SEÇİM

65

Hazar 'dan

Küçük kizim yerde kanlar icinde yatiyordu . Gozlerime bakan yesilleri karanliga gomulurken ellerini tuttum. Soguk parmaklarindan can kesilmisti sanki . Dusuyordu bosluga en kucuk parcalari

- Lutfen beni bırakma . Sana yalvarıyorum beni bırakma dedim küçük bedenini kollarimin arasina alarak

- Elçin lanet olsun birşey yap .
Kurtar onu diye salakça dikilen kardeşime baktım.

Elçin koşarak nabzına baktı . Gelinligin eteğindeki kana göre bebegimizi kaybetmiştik . Kucuk parcamiz dayanamamisti belkide .
- Yaşıyor onu hemen hastaneye goturmeliyiz dedi .

Kucağıma aldığım gibi onu direk arabaya taşıdım . Annem denen lanet kadın su an umrumda dahi değildi . Arabayi son gaz hastaneye sürdüm. Elçin arkada onunla ilgilenirken aklımdan hiçbir şey geciremiyordum.

- Allahım ne olur onu benden alma diye dua ettim. Yalvardim Allah 'a.

- Elçin durumu nasıl ?

- Nabzı yavaşlıyor . Aşırı kan kaybı var onu hemen en yakın hastaneye goturmemiz gerek .

- küçük kiz lütfen beni terk etme diye şehrin girişindeki hastaneye sürdüm.

Hastaneye girince Elçin ile birkaç hoca onu hemen ameliyata aldı . Içeri giren minik bedenini ile kayboldu ameliyat kapisinda .

Iki saattir onu bekliyordum . Ne bir çıkan vardı ne bir bilgi veren . Ozan ve diğerleri de dışarı da onu bekliyordu . Özlem ve kızlar yıkılmıştı . Hastaneye giren annesi ve abisi yanımıza koşarak geldiler .

- Kızım nerde .

- Içeride dedim .

- Ne yaptin ona . Kizima ne oldu .

- vuruldu .
Dediğim an yikilan kadın bir anda krize girip ağlamaya başladı . Gelen birkaç hemşire sakinleştirici ile anca toparlamistilar.

Derin bir nefes almak istedim ama ne nefes alabiliyor nede yutkunabiliyordum. Bogazim dugumlenmisti . Annem hayatima kara bela gibi ikinci kez çökmüştü . Ikinci kez hayatima cokuyordu ve yaninda minik kadinimi da çekiyordu .

Ozan 'in zoru ile dışarı cikip hava aldım.Kucuk kadınım beni terk ederse ben ne yapardım. Ben nasıl dayanirdim bu acıya . Ozan ben nasıl dayanicam abi ne yaparım ben onsuz .

- Eylül güçlü kiz göreceksin çıkacak oradan Hazar diyen arkadaşıma baktım.

- çıkacak demi Ozan .

- çıkacak diyen Ozan sıkıca sarıldı bana .

Bütün gece ameliyatta geçen küçük bedeni nasıl dayanirdi. Sabaha kadar ayrılmadım kapının önünden Sabaha kadar gözümden akan yaşlara inat bekledim .

Sabah dışarı çıkan bedenini yoğun bakıma taşıyorlardı . Elçin ve birkaç hocası başında bekliyordu .

- Elçin kurtuldu mu ?

Sessiz kalan Elçin iyice sinirlerimi bozuyordu .

- Konussana Allahın cezası iyilesicek mi?

- Nasıl dayandı bilmiyorum ama kurtuldu . Bebek de onunla beraber kurtuldu . Şimdi sadece yirmi dört saatimiz var o kadar .

- Allahım sana şükürler olsun . Kucuk kadınım ve bebegimiz hayata tutunmustu . Şimdi rahat bir nefes alabilirdim.

Yoğun bakım ünitesinin önüne gidip beklemeye basladim. Yirmi dört saat değil bir asır beklerdim ben onu .

Soguk bedeni ile içeride cihazlara bağlanmış uyuyordu .

- teşekkürler minik kadın . Beni birakmadigin için .

Gözlerim verilen huzur ile kapanmıştı .kalktığımda ise akşam oluyordu . Camın önüne koşup ona baktim . Hala uyuyordu .

- Bedeni yorgun uyuması normal diyen Elçin güven verircesine sarıldı .

- Sağol Elçin onu kurtardığın için .

- O zaten gitmek istemiyordu . Sıkı sıkıya tutundu sana ve bebeğine .

- Minik kadınım benim.

- Anneme ne olacak Hazar diyen ablam merak içinde yüzüme bakıyordu .

- Ne hali varsa görsün . Umrumda değil o kadın.

- Ne varsa sana olan bağlılığından yaptı .

- Umrumda değil Elçin . Onu gormek istemiyorum bile .
Annem artık benim için bitti.