18: PUPPET SHOW

952 30 2
                                    

Samantha's POV:

Kulay itim na paligid ang aking nakita ng magising ako tilay nahihilo pa ako ng imulat ko ang aking mga mata. Huling tanda ko ay naglalakad ako sa pasilyo at pinapanuod ang mga kaklase Kong sinusugod sa ospital dahil nakakain ng pagkain na hindi dapat kainin. Mga engot kasi.  Tsk.

Nang Hindi na ako nahihilo ay napatingin ako sa buong lugar at napansing may tali ang aking mga kamay .dumudugo din ang aking noo siguro dahil sa pagpukpuk ng bato rito.

Inuna ko munang kalasin ang lubid na nakatali sa kamay ko . mabuti na lang at handa ako palagi kinapa ko ang aking bulsa na kung saan ay naroon ang isang kutsilyo.


Unti-unti Kong pinuputol ang tali ng may anino akong naaninag na paparating sa akin. Tinago ko ng maigi ang kutsilyo at umaktong walang ginagawa.

"Sa wakas gising ka na grabe tulog prinsesa ka pala ."=Malabo toh paano naging siya  ang saralin. Napamura ako ng bahagya sa aking isip ng makita ko ang kabuuang mukha ng salarin.


Hindi manlang siya nakamaskara kaya nakasiwalat ang mukha niya sakin. "Proud na proud na talaga ipakita mukha mo ni Hindi ka manlang nagmaskara para may suspense "= taray Kong sabi dito na itinawa niya .baliw.


"So gusto mo may suspense .. Tsk. rami ko nang nakikita or nababasa na ang killer may maskara pag pumapatay ..gusto ko lang maiba para masaya at Hindi ako takot ipakita pagmumukha ko .mamatay ka rin naman bakit itatago ko pa kung sino ako "= walang makikitang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata.


"Kung mapapatay mo talaga ako "= I said na ikinalaki ng mata nito. Nang makalas ko ang lubid ay hineadbut ko ito .peste pati ako nahilo. 


"Walangya ka !"= sigaw nito na hawak-hawak ang kanyang ulo na inuntog ko.


Pumunta ako kaagad sa pinto pero ayaw bumukas walangya naman ! Halos nakatayo na ito ng matanaw ko at papalapit na siya sa kin .


"Samantha yuhoo malapit na ko stay ka lang diyan ha tatakas ka pa maabutan din naman kita."= akala moy taga mental na ang kasama ko .tama taga mental nga.

Patuloy ko pa ring sinisipa yung pinto nagbabasakaling bumukas ito oh makarinig manlang ng ingay na ginagawa ko.

"Ang bobo mo  Samantha sa tingin mo may makakarinig  sayo ..boba nasa storage room tayo ...at nakahiwalay toh sa ibang building "= napangisi nitong pagmamalaki  na hawak-hawak ang isang stick ng bananacue peste . halos magwala na ko kakasipa Pero wala pa rin.



Section-Ace: {CLASS PICTURE}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon