Als ik haar was

37

Ik ben trouwens echt benieuwd hoe het met Marouane gaat. Ik ga wel rond 1 uur langs hem om te zien hoe het met hem gaat. Ik deed mijn telefoon uit en ging slapen.

Ik werd wakker en zag dat het al 12 uur was. Volgens mij is Issam gaan werken. Ik deed m'n kleren aan en ging maar naar beneden. Ik zag dat er ontbijt klaar lag dus Issam was al weg. Ik ging eten ruimde alles op en ging naar boven om mijn haar te maken. Het was bijna 1 uur dus ging snel langs om te zien hoe het met Marouane gaat. Ik zag dat er auto sleutels op de tafel lagen dus pakte ik die maar, Ging naar de auto toe en stapte in. Ik reed naar de ziekenhuis en liep naar binnen en stond in de wachtrij te wachten totdat ik aan de beurt was.
"Hallo waarmee kan ik u helpen."
"Haai, ik ben opzoek naar Marouane (...)."
Ze zei me waar de kamer was en ik liep daar naartoe. Ik keek eerst of er iemand bij hem was maar gelukkig was er niemand. Zo te zien lag hij nog steeds in coma. Ik liep naar binnen en ging naast hem zitten.
"Heei Marouane, ik ben het Lena. Ik hoop dat je mij kunt horen, want ik mis je echt erg..." Ik kreeg tranen in mijn ogen. "wist je nog vroeger we mochten elkaar niet eens. Ik was echt tegen jou omdat je altijd zo stoer deed. We kregen ruzie en daarna zagen we in dat we best wel op elkaar leken. Daarna werden we dikke vrienden totdat mijn moeder dood ging en we afstand van elkaar begonnen te nemen. Daarna ontmoette ik Faudel die mij redde van mijn vader die mij misbruikte. Ik noem hem niet eens meer mijn vader eerder een zebbie. Maar daarna ging het veel beter toen ik bij Faudel begin te wonen. Niet veel later zag in jou in het centrum en begonnen we af te spreken. Ik begon eigenlijk gevoelens voor Faudel te krijgen maar hij gaf alleen maar aandacht aan die hoeren van hem. Later begon hij gevoelens voor mij te krijgen maar ik schonk daar geen aandacht aan aangezien ik een oogje kreeg op Issam. Ik trouwde met hem, maar schijn bedriegt. Hij ramde me helemaal in elkaar en vroeg daarna of ik hem kon vergeven maar daarna flikte hij het weer en begon ik in te zien dat Issam niet mijn Mektab was maar iemand anders. Ik liep bij hem weg en trok weer in bij Faudel hij zorgde goed voor mij, heel goed zelfs. We begonnen weer contact op te nemen en Hoe beter ik jou weer begon te kennen hoe meer gevoelens ik voor jou kreeg. Ik hield van jou, ik hou nog steeds van je Marouane." Ik barste in tranen uit. Ik legde mijn hoofd op de bed en begon te huilen. Ik voelde een hand op mijn hand. Huh van wie kan die..maar voordat ik verder kon denken kreeg ik een reactie.
"I-ik h-h-hou ook van jou Lena!" Ik keek op het was MAROUANE. Ik sprong op hem totdat ik me bedacht dat ik een dokter moest roepen. Ik rende naar de gang en begon als een mogool te roepen.
Er kwamen dokters aangerend.
"Wat is er mevrouw?"
"Marouane *snik* hij is opgestaan uit zijn coma." Er rende allemaal dokters naar binnen. Ik mocht niet naar binnen komen omdat ze met hem bezig waren. Ze kwamen later weer naar buiten en zeiden dat Marouane wel wat rust kon gebruiken, maar ik nog wel even naar binnen mocht gaan, omdat hij om me vroeg.
"Marouane?!"
"Kom naar binnen Lena je hoeft echt niet bang te zijn, ik heb je nodig." Ik liep naar binnen.
"Ik kan het gewoon niet geloven dat je wakker bent!"
"Waar is Faudel eigenlijk en Sara?" Moest hij serieus deze vraag stellen.
"Weet ik niet en boeit me ook niet..." Ik zag aan zijn gezicht dat hij schrok.
"Hoezo dat opeens? Is er in deze dagen zoveel gebeurt?"
