Chased (In Luv Series #1)

Kabanata 19

A/N:

Hello! In-unpublish ko 'yung chap 20-22 dahil hindi pala napost itong kabanata 19. Sobrang importante nito, guys! :( hahaha So yun. Ang gulo tuloy. Nakapublish naman sa works ko so hindi ko alam kung anong nangyari. Buti na lang nagtanong si chiipaj kung wala talagang kabanata 19. Read this, guys! Salamat! 😁💞 --chianne

Kabanata 19

Princess

Pinagtaka ng lahat nang isang linggo matapos ang suspension ni Troy ay hindi pa rin siya nagpapakita. Nag-aalala ako pero hinayaan ko na rin iyon. Mabuti na rin na wala siya. Kahit papano'y may takot pa rin akong nararamdaman dahil sa ginawa niya.

Mabilis na lumipas ang oras. Third quarter na at malapit na naman ang exam. Kahit papano'y nakababawi na ako sa mga exam ko sa math. Hindi na ito tulad noong unang quarter na kulang na lang ay kaladkarin ako ng teacher para magremedial. Laking pasasalamat ko nga kay Niccolo dahil hindi niya hinayaan na bumagsak ako sa exams.

Kada may exam or quiz ay nagpupunta siya sa bahay. Minsan ay mag-oovernight at madalas na buong araw ay nasa bahay kapag weekends. Minsan nga ay naiisip kong dahilan niya lang ito para makatambay sa amin. Palagi niyang inuubos ang laman ng refrigerator namin. Sobrang takaw niya. Ang lakas lakas kumain. Minsan ko na siyang sinumbong kay mommy pero sabi niya'y hayaan lang. Wala na akong nagawa.

Prenteng nakaupo si Niccolo sa aming sofa sa sala nang biglang dumating si daddy. Pareho naming 'di inaasahan iyon. Nagulat siya at agad na tumayo sa kanyang pagkakaupo. He placed his hand above the tip of his eyebrow. Nag-salute siya kay dad. Dad do the same.

"Why did you do that?" Tanong ko nang makaalis na si dad sa sala. Pupunta na siguro 'yun sa kwarto nila ni mommy.

"Your dad is a soldier. Gano'n naman dapat." Umirap ako.

"But you're not. Ni hindi ka nga nakapasa bilang corps commander." Humagalpak ako ng tawa.

"Why so mean, Claire? 'Tsaka last year pa iyon. Dapat ay naka-move on ka na tungkol doon." Nginiwian niya ako. Kinuha niya ang remote control at pinalipat-lipat ang channel.

"Itigil mo diyan! Manuod na lang tayo ng barbie!" Excited kong tinuro ang tv nang madaanan ang channel na iyon. Niccolo just keep on browsing.

Maya-maya ay tinigil niya nang makakita ng laro ng basketball. Hindi ako gaanong maalam sa larong ito pero may alam naman ako kahit papaano.

Ayoko ng ganyang palabas.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at naglakad papunta sa hagdan. Aakyat na ako sa kwarto. Magsho-shower na ako.

"Hey, Claire! Ito na ililipat ko na. 'Wag ka nang umalis!" Nagulat ako nang biglang sinigaw iyon ni Niccolo. Napalingon ako sa kanya. Nilipat niya sa channel na palabas ay barbie. Napangisi ako.

"Maliligo ako, Niccolo. Manood ka diyan mag-isa mo. O kaya umuwi ka na. Hindi ka na ba talaga marunong mahiya? Ilang buwan ka nang tambay sa bahay namin!"

"Sige, tama. Maligo ka na. Mabaho ka na e." Nakangisi niyang sabi. Ang kapal din ng mukha ng lalaking ito.

"Umuwi ka na!" Pinandilatan ko siya.

"Dito ako matutulog. Alam na ni Tita iyon." Binelatan niya ako bago binalik ang kanyang tingin sa screen ng tv at muling nanood ng basketball.

"Kumusta ang grades mo, bunso?" Tanong ni daddy nang nasa hapag na kami habang kumakain. Wala ang dalawang kuya ko. Si mommy at daddy, Niccolo at ako lang ang nasa mesa.

Talagang tinotoo ng lalaking ito ang gusto niya. Hindi man lang natakot kay daddy. Pati ata si dad ay gusto niyang iclose.

"Ayos na po." Ito ang palagi niyang tinatanong kada magkakasabay kami sa pagkain. My dad is really a grade conscious. Ganito siya sa amin nina kuya noon pa man. Paano ba naman kasi, gumraduate siya na nakuha niya ang pinakamataas na parangal. That's why he's the commander of the army.