Als ik haar was

5

De rest van die avond, plakte Monique als een gek bij Faudel...Iedere mogelijkheid die ze had raakte ze hem aan of drukte ze zichzelf tegen hem aan....Ik zag dat Faudel er gek van werd, maar hij bleef er rustig onder en zei niks...Terwijl Faudel druk bezig was, Monique van zich af te houden, besloot ik om maar eens een rondje te gaan lopen....Het gebouw waar de bruiloft in werd gehouden was groot en het duurde dan ook niet lang, voordat ik hopeloos verdwaald was...Er was bijna niemand en ik voelde opeens een vreemd gevoel over me heen gaan, alsof ik niet alleen was ofzo...Ik viel toen ook echt bijna flauw toen ik een hand op mijn schouder voelde....Geschrokken draaide ik me om..."Je hoeft niet te schrikken...Ik ben geen spook", doordat het donker was, kon ik zijn gezicht niet goed zien...."je hoeft me niet zo te laten schrikken", antwoordde ik boos en geïriteerd....Zijn lach werkte nog meer op mijn zenuwen en ik duwde zijn hard van me af...."Vind je dat soms grappig"...hij kwam me grinnikend achterna...."Eigenlijk wel ja...Ik had gedacht dat het hier nog saai zou worden, maar deze avond neemt een prettig verrassende wending"...op de een of andere manier, was ik niet bang van deze gozer, hij irriteerde me alleen...."ga een leven zoeken", antwoordde ik hem...."Nou nou, mevrouwtje is snel op haar teentjes getrapt..." en voordat ik het wist voelde ik zijn armen om me middel en duwde hij me zachtjes, snel maar toch beheerst tegen de muur aan...Met zijn vingers gleed hij over mijn gezicht, naar me lippen..."Mag ik vragen waar je mee bezig bent", al voelde ik me ongemakkelijk in deze positie, ik liet het hem niet merken en bleef arrogant tegen hem doen:..."Ik zit je al de hele avond te bekijken...je bent echt een prachtige dame en ik vraag me al de hele avond af of die prachtige huid van jou niet alleen eruit ziet als zijde, maar ook zo aanvoelt.."...Ik barste spontaan in lachen uit..."Dat is zeker, zonder dollen, de meest idiote versiertruuk die ik ooit heb gehoord...", ik vermande mezelf en ging verder..."vind je het normaal om meiden te bespioneren"....hij lachte..."Wel als ze zo mooi zijn als jou", ik vond het wel amuserend en wilde net wat terug zeggen toen zowel hij als ik beide werden opgeschrikt door de harde stem van Faudel..."Waar denk je dat je mee bezig bent", meteen voelde ik zijn armen van me af gaan en ik trok me jurk snel goed..."Niks, was gewoon een gesprek aan het houden met de jongedame"..."Doe dat maar in je eigen tijd begrepen...yallah flikker op man", Faudel klonk kwaad en ik vroeg me af waarom...Ik was toch geen 10 meer....De jongen zei geen woord meer en liep weg...Faudel pakte me hard bij me arm beet en trok me mee.....
Ik zag Faudel met vuur in zijn ogen naar me kijken...ik wist niet goed wat ik verkeerd had gedaan en ik durfde hem de rest van de avond niet meer aan te kijken...Het leek alsof hij me had betrapt, terwijl ik met iemand in bed lag ofzo...Mijn hart ging tekeer als een gek en voor het eerst was ik echt bang voor Faudel...Ik hoorde verhalen van Saba, dat als haar broer haar te zien met een jongen, dat ze dan niet meer levend thuis zou komen...Ik had dan geen broers, maar ik wist hoe mijn vader was...Sinds ik bij Faudel was, was het anders...hij lette niet zo op me, maar ik had ook geen flauw idee hoe hij zou reageren als hij mij met iemand aantrof....Kennelijk viel dat niet zo goed bij hem, ik begon me zorgen te maken...Wat nou als hij straks als we thuis zijn doordraaide ofzo...Ik voelde de angst weer opkomen, die ik al zolang niet had gevoeld...Die angst, die ik sinds mijn vertrek bij mijn vader en me stiefmoeder niet meer had gevoeld...Ik stond zonder nog naar iemand te kijken op en liep naar de wc...Net toen cdsik het toilet in wilde lopen, voelde ik een hand om mijn bovenarm...geschrokken draaide ik me om en ik keek naar het kwade gezicht van Faudel..."Waar ga je heen"....Ik richtte gelijk mijn blik op de grond en stammelde dat ik even naar de wc moest...."oké, maar als je klaar bent...kom dan naar de auto..we gaan naar huis"...De avond was nog lang niet afgelopen, maar zijn stem klonk vastberaden, er was toch niks meer dat ik er tegenin kon brengen, dus ik knikte en liep de wc in....

Ik keek naar mezelf in de spiegel...met mijn vingers gleed ik over mijn gezicht...mijn wonden waren genezen...van al die jaren slaag en ziekenhuis, was niets meer te zien...Althans niet aan de buitenkant, van binnen zat alles er nog vers in...Nog iedere dag, dacht ik eraan...Mijn moeder...Ik was klein toen ze overleed...Herinner me niet veel meer van haar, maar nog vaag wat vlagen van die ene dag...Ik was die dag bij een vriendinnetje gaan spelen...mijn moeder was altijd lief voor me geweest, ze beschermde mij tegen mijn vader...Alle klappen nam zij op, zodat ik niks hoefde te voelen...Maar het was haar teveel geworden....Ik herinner me haar woorden nog van de dag ervoor...Ook al was ik nog zo jong, die woorden zal ik nooit meer vergeten...ze had me net naar bed gebracht, toen ik mijn vader weer hoorde schreeuwen...Ik dook onder de dekens om het niet meer te horen...ik hoorde wat dingen vallen...Het duurde niet lang dit keer voordat ik de deur hard dicht hoorde gaan...Ze opende mijn deur en kwam naar me toe...ze streelde me over mijn haar en fluisterde zachtjes..."Ik kan het niet meer mijn lieve Lena, ik heb het geprobeerd omwille van jou, maar het lukt me niet meer...Wees een sterke vrouw, een sterkere vrouw als dat je moeder was"..En toen ging ze weg....Het bleef stil en toen ik mijn moeder niet meer hoorde, stond ik op om te kijken...Ik zag haar liggen op de grond...Ik ging naast haar zitten en miszag haar bloed voor verf...Het had een dieprode kleur en het deed me denken aan de lessen vingerverven...zo jong als dat ik was, deed ik wat ik in die lessen ook deed....Hoe had ik kunnen weten, dat ik het bloed van mijn eigen moeder aan mijn handen had...Later begreep ik pas, dat ze haar eigen polsen had doorgesneden...Ze kon de druk niet meer aan...Mijn vader, mishandelde haar al voordat ze getrouwd waren...Een van de fouten die mijn moeder had gemaakt, was dat ze niet naar haar eigen ouders had geluisterd...ze zag de lust van mijn vader, voor liefde en ik werd dan ook verwerkt, voordat ze trouwden...Hij trouwde alleen met haar, omdat hij werd gedwongen door zijn ouders...Ik merkte dat de tranen over mijn gezicht rolde...ik snikte en wilde ze net wegvegen, toen ik twee armen om me heen voelde...Ik keek op in de spiegel en zag een Faudel achter me staan...De woede van net was weg en had plaatsgemaakt voor bezorgdheid, die duidelijk van zijn gezicht was af te lezen...ik draaide me om en plaatste mijn gezicht op zijn borst...hij hield me stevig vast, maar zei niks......