"Ja en beetje te veel, en als ik eerlijk moest zijn denk ik dat Sara niet de ware is voor jou. Maar ik kan dat niet voor jou zeggen alleen diegene die daar boven is weet dat. En Faudel ik hoef hem ook niet meer te zien."
"Lena rustig aan wat is er allemaal gebeurt?" Ik zag dat hij er kapot en moe uitzag.
"Ik vertel je het nog wel, kunnen we het over een ander onderwerp hebben? Ik heb echt geen zin om over dit te praten."
"Natuurlijk. Waar wil je het over hebben?" Het bleef even stil. Dit was echt akward, ik begon maar over vroeger. Net toen ik wou beginnen met praten begon Marouane al.
"Waarom ben je eigenlijk niet voor Faudel gegaan toen je de kans kreeg." Ik draaide met m'n ogen alleen had hij wel een punt. Ik had eigenlijk geen antwoord.
"Nou dat weet ik niet. Telkens toen ik de kans kreeg om mijn liefde aan hem te verklaren kwam er wel wat tussen. Hij deed domme dingen of ik deed iets doms er kwam altijd wel wat tussen. Ik twijfelde eigenlijk ook toen ik met Issam ging trouwen, maar Faudel deed er ook niks aan. Ik weet niet eens hoe ik me nu voor hem voel. Ik weet het echt niet of mijn hart zegt nee en me hoofd zegt ja of andersom. Maar ik heb nu ook geen zin in relaties ofzo geen zin in de boys." Zo ik heb even mijn hart gelucht.
"Nou dat was nog eens een verhaal. Kan je me nou vertellen waarom ik afstand moet nemen van Sara?" Ik begon maar weer met praten, ik weet zelf niet eens meer precies wat er allemaal gebeurt is het is nu even echt te veel.
"Marouane ik weet het niet helemaal maar je lag dus in het ziekenhuis, nu nog steeds maarja. Je lag dus in coma en die Sara zat de hele tijd aan het plakken aan Faudel. Dus ik ging maar even naar de wc lag ze met haar hoofd op zijn borst en hij aaide gewoon over haar hoofd!!" Mensen keken echt raar naar binnen omdat ik gewoon aan het schreeuwen was zonder dat ik het doorhad.
"Ben je serieus? Lena je overdrijft wel een beetje. Zo zou je toch ook doen als je wist dat je verloofde in het...." Hij kon zijn zin niet eens afmaken en ik begon weer te schreeuwen.
"VERLOOFDE??!!! Ga je met die viezeeee verloven? DE VROUW DIE JOU IN COMA HEEFT GEBRACHT BEN JE SERIEUSS??!"
"Lena doe rustig aan mensen kijken raar naar ons."
"Ze mogen lekker raar kijken mij zie je niet boeien! Marouane doe normaal dat wijf heeft sowieso een nieuwe boy omdat ze toch denkt dat je dood bent!" Hij keek me raar aan.
"Ik lig maar een paar dagen in coma! Hoe kan ze in zo'n korte tijd een nieuwe boy vinden als ze verloofd is en ze niet zeker weet of hij dood gaat of of hij blijft leven."
"Laat ook maar je hebt nog niet genoeg tijd gehad om na te denken aangezien je net uit je coma bent." Oke ik was best wel vies bezig. Voordat hij weer kon gaan praten ging mijn telefoon af. Het was Faudel. Ooh My God ik ben het helemaal vergeten. Ik nam onzeker op.
F= Faudel L=Lena
L-hallo?
F- Lena waar blijf je nou ik sta hier zeker een uur te wachten. Ooh wacht 3 uur! Het is al 5 uur! Weetje wat ik hoef jou excuses ook niet meer te horen want het klopt sowieso niet. Doei Lena!" En hij hing op.
"Wie was dat?" Vroeg Marouane nieuwsgierig.
"Dat was Faudel, hij vroeg waar ik was. Aangezien we 3 uur geleden hadden afgesproken om elkaar te zien...wacht ik moet een belletje plegen, ben zo terug." Voordat hij antwoord kon geven was ik al uit de kamer.
"Hallo. Met wie spreek ik?"
"Je spreekt met mij Issam. Ik had een vraagje..."
"Vraag maar raak."
"Kan ik nog een paar dagen bij je blijven slapen."
"Wat is dat voor een vraag, als het aan mij ligt mag je hier zelfs maanden/jaren blijven slapen."
"Ooh dankjewel. Ik leg je het nog wel uit." We zeiden doei tegen elkaar en hingen op.

