Kayıp Dudaklar

29. Bölüm: "Yalancı."

Gökçen geçen gün Alp'in beni yalnız bırakıp yanına gittiği kızdı. Kız uzaktan nasıl görünüyorsa yakınlışınca da aynıydı.

Bir sürtük gibiydi.

Dekolteli ve dar bluzü göğüslerini bilerek ortaya sermiş havası veriyordu.

Kırmızı rujun renklendirdiği dudaklarını arada bir ısırıyor Alp'in söylediklerine kahkahalar atıyordu.

Kızın amacının bu yaşta birinin altına girmek olduğunu anlamam zor değildi.

Ben haddimi aşmış, önümdeki koca bira bardağını kafama dikmiştim. İlk defa içmiş olduğum çişimsi içecek ağzımda iğrenç bir tat bırakmıştı. Öğürmemek için kendimi zor tuttum.

"Yalnız olacağımızı sanıyordum aslında." Diye mırıldandığını duydum kızın. Kulaklarıma dolan Kaan Tangöze'nin sesine yoğunlaşmışken Gökçen'in dediğini duymam dikkatimi onlara vermemi sağlayan şey olmuştu.

"O en yakınım." Dedi Alp. Onları dinlemiyor gibi yapmak benim için kolaydı. "Onunla da vakit geçirmek istedim."

"Benden daha çok mu?" Diye sordu Gökçen.

Alp'in gülüşü kalbime saplanmıştı.

"İçecek misin?" Diyerek Alp'in önündeki birayı gösterdim. "Bana lazım." Derken ima ettiğim şeyi anlamasını istemiştim.

Anlamadı. "İç sen. Ben kendime sipariş ederim."

Alıp o koca bardağı da kafama dikerken tadını umursamadım.

Unutmak istiyordum.

Filmlerde veya kitaplarda öyle olurdu. Alkol alan insanlar unuturdu.

Ümit ettiğim şey şuan unutmak ve canımın acısını hafifletmekti.

Başımın döndüğünü hissettiğimde kıkırdadım. Sanırım sarhoş olmuştum. Ağzımdaki tiksindirici tada karşılık yüzümü buruşturdum.

"Bu şeyi nasıl zevkle içiyorlar anlamış değilim." Diye mırıldandım ve yerimde çalan müziğin ritmine göre kımıldamaya başladım. Omuzlarımı hareket ettiriyor ellerimi havada sallıyordum. Karşımda bana küçümseyen gözlerle bakan Gökçen'i umursamadım. Alp'in yüzündeki tebessüme odaklanırken içimden onu öpeceğim zamanı düşündüm. Bakire dudaklarımın bekaretini çalanın Alp olmasını diledim. En kısa sürede onun boynunu koklamayı, oraya küçük bir öpücük kondurmayı da dilerken yüzümdeki gülümseme büyüdü ve büyüdü.