Kayıp Dudaklar

32. Bölüm: "Takip."

Sonunda geldi bölüm! Sizin kadar bende sevindim çünkü yazamayınca özlüyorum hikayeyi, karakterleri ve sizi.

Neyse iyi okumalar!

-

Gözlerimi kapattım. Endişelerimi teker teker soludum.

Emin değildim. Korkuyordum. Tekrar aynı şeylerin olmasından, yapmacık olmamdan, sevilmemekten.

Sıla'nın ışık saçan gülümsemesini gördüm. Bana bakıyor ve tüm samimiyetiyle gülümsüyordu. Düz saçlarımdan ellerini geçirdi. Yanağıma eğilip küçük bir öpücük kondurdu ve, "Özür dilerim." Diye fısıldadı. Sesi yüzündeki gülümsemeyle büyük bir zıtlık oluşturmuştu. Neredeyse ağlayacak gibiydi.

Şaşkınca, "Neden özür diliyorsun?" Diye sordum.

"Sana yaptıklarım için. Rezil ettiğim için..."

"Dileme." Dedim sertçe. Sesimi sert çıkarmak gibi bir amacım yoktu ama üzülmesini istemiyordum.

Keşkeler keş ederdi.

Eskiye dönüp pişmanlıklarının onu yakmasına izin veremezdim.

Çünkü ben de yeterince yanmıştım.
"Biz aynıyız. Değiştik ve şimdi düzeleceğiz. Eskiye döneceğiz." Dedim kararlı çıkarmaya çalıştığım sesimle. Korkumu ona belli etmek istemiyordum.

"İnsanlar benim iyi biri olduğuma inanmaz." Diye mırıldandı. "Alp bile inanmıyor."

İnsanları umursama demek istedim. Onların düşüncelerini boşver, hayatına devam et demek istedim. Ama onlar diye nitelendirdiğim kişiler arasında Sıla'nın aşık olduğu çocuk da vardı. Bu yüzden çenemi kapadım.
Sadece, "Bizde inandırırız." Dedim.

*

Yağmur'dan

Kızların yanından Kaan'ın attığı mesaj yüzünden ayrılmıştım ve şimdi onun bakışları altında eziliyordum.

Sanki beni sorguya çekmiş gibi gözlerini üzerime dikmişti. Rahatsız bir şekilde kıpırdanıp kirpiklerimin altından ona baktım. "Ne?" Diye sordum tersçe.

Beni yanına sadece bana bakmak için mi çağırmıştı?

"Aylin'i niye geziye çağırmadın?" Dediğinde duraksadım.

Aylin aklımın ucundan bile geçmemişti bu geziye gelmeden önce. Hatta artık onunla sevgili olduğumuzu bile unutmuştum.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve, "Unutumuşum." Dedim.

Beni şaşırtacak kadar sakin çıkardığı sesiyle, "Şuana kadar hoşlandığın tek kızı nasıl unutursun?" Diye sordu. Kaşlarını kaldırmış yüzüme cevap ister gibi bakıyordu.