekliyordum.Anlamasını umuyordum."Kızım? Neyden bahsediyorsun?" Hâla bilmiyormuş gibi yapması beni daha da çıldırtıyordu."Ya yeter! Senden nefret ediyorum! Senin bana yaptıklarından nefret ediyorum! Bir mafyanın yanında para karşılığında zevke girdiğin için nefret ediyorum! Artık senin gibi bir annem yok!" Dedim ve telefonu kapattım.Dolabımın üstündeki bavulumu çıkararak dolabımdaki bütün gerekli gereksiz eşyaları içine tıktım.Kimde kalacağıma dair hiçbir fikrim yoktu ancak bu evi terkedecektim.Aklıma ilk Jade gelsede o bugün gitmişti.America'ya okuluna geri dönmüştü.Bavulumun ağzını kapatıp fermuarını çektim.Üzerime hırka geçirip ayağıma da ayakkabı geçirdim.Akşam oluyordu.Daha doğrusu akşamdı.Şapkamı kapatıp kendimi evden dışarı attım.Son kez eve bakıp yürümeye başladım.Sokaklar ıssızlaşıyordu.Telefonumu elime aldığımda Snapchat'e girdim.Louis en az 100 tane mesaj atmıştı.Louis'i aradım."Louis?"
Ağlamaklı çıkan sesim elimle ağzımı kapattığım için boğuk çıkıyordu."Amy? İyi misin?" Kafamı olumsuz bir şekilde salladım."Hayır..." Burnumu çektim."Kahretsin! Sorun ne?" Bu sorusuna cevap vermek yerine aksine başka soru sordum."Bugün sende kalabilir miyim?..."
********
za! Yine bitirdim.Neyse işler karışıcak şu aralar! Sizi seviyorum.Yorum yapmayı ve Votelamayı unutmayın! Keyifli okumalarrr 😘
MUTTIPEDİA: OMG ❤️😍😘
YOU ARE READING
SNAPCHAT || LOUİS TOMLİNSON
FanfictionHayata dik durmak mı zor? Yoksa, Dik durmaya zorlanmak mı? ******** *Sadece Bana Aittir,İlk Kitaptır.*