Ik liep weer terug de kamer in.
"Wie was dat?" Vroeg Marouane weer.
"Je bent wel nieuwsgierig of niet? Dat was Issam. Ik vroeg aan hem of ik nog even bij hem mocht slapen aangezien in geen slaapplek heb." Hij keek me raar aan.
"De Issam die jou helemaal in elkaar heeft geslagen zonder een reden, waarvan jij bent weggelopen?"
"Ja die Issam, maar hij is verandert hoor." Hij draaide met z'n ogen.
"Ja je kan wel met je ogen zo draaien maar het is echt zo. En als je dat niet gelooft jammer dan. Waar moet ik trouwens anders gaan slapen? Buiten op straat? Ik denk het niet."
"Slaap dan in mijn huis! Of bij Faudel, ga het goedmaken met hem hij is toch netals een broer voor jou...hij begrijpt het vast wel Lena."
"Je hebt wel een beetje gelijk maar ik heb eerlijk gezegd geen zin in Faudel. Maar als ik het nu niet doe komt er nooit wat van."
"Weet je wat. We kijken wel een film met eten en daarna kan je rustig nadenken!" Ik knikte.
"Ik ga dan wel snel naar se ah die hiernaast is en haal wat eten." Ik pakte mijn tas en ging maar naar de supermarkt.

In de supermarkt zocht ik naar wat lekkere zoete dingen. Ik wou net naar de snoepafdeling gaan en 3 keer raden wie daar stond...FAUDEL!! Ik wou net weggaan maar te laat, zijn ogen hadden de mijne al gevonden. Hij keek snel weg. Marouane had gelijk ik moest met hem praten.
"Faudel?!" Riep ik snel. Maar hij liep door. Ik rende en haalde hem in.
"Ga weg Lena ik heb nu echt geen zin in jou." Hij duwde mij aan de kant.
"Maar ik kan het uitleggen Faudel wacht!!!" Hij liep terug.
"Lena ik hoef jou excuses niet te horen. Want wat voor een excuus heb je? Je bent fucking 3 uur te laat gekomen!" Ik zag dat er allemaal mensen naar ons keken maar dat boeide even niet.
"Issam is was bij Ma..."
"Lena ik hoef het niet te horen!!" En hij liep weg. Als hij het nou wist van Marouane dan zal die het wel begrijpen. Maar ik ga morgen wel naar hem toe misschien is hij dan wat afgekoeld en kan ik rustig met hem praten. Maar nu eerst eten halen.

Ik liep weer terug het ziekenhuis in. Net toen ik Marouane's kamer in wou komen zag ik dat hij sliep. Wat zag dat er schattig uit. Ik besloot hem maar niet wakker te maken, en ging naast hem zitten.
"Lena ben je er eindelijk?" Vroeg Marouane slaperig.
Ik moest lachen van zijn schattige hoofd.
"Ja sorry dat het zo lang duurde, maar ik zag Faudel in de winkel..." Ik vertelde hem wat er was gebeurt en toen ik klaar was met m'n verhaal keek hij me blij aan.
"Wat is er Marouane?"
"Ik weet het niet, maar ik ben gewoon blij." Ik staarde in zijn ogen danmm hij had echt mooie ogen. Ik voelde dat ik te lang staarde.
"Gaan we nou nog die film kijken of hoe zit dat?" Hij knikte en lachte weer zo lief naar me.
"Nou waar is het eten?" Ik gooide de 2 ah tassen op zijn schoot. We maakten alles open en begonnen de film te kijken.

Hier is dan weer een nieuwe deel. Wat vinden jullie? #teamFaudel, #teamMarouane of #teamIssam. Er komt snel weer een nieuwe deel. ❤️