The Return of ABaKaDa (Published)

Chapter 55

Sa pagtawag niya sa iyo, 

Magdadalawang-isip ka kung lalapit ba rito. 

Magulo ang takbo ng paligid, 

Kung sinu-sino ang umaaligid.

Kumpetensiya ang hanap niya, 

Ayaw na malamangan ng iba. 

Hindi papatalo kahit na magisa, 

Basta, kumita lang ng pera.

Siya ang kailangan mo, 

Taga-bigay ng pangangailangan mo. 

Kung baratin ng tao ay todo-todo, 

Wais din at hindi nagpapaloko.

Dapat nga bang tularan ang kagaya niya? 

Gagawin ang lahat sa ngalan ng pera? 

Oo, mahirap kumita nito, 

Pero hindi dapat samantalahin ang kalagayan ng tao.

Nandiyan lang siya sa tabi-tabi, 

Galit na galit sa tuwing may lumalapit na pulubi. 

Mabait kapag iyong kaharap, 

Sa paningin ng iba'y isang kulisap.

Nagkaroon ako ng ideya kung ano ang tinutukoy ng ABaKaDa ngunit hindi ko alam kung sino ba ang kaniyang biktima. Sa dami ba naman nila, hindi ko sila maisa-isa.

Napangiwi ako sa ibabaw ng aking kama nang lumipat na naman sa kabilang pahina ang libro.

May mailigtas ka kaya sa kanila? O magiging kulelat ka?

Napakamot na lang ako sa aking ulo dahil dito. Minamaliit ba ng libro ang kakayahan ko? O heto na ang tinutukoy niyang pagpapahirap sa akin?

Ilang saglit pa'y muling lumipat ang pahina ng aklat at nawindang ako sa panibagong clue na ibinigay nito.

"Average stage." sambit ni Ethel.

"Dalawa ang biktima? Sabay silang papatayin?" nagugulumihanan kong tanong.

Lumutang si Ethel sa ere at dahan-dahang lumapit sa akin.

"Oo tama ka. Maaaring mailigtas mo ang isa sa kanila, at maaari ring wala kang mailigtas. Nasa diskarte mo na iyan. I believe in you, Morixette." aniya at biglang nawala sa alapaap.

Sumikip ang dibdib ko dahil sa tinuran ni Ethel. Hindi ko alam kung paano ko sila tutulungan.

Ibinaling ko nang muli ang aking atensyon sa may aklat upang basahin kung ano ang nakasulat.

Pwedeng lugar na malinis, 

Mayroon ditong maitim ngunit hindi makinis. 

Pinapamahalaan ito ng sinasabing mga nognog, 

Anong nangyari at sila'y nasunog?

Pwedeng isang pangyayari, 

Na kung saan ay kakalabitin mo ang iyong katabi. 

Ituturo mo ang iyong likod, 

Na nangangailangan ng kaunting kayod.

Pwede ring isang pagkain, 

Hindi na kailangan pa ng kanin. 

Ngunit kung ito'y nakain mo, 

Allergy ang iyong matatamo.

Pwede ring isang hayop, 

Matatagpuan sa puno't nakayuyop. 

Mabagal itong kumilos, 

Kapag dumampi sa iyo, kakadkarin mo ang balat mo.

At pwedeng-pwede sa isang tao. 

Kapag sinulot ang kung sino, 

Ito ang ipaparatang mo. 

Maging wais sa desisyong nasa ulo.

"Am I ready?"