Geceyarısı Kaçamağı

Bölüm 14 • Korkma.

Multimedia da sizin için müzik var ;)
Lalin Ömer'in sözleri ardından sessizliğini sürdürünce genç adam işi daha fazla uzatmadı. Gülümseyerek başını eğdi. Ellerini dizlerinin üstüne koyup gülümseyerek göle bakmaya başladı.

"Burasının senin için bir önemi var değil mi?"

Lalin bakışlarını gölden çekip Ömer'e çevirdi.

"Hatırlayabildiğim tek şey gözleri... Gerisi hep anılardan ibaret. Böyle çok zor, bu yüzden onu bulmam ve neler olduğunu sormam lazım Ömer."

Genç adam anlayışla başını salladıktan sonra ufak bir tebessümle hafif dönerek Lalin'e baktı.

"Sadece bunun için mi arıyorsun onu?"

Lalin bu soru karşısında da cevapsız kaldı. Ne diyeceğini bilmiyordu ama sorunun cevabını biliyordu. Hayır demek istedi, sadece bunun için olsaydı keşke diye düşündü. Onu bir kez daha görebilmek için neler neler yapabileceğini düşünüyordu Lalin. Ömer bu cevapsız soru karşısında derin bir nefes alıp gülümseyerek göle döndü.

"Neyse, buraya gelme sebebimiz bu değildi. Kusura bakma, kafanı karıştırmak istemedim."

Lalin başını iki yana sallayıp olayı savurmaya çalıştı.

"Önemli değil... İyi geldi burası."

Lalin savaştığı anıların üstüne bir toprak serpip şu anı yaşaması gerektiğini fark etti. Çünkü yanında onun için debelenen bir adam vardı, saklanan mavi gözlerin aksine...

Genç kız ellerini birbirine sürtüp soğuğu savuşturmaya çalışarak Ömer'e döndü.

"Hep benim derdimi konuştuk. Senin buraya gelme sebebin neydi? Yani buraya sık sık geldiğine göre dertli olmalısın..."

Ömer gülümseyerek genç kıza döndü. Ne yapmaya çalıştığını anlıyordu. Bu bir yandan içini acıtsa da diğer yanı çocuklar gibi neşeli ve sıcacıktı. Lalin'in soru dolu bakışlarını çok bekletmeden konuşmaya başladı.

"Huzur, herkesin aradığı bir şey aslında..."

Lalin gülümseyerek kaşlarını kaldırdı.

"Ama senin bir sebebin var."

Genç adam başını gülümseyerek salladıktan sonra ellerini açıp bulundukları yeri gösterdi.

"Hem de fazlasıyla..."

Genç adam gözlerini kapatıp derin bir nefes alırken Lalin kendi dünyasında kendi çemberi içindeydi. Yasaklı bölgesinin içinde kendine bir kumdan kale yapmış ve oraya hapsetmişti. Kimsenin girmesine izin vermediği o kalenin surları mavi gözlü bir savaşçı tarafından yıkılmıştı ve şimdi de karşısında ki bu adam surların ardından ona bakıyordu... Genç kız hayatında hiç korkmadığı kadar korkmaya başladığını hissetti ama yine de... Geri çekilmedi.

"Sana derdin benim kadar olamaz... Derdini anlat iyi gelir demeyeceğim. Çünkü bazen, gelmez. Bilirim o hissi... Keyfin bilir yani."

Lalin'in tasasız ve içten sözlerinin ardından Ömer gülümseyerek başını iki yana salladı.

"Tahminimden daha garip bir kızsın."

"Benimle ilgili tahminlerin mi vardı?"

Lalin bunu öylesine, gayri ihtiyari söylemiş olmasına rağmen Ömer bu sözleri ciddiye almıştı. Öyle ki, yüzünde ki gülümseme silindi ve derin bir nefes alıp konuyu değiştirdi. Genç kız bu ayrıntıyı fark edememiş olsa da ardından gelen sözler tüm her şeyi silmeye yeterdi.