42. Bölüm

1.9K 132 0
                                    

Ayağa bir hışımla kalkıp telefonumu çıkardım.
Hızla telefonumu çıkarttım. Aidan'ı aradım.
"Efendim?"
"Çabuk Derek'i de al ormana gel. Orda buluşuruz." Dedim ve kapattım. Vampir hızıyla koşarak ormana gittim.

ELİCE:
Sırtımda yine o acı belirdi. Ama daha fazlaydı. Sırtım kırılıyordu. Boğazımdan bir şey geldiğini hissettim. Nefesim kesildi ve boğazımdan bir şey çıktı. Kan kusuyordum. Elimi yattığım yatağın kenarına vurarak sesler çıkardım. Ama o kadar sert vurmuştum ki yatağın tahtası çatlamıştı. Hala kan kusuyordum. Ve artık görmüyordum. Büyü gücümü kullanmaya çalıştım. Ama kendimi çok güçsüz hissediyordum.

Gözlerim kararmaya başlamıştı. Kalbim sıkışıyordu. Ve sırtımda ki her bir kemik parçası kırılmıştı. Bütün gücümle öksürmeye çalıştım. Ama olmadı. Tek çare Adrian'a beyin düşüncemi yollamaktı.
Lütfen eve gel. İyi değilim...
Beni duymalıydı. Bu olanlar normal değildi. Vampir olarak sırtımın çoktan geçmesi gerekiyordu!

Alice ve Jaycop içeri girdiler. Ama benim dayanacak gücüm kalmamıştı. Ağızımın kenarından kan akıyordu. Ama çok güçsüzleşmiştim...

ALİCE:
"Abla! Abla!" Ablam kanlar içinde hıçkıra hıçkıra yatıyordu. Bu hali normal değildi. Zehir etkisini gösteriyordu. Kan kusuyor ve aldığı her hangi bir zarar ona yayılıyordu. İyileşmek yerine daha da kötü oluyordu.

Jaycop ablamı kucaklayıp odadan çıktı. Bende arkalarından koşuyordum. Bahçeye çıktığımızda ablamı yere uzandırıp bir kaç büyülü kelime söylemeye başladı.
"İbaresikiyum banira besu!" Sanırım bir iyileştirme büyüsüydü. Çünkü ablamın dudağının kenarından akan kan silinmiş, kan çanağına dönmüş gözleri ve mosmor olan göz altları geçmişti.

Jaycop'a gülümseyerek baktım. Ama birden ablam eski haline döndü. Yine göz altları morlaştı ve dudakları çatlamaya başladı.
"Neler oluyor?"
"Büyüyle zehirliyorlar. Yoksa çoktan iyileşmişti. Büyü var Alice." Dedi.
"Büyüyse neden serum olarak verilen kan zehirliydi?"
"Kanı içine sızdırdılar. Sonra kanı zehirlediler. Ve büyüyle de hala kötüleştiliyorlar! Kesinlikle böyle olmalı." Dedi. Önce bana saldırdılar! Şimdi de ablamı bu hale getirdiler! Bedelini ödeyecekler!

ADRİAN:
Vampir hızıyla ormana koşuyordum. Birden yere kapaklandım. Ve kan kusmaya başladım. Kalbim sıkışıyordu. Gözlerim kararıyordu. Gittikçe güçsüzleşiyordum. Bunların olmasının tek bir sebebi olabilirdi.
Elice...

Kızıl Ay Doğuyor (BİR VAMPİR HİKAYESi)1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin