Nawrócić zabójcę

= 8.=

Siedziałam grzecznie na korytarzu szkolnym pod bacznym okiem woźnej. Było to dość komiczne. Jakieś dziesieć minut temu patrzyłam się na nią, a ta zaczeła się trzęść ze strachu i szturchać mnie w bok kijem od szczotki karząc przy tym odwrucić wzrok. Brawa dla dzielnej kobiety w niebieskim fartuszku.

Siedziałam na parapecie(woźna bała się stac 2 metry ode mnie a co dopiero zwrucić uwage o parapecie) i machałam nogami. Spokojnie analizowałam to co się stało.

Nie czułam się z tym jakoś źle. Nic wielkiego przecierz nie zrobiłam. No okey udusiłam chłopaka i co z tego? Widocznie mu sie nalerzało. Czułam się z tym hmmm... w sumie to normalnie. To było dla mnie normalne.

Drzwi do gabinetu dyrektora otworzyły się. Zza drewnianej powłoki wyszła Diana i Will. Tuż za nimi pojawił się też i szef tego całego burdelu.

Brunet podszedł do mnie i szarpiąc moim przedramieniem zmusił do zejścia z niewygodnego parapetu.

- Ała?!- podnioslam jedną brew do góry spoglądając na Willa

- Zamknij się- warknoł. Zostałam popchnieta w strone szklanych dzrwi prowadzących na zewnątrz.

***

Żuciłam torbę w kont ściągając buty.

- Cześć jak czapka! Jak dzionek?- przed naszą trujką pojawil się (jak zawsze) w sielskim nastroju James.

- I czego się szczerzysz?!- warkneła tym razem Diana

- Ojej już nawet uśmiechnąc się nie można?- zrobił smutną minkę, a następnie zwrócił sie do mnie ponownie z uśmiechem- Jak tam w szkole córcia? Działo się coś ciekawego?- dla sprostowania Diana i James zwracają się do mnie często jak do swojej córki w razie jakiś podsłuchów czy coś w tym stylu.

Mężczyzna najwidoczniej o niczym nie wiedział. Uśmiechnełam się na tą myśl.

- A całkiem spoko tatko. Na jednej przerwie udusiłam takiego jednego blondasa. Dzień jak codzień. A jak u ciebie?- odpowiedziałam obojetnym tonem spoglądając na mojego rozmówce.

James pobladł lekko. Zamrugał parę razy, a jego oczy pokazywały zagubienie. Przygryzłam policzek od środka, żeby nie parsknąc śmiechem.

- Taa też spoko. Tylko dwa spotkania.

- Jesteście pojebani!- krzykneła Diana kończąc rozmowe o dzisiejszym dniu.- Czy ty siebie słyszysz James?! Ona prawie zabiła czlowieka.

Prawie?! Jak to prawie?!

Kurwa ten sukinsyn ma dużo szczęścia.

- Ach no tak. Więc yyy...- mężczyzna podrapał się po karku i rozejrzał zagubiony po pomieszczenu szukając pomocy.- Masz szlaban młoda damo. Nie możesz wychodzic na rower przez tydzień- starał się brzmieć stanowczo co mu nie wyszło

- Ale ja nie jeżdże na rowerze. Ja nawet nie mam roweru- ciągnełam dalej temat. Było to bardzo zabawne,a kontem oka widziałan gotującą się już ze złości Dianę.

- To ten idź do pokoju i nie wyjdziesz z niego aż do kolacji

- Oj zamknij się już! A ty na góre, Mija!- kobieta wskazała palcem schody dopełniając swój nakaz.

Chwycilam za torbę i szybkim krokiem udałam się do pokju.

***

Tak jak mi kazali nie wychodzilam z pokoju aż do kolacji. Po posiłku i skończeniu wieczornej toalety wylądowałam w łóżku. Taka niespodzianka.

Niestety nie bylo mi dane spotkanie z miekką poduszką, gdyż mój telefon zawibrował. Wziełam użądzenie z szafeki nocnej i odblokowałam ekran.

Brook:
Mam nadzieje, że nas tak nie udupisz

Ja:
Jak zasłużycie...

Brook:
Nawet tak do niej nie pisz, bo się idiotka boi i zeżarła 3 pudełka lodów w tym jedne moje /Ross

Ja:
Macie lody i mnie nie zaprosiłyście? Za to wieszam na pasku i ćwiarkuje.

Brook:
Tak jakby byłaś zajeta duszeniem ludzi. Kończę bo Brook zaczla wpierdalać lody waniliowe z nachos

Ja:
Współczuje i zazdroszcze. Dobranoc

Nieotrzymawszy odpowiedzi odłożylam telefon na jego miejsce. Wtuliłam się w podusie i zamknełam oczy z zamiarem odpłynięcia do krainy Morfeusza. Ale po co kurwa dac mi się wyspać? Musiał ktoś jeszcze napisać. W pierwszej chwili pomyślałam, że Ross po rozbrojeniu Brook odpisala. Chwyciłam za telefon i zobaczyłam nadawce wiadomości Luke.

Luke:
Nie tym razem suko

Ja:
Od kiedy w piekle jest zasięg?

Luka:
Nie wiem, ale w szpitalu mają całkiem niezły

Ja:
Miałam nadzieje, że jednak wylądujesz po drugiej stronie

Luke:
Nie tym razem. Ale nie myśl sobie, że żałosna próba podduszania mnie przestraszy

Ja:
Próba? Jak upadałeś nieprzytomny na ziemię nie wyglądalo to na próbę

Luke:
Nie pozbędziesz się mnie kocie