Lalin oturduğu sandalyede biraz daha rahatsız bir şekilde kıpırdandı. Kendini günlerdir bu garip durumun içinden çıkartamıyordu. Çıkardığı zaman ise büyük bir pişmanlık ile tekrar o konuya odaklanmak istiyordu. Hem kaçmak hem de koşarak o mavi göze ulaşmak istiyordu... Yüzünü dahi hatırlamadığı o mavi gözlerin sahibine koşmak istiyordu. Hatırlayamadığı o sesin ona bunalımlı zamanlarında 'Mahperi' diye seslenmesini istiyordu. İstiyordu işte... Birçok şeyi diliyordu. Sadece diliyordu işte.
Ömer kahvesini dudaklarına götürdüğünde gözleri hala suskun bir şekilde oturan genç kızdaydı. Suskunluğunu anlayabiliyordu ama merak ettiği şeyler vardı.
"Sessizlikle alakalı bir sorunum yok ama biraz kulak tırmalayıcı değil mi sence de?"
Genç kız düşüncelerinin bölünmesiyle daldığı o alemden aniden uyandı. Derin bir nefes alarak masada duran çaya baktı. Yanında duran şeker paketlerine göz gezdirdi. Bununla ilgili bir anısı var mıydı? O gece neler yaşamıştı? O anları tekrar tekrar anımsamak istiyordu ama tetikleyecek olan şeyleri bilmiyordu. Bu bilinmezlik Lalin'i en çok delirten şeylerden biriydi...
Ömer kahvesinden bir yudum daha aldı ve kupayı yavaşça masaya bıraktı.
"İstersen ben konuşayım... Sen susmaya devam edebilirsin."
Lalin bakışlarını ince belli cam bardaktan Ömer'e çevirdi.
"Özür dilerim... Sadece neyi anlatacağımı bile bilmiyorum."
Ömer kaşlarını merakla çatarak ellerini göğsünde birleştirdi.
"Bu kadar çok soru işaretiyle yaşamak zor olmalı... Belki bazılarını yok edecek bilgiye sahibimdir."
Lalin umutsuz bir şekilde genç adama baktı. Soru işaretlerini yok edebileceğini sanmıyordu. İçini rahatlatmasını içten içe istiyordu ama Barlas'la ilgili kötü bir şey öğrenmek istemiyordu. İçten içe mavi gözlü, yüreği sessiz adama bağlanmıştı belki de... O koca mavi gözlerin kirlenmesini istemiyordu. Mahremiyetinde kalsın ve sessiz yüreğinde ki Mahperi sadece kendisine kalsın istiyordu.
"Aslında çok bir şey hatırladığım söylenemez ama ona vermem gereken bir miktar para var."
Ömer anlayışlı bir şekilde başını hafifçe salladıktan sonra masaya doğru eğildi.
"İş git gide ilginçleşiyor..."
Lalin yanlış anlaşılmaya mahal vermemek adına hızlıca konuya girdi.
"Kötü bir gece geçiriyordum ve bilincimi yitirecek kadar sarhoş olmuştum. Gerisini hatırlamıyorum ama sabahında bir otelde uyandım..."
Genç adam anlayışla başını salladı. Bu Lalin'in devam etmesi için bir işaretti aslında. Genç kız derin bir nefes alarak sözlerine devam etti.
"Kendime gelmem için beni oraya bırakmış sanırım ve görevlilere de bana vermeleri için bir miktar para vermiş! Düşünebiliyor musun?"
Genç adam gülümseyerek eliyle kaşının kenarını kaşıdı ve ardından da onaylar şekilde başını salladı.
"Aslında tahmin edebiliyorum."
Lalin bunu tekrar hatırlamış olmanın verdiği sinirle öfke dolu soluğunu hızla verdi.
"Ona bu yaptığı hareketin hesabını sormam ve parasını yüzüne çarpmam gerekiyor... Olay bundan ibaret."
Ömer konuşmanın başından beri olduğu gibi kafasını salladı. Yüzünde 'tahmin edebiliyorum' dercesine bir gülüş vardı.
आप पढ़ रहे हैं
Geceyarısı Kaçamağı
रोमांसGecenin bir körü, bir amaç için delicesine kafayı dağıtmaya çıkan bir genç kız ile kendini sadece karanlıklarda saklamayı beceren bir adamın, geceyarısı kaçamağı...
