Als ik haar was

36

  Ik keek nog om of te kijken of Faudel me achterna liep maar nee hoor hij troost die bitch!! Waar moet ik eigenlijk naartoe aangezien in niet de sleutel heb van Faudel of Marouane. Dan is weer nog maar 1 optie over. Ik schooierde wat rond, ik had wat honger en had nog wat geld in mijn broekzak. Dan maar een kapsalon inslaan. Na wat te hebben gegeten ging ik naar het huis toe. Ik werd een paar keer onderweg gebeld door Faudel maar ik had nu echt geen behoefde aan hem. Ik belde aan bij het huis. Het duurde even maar uiteindelijk werd het huis opengemaakt. Wat heb ik die ogen gemist! 

''Lena wat doe je hier?'' Vroeg Issam.
"Sorry maar ik heb nergens om naartoe te gaan.''                   "Dus dan kom je maar naar mij toe, volgens mij kom je alleen naar mij toe als er niemand meer voor je is, waar is Faudel?'' Hij raakte mij toen hij dit zei, hij heeft wel gelijk ik kom alleen naar hem toe als ik hem nodig hebt.
''Laat ook maar ik zoek wel een andere plek.'' Ik liep weg totdat ik Issam mijn naam hoorde roepen.
"Lena, zo bedoelde ik het niet kom nou terug dan leg ik je het uit." Ik kwam terug en hij vroeg of ik binnen wou komen. Alles is zo veranderd, zijn huis was helemaal netjes geworden en hij had nieuwe meubels het lijkt net een ander huis.
"Het is hier verandert he?" Vroeg Issam aan mij toen hij net wou gaan zitten.
"Ja best wel..." Er viel een lange stilte, echt akward.
"Wil je trouwens iets drinken?" Vroeg Issam na een lange stilte. Ik knikte van ja en hij pakte wat sap, daar had ik nou net behoefte aan. Ik bedankte hem en zei dat even naar het toilet moest gaan. Hij wou mij de weg wijzen, maar ik bedoel ik heb hier jaren gewoond halloo!! Ik liep naar de badkamer en keek hoe ik eruit zag, niet dus maar ja ik heb geen make-up bij me helemaal niks. Ik besloot op mijn telefoon telefoon te kijken. 75 gemiste oproepen van Faudel. Het zal wel f*ck dat en hem heb even geen zin in hem. Besloot om weer naar beneden te gaan.
"Issam ik heb echt zin om een film te kijken, heb je netflix?"
Hij keek opgelucht, en knikte van ja. Dus we besloten maar een film te kijken. Het was al best snel avond.
"Lena?..." Ik keek hem aan.
"Heb je trouwens wel een slaapplek?"
"Uhm als ik eerlijk moet zijn niet nee!" Hij moest lachen en zei dat ik me niet moest schamen. "Er is nog een slaapplek boven als je wilt."
"Serieus, dankjewel Issam!!" Ik stond op en knuffelde hem stevig. Ik zag aan zijn gezicht toen ik hem los liet dat hij verbaast was maar hij knuffelde mij terug. We gingen een beetje op de bank chillen met eten, want hij weet hoeveel ik van eten hou VEEL DUS!!!
"En hoe is je leven tot nu toe hoe is het met mijn "broer" faudel?"
"Ooh Faudel... Ik heb even geen zin om over hem te praten maar het gaat wel goed denk ik."
"Hoezo denk je? Vertel me alles je weet dat ik van luisteren hou."
"Oke, maar waar moet ik beginnen?"
"Nou bij het begin toen je wegging bij mij."
"Ooh oke..." Dus ik begon mijn verhaal te vertellen en hij luisterde aandachtig mee, best wel fijn als er mensen zijn die goed naar je verhaal luisteren en die er ook gewoon aandacht aan schenken.
"Wauw dat er zoveel is gebeurt in zo'n kleine tijd, hoe gaat het nu eigenlijk met Marouane want hij ligt toch nog steeds in het ziekenhuis?"
"Ja maar ik heb eigenlijk geen idee hoe het met hem gaat."
"Bel naar het ziekenhuis volgens mij kunnen ze die informatie wel doorgeven toch?"
"Ik weet t niet hoor."
"Doe nou maar. Hier." Hij gaf me zijn telefoon aan en ik toetste de nummer in van het ziekenhuis in. Er werd gelijk opgenomen.
"Hallo dit is het ziekenhuis (...) U spreekt met Sanne Beefleek."
"Goedemiddag, u spreekt met Lena ik had wat vragen...zou ik mogen weten hoe het met Marouane (...) gaat en of hij nog is coma ligt ik ben trouwens zijn zus."
"Veel informatie kan ik niet geven, ik ga even kijken naar zijn gegevens...hij ligt nog steeds in coma zie ik."
"Oke mevrouw dankuwel meer hoef ik ook niet te weten."
"Nog een fijne dag verder." En ik hing op. Ik kon niet meer, Issam zag het aan me en kwam naar me toe. Hij nam me mee naar de bank deed een deken over me heen en pakte thee.
"Dankjewel Issam, ik ben echt blij dat ik hier naartoe ben gekomen." Ik lachte naar hem en hij lachte terug, gelukkig kreeg ik geen vlinders in m'n buik. Ik was dan dat ik weer gevoelens voor hem kreeg. Ik was echt blij om met iemand te praten zoals Issam hij begrijpt me netals een beste vriendin, alleen was het wel fijner zijn als ik een vriendin had die snapt het toch iets beter denk ik aangezien ik nooit een vriendin heb gehad.
"Waar denk je aan?" Onderbreekt Issam mij aan.
"Ooh nee niks, ik was aan het denken hoe het zou zijn als ik een vriendin had." Hij lachte lief naar me echt schattig.
"Nou dan gaan we toch een vriendin voor je vinden?" Ik moest van zijn opmerking lachen.
"Ben je serieus of maak je een grapje?" Hij keek me serieus aan.
"Denk je nou dat ik grappen maak je weet toch dat ik geen grappen maak! Kom pak je kleren en doe je schoenen aan ik wacht hier op je snel!"
Ik deed wat hij zei en liep naar beneden toen ik klaar was.