Kayıp Dudaklar

14. Bölüm: "Hissetmek."

Blackbear - Feel you

-

Bana yüzündeki şapşal sırıtmayla bakarken ne yapacağımı şaşırmış bir halde Yeşim'e baktım. Ama o bu durumu oldukça normal karşılamıştı. Sanki önceden bu durumdan haberdar gibi....

Ne?!

Yeşim'e öfkeyle bakarken o bana göz kırpıp yerine oturdu. Dudaklarından sinsi bir gülüş geçti.

Çağlar, "Laden," Dedi alayla. "Bir merhaba demek yok mu?"

Yeşim'e olan sinirimi ondan çıkarmak istercesine, "Yok!" Deyip yerime oturdum. Şuan tam bir asi kezban gibi davranıyordum ama ne yapabilirim? Şaşkın ve aynı zamanda sinirlerim tepemdeydi. Yeşim'e inandığıma inanamıyordum.

Çağlar gülerek yerine oturup bakışlarını bana diktiğinde gözlerimi ondan çektim.

"Ee... Ne yiyoruz?" Diye sordu kumral çocuk. Adını henüz bilmiyordum. Yeşim bu çocuğu nerden bulmuştu hem?

Yeşim, "Bilmem ki ya..." Deyip eline menüyü aldı. Gözlerini yemekler üzerinde gezdiriyordu. Benimse iştahım kaçmıştı.

"Köri soslu tavuk istiyorum." Dedi Yeşim elindeki menüyü masaya geri koyarken. Sonra bana döndü ve alayla, "Sen ne yemek istersin canım?" Diye sordu.

"Seni yemek istiyorum. Çiğ çiğ hemde!" Diye tısladım dişlerimin arasından. Sessiz olmaya özellikle dikkat etmiştim. Çağlar ve diğer çocuğun duymasını istemiyordum.

Yeşim kahkahasını dudaklarını birbirine bastırarak tuttu. "O zaman sana da aynısından isteyelim."

"Öyle yap." Kafamı "sen sonra görürsün" der gibi salladım.

Çağlar'ın delici bakışlarını tenimde hissediyordum. Rahatsız bir şekilde kıpırdandım.

Çok mu sıcak olmuştu ne?

Ah, bu İzmir'in havası beni öldürecek.